heinz schilcher
kopballen, het schier onmogelijke verricht
hij. Nog feller wordt er gestreden voor het
DJK-doel, onoverzichtelijke situaties, maar
altijd is het weer de kundige en ook moe
dige DJK-keeper, die zijn heiligdom voor
doorboring behoedt. En wat de kleine Wim
Stuut ook probeert en wat Henk Barentsz
ook op touw zet, steeds weer vinden ze
deze talentvolle doelman op hun weg, zo
dat wij deze wedstrijd met 1O verloren.
Maar wat een strijd en wat een heilig
vuur, dat beide partijen aan de dag leg
den.
Na afloop een handje en een bedankje,
leuk en sportief. Zo moet dat ook in het
jeugdvoetbal. Zich een goede verliezer
tonen, siert een elftal.
Dit neemt niet weg dat wij met lege han
den naar huis gingen. De week daarop
tegen Blauw-Wit lukte het allemaal weer
beter. Een 3O overwinning werd ons
deel.
Ik dacht, dat dit A3 juniorenteam op de
goede weg is en in dit seizoen hoge ogen
gaat gooien.
Maar de competitie is pas begonnen
J. H. H.
Het vertrek van Michels, Vasovic en Rijn-
ders naar andere oorden heeft, met name
op het spel van Ajax, wel enige invloed
gehad. Vooral de trainerswisseling speel
de een belangrijke rol. Het is echter ver
heugend te constateren dat de diverse mu
taties allesbehalve negatief hebben uitge
werkt. Wanneer iemand de club gaat ver
laten, is niet zo zeer het feit belangrijk
dat hij vertrekt, dan wel wat er voor in de
plaats komt.
Eén van de newcomers was Heinz Schil
cher, 25 jaar, Oostenrijker van geboorte,
student in de chemie en regelmatig uit
komend in het nationale Oostenrijkse elftal
voor spelers onder de 23 jaar. Het is altijd
interessant van diverse kanten te ver
nemen hoe de eerste indrukken zijn.
De meningen zijn nogal verdeeld. Gelijk
dat het geval was met Inge Danielsson en
Tom Söndergaard. Heinz hangt nog zo'n
beetje tussen de wal en het schip. Toch
heeft hij al regelmatig zijn capaciteiten
in het eerste elftal kunnen tonen. Interes
sant is het daarom tevens te vernemen hoe
hij-zelf zijn beginperiode heeft ervaren.
Vandaar dit nogal lang uitgevallen inter
view, dat op 11 oktober jl. plaatsvond.
Heinz, zojuist terug uit Oostenrijk, waar
hij van een paar heerlijke vrije dagen had
genoten, tref ik in trainingspak (rood-wit!)
en op sportschoenen. Voor zijn leeftijd is
hij fors gebouwd. Het is bepaald geen
sappige verteller, daarvoor is hij waar
schijnlijk te nuchter. Maar wat hij te zeg
gen had, was zeker het optekenen waard.
,,Ajax kende ik alleen van de televisie. De
ploeg maakte een gunstige indruk op mij.
Alleen in de finale in Londen werd m.i. een
gevaarlijk spelletje gespeeld. Na die ene
goal van Dick van Dijk) ging de ploeg
zich min of meer ingraven. Men dacht toen
al aan de overwinning plus waarschijn
lijk de financiële gevolgen. Het is ge
lukkig toch goed gegaan. Zelf heb ik wei
nig Europa Cup ervaring. Ja, nu bij Ajax.
Maar met de club waar ik vandaan kom,
Sturm Graz, speelden we een jaar of drie
geleden alleen tegen ADO voor Europa
Cup III. We verloren. Ook speelden we
eens tegen Arsenal. Thuis werd met 1O
gewonnen doch in Londen eervol verloren.
Mijn komst naar Amsterdam ging bijzon
der vlot. Op een dag kwam de manager
van Innsbruck" naar me toe en vertelde
dat een grote Hollandse club belangstel
ling voor mij had. Mocht ik daarop in wil
len gaan, dan moest ik de andere dag nog
naar Nederland toe. Hij vertelde niet
welke club het was, maar toen ik mijn be
langstelling toonde, bleek het Ajax te zijn.
Natuurlijk gelijk overleg gepleegd met het
bestuur van Sturm Graz, want ik kon
moeilijk zo maar vertrekken. Gelukkig be
greep men mijn probleem en kon ik rich
ting Amsterdam gaan. De zaak was snel
bekeken. Na een tweetal gesprekken met
het bestuur kreeg ik een 2-jarig contract.
Overgang
Tja, hoe gaat het op het ogenblik? Ik
dacht wel redelijk, hoewel het niet over
houdt. Maar in het begin ging het ronduit
slecht. Hoe dat komt? Ja, daar zijn ver
schillende factoren debet aan. In de eerste
plaats natuurlijk de omwisseling van Oos
tenrijk naar Nederland, leder land heeft
z'n eigen leefgewoonten. Zo ook Oosten
rijk. En die verschillen nogal met de Ne
derlandse. Alles is anders: de mensen, het
15
