ajax - ajax - ajax!
ck
PARFUM - LOTION
MI1LOT
Paris
't Is me het maandje wel geweest met
Ajax.
OlympiqueAjax, MVVAjax, Ajax
Olympique, AjaxFeijenoord, Utrecht
Ajax. Het kon niet op. Daarbij nog alles
gewonnen ook. Achteraf lijkt het allemaal
zo gewoon.
Voor mij begon het met een uitnodiging
die ik van ons bestuur kreeg om de reis
naar Marseille mee te maken.
Wat een prachtige voetbaltrip is dat ge
worden. Ik zal die zeker niet gauw ver
geten.
Spelers, bestuur, trainer, iedereen was
uiterst geconcentreerd op deze wedstrijd,
want er moest gewonnen worden.
Na een wat koele ontvangst door een be
stuurslid van Olympique op het vliegveld
van Marseille, ging de reis per bus verder
naar Aix-en-Provence, waar iedereen
prachtige kamers kreeg in het schitteren
de hotel Du Roi René. Heerlijk rustig was
het daar, zodat de spelers ongestoord
onder leiding van trainer Kovacs wat kon
den wandelen en een lichte training door
voeren.
Over de wedstrijd OlympiqueAjax bent
u al uitvoerig ingelicht natuurlijk. Wat een
spanning heerste daar in Marseille en wat
was het een lust onze spelers met volle
dige inzet te zien vechten (in de goede
zin van het woord uiteraard) niet alleen
tegen het elftal van Olympique, maar voor
al ook tegen de 50.000 enorm geestdrif
tige toeschouwers. De Franse yell „Allez
Olympique" was niet van de lucht en wer-
Parfum
v.a. f 10.50
Lotion
v.a. f5.30
Importeur: B.I.E.O. - Amsterdam
kelijk, de hele wedstrijd door, hebben deze
supporters geprobeerd hun jongens let
terlijk naar de overwinning te schreeuwen.
U weet het, het begon voor ons allemaal
een beetje ongelukkig. Een van richting
veranderde bal betekende een doelpunt,
zodat we kwamen achter te staan met
1—0.
De prachtige gelijkmaker van Piet Keizer
gaf ons echter weer moed en toen Johan
Cruijff het tweede en winnende doelpunt
had gemaakt, beleefden we nooit te ver
geten momenten. Wat waren we allemaal
blij. Geslagen werd niet alleen Olympique
zelf, maar ook zijn 50.000 aanhangers,
die met vergeefs schor geschreeuwde
kelen huiswaarts moesten keren.
De uitwedstrijd tegen MVV heb ik zelf niet
gezien. Naar wat ik er van heb gehoord,
heeft Ajax daar een vakkundige show
weggegeven waarmede iedereen, ook
MVV heb ik horen zeggen, zeer tevreden
was.
Dat Ajax thuis tegen Olympique zou laten
zien dat er niet toevallig was gewonnen
stond uiteraard van te voren vast. Dat het
uiteindelijk 41 werd tegen een derge
lijke geestdriftige en beslist ook niet on
gevaarlijke ploeg, vind ik toch wel knap.
En toen kwam dan de grote dag van
AjaxFeijenoord. Wie het niet zelf heeft
gezien die zal het zeker hebben gelezen.
Slechts zelden krijgen we zo'n, ik zou wil
len zeggen: op wereldniveau staande wed
strijd te zien. „Vakmanschap is Meester
schap" zegt een bekende reclame-slogan.
Wel, hier kon men de meesters aan het
werk zien. Er was alles wat voetbal zo
aantrekkelijk maakt: handige dribbels,
scherpe passes, onverwachte doorbraken,
schoten tegen de paal en voor alles drie
fraaie goals: 2 voor Ajax en 1 voor
Feijenoord. Ook met deze uitslag konden
vriend en vijand het eens zijn.
Wat waren en zijn we gelukkig met dit,
ons Ajax.
Het is nu allemaal natuurlijk alweer oude
koek. We leven ook zo snel en helaas
we vergeten zo gauw.
Als lid van de financiële commissie heb ik
vaak contact met ons bestuur. Nu, vrien
den Ajacieden, wat ik aan werk heb zien
verzetten voor de hiervoor genoemde wed
strijden grenst wel haast aan het onge
looflijke. Dat wordt echt wel wat te veel.
Volkomen terecht bejubelt men de spelers
als die een goede prestatie leveren, maar
over het bestuur hoort men nooit iets, of
het zou kritiek moeten zijn. Ik hoop echter
en ben er eigenlijk ook van overtuigd, dat
alle echte Ajacieden dit vele en goede
werk van hun bestuur weten te waarderen.
Als ik ook eens terugdenk aan de bespre
kingen rond het contract van Johan
Cruijff. Tot diep in de nacht werd er ge
discussieerd met de heer Coster, Johan's
schoonvader. Voor de manier waarop die
voor zijn kinderen op de bres staat heb ik
alle respect. En dan uiteindelijk de ver
heugende uitslag, tot stand gekomen on
der de excellente leiding van onze voor
zitter Jaap van Praag, daarbij gesteund
door de bekwaamheid van penningmees
ter Henk Timman, een uitslag waarmede
wij en duizenden aanhangers van Ajax zo
enorm blij waren.
Nog meer reliëf krijgt een en ander als we
bedenken dat de moeilijkheden destijds
nog werden vergroot doordat onze grote
vriend Rinus Michels te kennen had ge
geven Ajax te willen verlaten. We kunnen
echter op dit moment wel stellen dat ons
bestuur met de heer Kovacs een uit
stekende keuze heeft gedaan.
Ook het besluit om niet voor de zgn.
Wereld Cup te spelen was zeer moedig,
want velen zagen het heel anders liggen.
Maar het bestuur hield het hoofd koel en
deed wat het moest doen.
En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan.
Terug nog even naar Marseille. Wat een
rust en teamwork werd daar tentoonge
spreid. Het is een evenement op zich, om
te zien hoe onze vriendelijke trainer
Kovacs, met grote kennis van zaken, met
zijn spelers omgaat. En laten we daarbij
vooral ook niet vergeten dokter Rolink en
masseur Salo Muller. Zij waken echt als
een kloek over haar kuikens!
Een belangrijke duit in het zakje doet ook
onze kok Walter, want onder een onvol
dane maag gaat natuurlijk ook de stem
ming lijden.
En wat ons voortreffelijk bestuur aangaat:
Voorzitter Jaap van Praag is een groots
artiest. Zoals hij altijd de touwtjes in han
den heeft, voor de goede stemming zorgt,
de honneurs waarneemt. Ook nu weer:
hield speeches in het Frans en toen hij er
niet meer uitkwam, ging hij met grote
zwier over in het Spaans of Italiaans en
als het dan helemaal moet, gaat er zelfs
een aria tegenaan.
Henk Timman, onze penningmeester, de
man die altijd zo'n zorg heeft om de
kaartjes, heeft nota bene anderhalve dag
in zijn hotelkamer doorgebracht om de
supporters te helpen die in Amsterdam
geen kaartjes hadden kunnen krijgen om
dat de Fransen deze niet hadden opge
stuurd. Je zag de supporters en Ajacieden
met een benauwd hart naar het hotel toe
komen. Ze waren Timman even later erg
dankbaar, want het stadion in Marseille
was geheel uitverkocht.
Jan Westrik, onze secretaris, zegt nooit
zo veel. Komt waarschijnlijk door zijn
sigaar. Maar de interne zaken regelt hij
op onnavolgbare manier en hij staat altijd
16
