HONKBAL
AJAX STADION
ZATERDAG 18 SEPT. - 4 UUR
tussen honk en thuisplaat
Geestman en de strijd gaat verder. Pas in
de zestiende inning weten wij, na ruim 4
uur spelen, de winnende run te scoren.
Het zijn: Geestman - J. Blomvliet - J. ter
Heide - R. Kok - G. Beumer - de Koning - S.
de Paauw - Bloem - A. Hordijk - P. Wepp-
ner en Van der Schuyt die aan deze wed
strijd, waarschijnlijk een van de langste in
de honkbalgeschiedenis, meewerkten.
In 1948 komt ons 1ste negental, na een
wat trage start, steeds beter in vorm en
worden overwinningen aan-de-lopende-band
behaald. Als ook de wedstrijd (wederom)
tegen Schoten, met 64 wordt gewonnen
hebben ditmaal Geestman - ter Heide -
R. Kok - van Lobberegt - Losekoot - A.
Kraan - C. Beumer - Bosboom en van der
Schuyt er toe bijgedragen, dat de lands
titel voor de vierde maal in ons bezit is
gekomen. Zoals gebruikelijk in die tijd,
speelde ons team ook nog een wedstrijd
tegen de Rest van Nederland, die echter
verloren ging.
AJAX
Kampioen wan Nederland 1948
tegen
Rest van Nedbwid
Toegangsprijzen: Overdekte tribune f I.-
Opentribune f -.50 - iongensplaatsen f -.25
Rijwielstalling aanwezig!
In het jaar van onze bevrijding kunnen,
volgens een besluit van het Bondsbestuur,
slechts twee negentallen per vereniging aan
de competitie deelnemen. Er is een
groot tekort aan behoorlijk materiaal en de
Nederlandse imitatie bal bezorgt menige
verre klap een ontijdig einde, door in stuk
ken te vallen, waardoor kostelijke situaties
ontstaan. Het grapje: „Scheidsrechter, ik
heb het grootste stuk gevangen" was een
liefhebberij van verschillende spelers doch
een en ander had geen invloed op het spel.
Er volgen in deze periode talrijke sportuit-
wisselingen waarvan die tussen Amsterdam
en Liverpool wel een van de belangrijkste
is. In het Amsterdamse team zijn maar
liefst vijf clubgenoten opgenomen.
Ook het contact met onze zuiderburen
wordt weer hersteld en uit een van deze
„ontmoetingen" heb ik altijd nog een leuke
herinnering, hoewel het niet met de wed
strijden te maken heeft gehad.
Met een combinatie van spelers uit Haar
lem en Amsterdam kwamen wij, door een
overwinning in het bezit van een grote be
ker, die door de „Schepenen van Ant
werpen" beschikbaar was gesteld. Aange
zien er nog tijd over was, gingen wij nog
even de stad bezichtigen onder de voor
waarde (dit om diefstal uit de autobus te
voorkomen), dat al het honkbalmateriaal
moest worden meegenomen. Zo trok ons
groepje drie man sterk met de hand
schoenen en gewonnen beker naar de
tramhalte. In de tram was echter haast geen
plaats meer en aangezien wij bij elkaar
wilden blijven wisten wij ons toch nog naar
binnen te werken. Niemand kon ook maar
een vin verroeren en dat begon weldra een
boom van een kerel, die wat verderop
stond, te vervelen.
Na wat heen en weer gepraat, werden wij
danook door hem „uitgenodigd" om bij de
volgende halte uit te stappen want hij zou
ons dan stuk voor stuk „rauw opvreten".
Waar wij de moed vandaan haalden zal altijd
wel duister blijven, maar zo gezegd, zo ge
daan. Door al die drukte in de tram was
echter onze tas opengegaan en bij het uit
stappen vielen er twee catcherhandschoe
nen op de grond. Bij het zien van deze
handschoenen en de beker, die wij op de
tramheuvel hadden neergezet, kwam er een
verrassende vraag. „Zijn de heren soms
van een boksclub en dat zijn zeker het
nieuwste soort bokshandschoenen, want
die heb ik nog nooit eerder gezien."
„Inderdaad," zei een van ons, „deze zijn
gloednieuw en komen uit Amerika en die
beker, die hebben wij zojuist gewonnen.'"
Enfin, om het verhaal niet al te lang te ma
ken, de vrede was zeer snel gesloten en
niks was beter dan de nobele „self defence".
Na het „pakken" van een aantal gratis aan
geboden pintjes, die begeleid werden met
de nodige stevige kloppen op onze schou
Het ABC-toernooi, om de Hans Volkers
Trophee, tegen HCAW en ABC, alsmede de
oefenwedstrijden tegen Giants Diemen en
Thamen, zijn voor ons selectie-team een
goede gelegenheid geweest om, na de
zaaltraining, weer wat op het rode-gravel
thuis te geraken.
Duidelijk bleek, dat buiten alles anders is
dan binnen, wat vooral tot uiting kwam in
de gemaakte veldfouten en het zoeken naar
de juiste „timing" aan-slag.
Eindresultaat: 4 gespeeld, 3 gewonnen, 1
verloren, score 23 12.
Viering 50-jarig bestaan van de
honkbalafdeling
Gezien de toch al grote ruimte die wij dit
maal van het clubblad in beslag nemen,
willen wij het met een kort verslag nog
even over het feest hebben.
Bij deze gelegenheid waren er ca. negentig
ders vanwege de „vriendschap", hebben
wij ons nog'moeten haasten om wel op tijd
bij de bus te komen. Onze „vriend" had
blijkbaar vele kennissen, want onophoude
lijk werd ons gesprek onderbroken en
moesten zij de beker bewonderen die „hij"
gewonnen ted met kegelen. „Onze lieve
Heer zal het mij wel vergeven", zei hij nog
bij ons afscheid.
In 1950 wil het met onze ploeg niet erg
lukken. Wij staan zonder overtuiging aan
slag en de gemaakte veldfouten hebben
veelal funeste gevolgen. Hoe meer het ein
de van de competitie in zicht komt, hoe
meer ook „Vrouwe Fortuna" ons in de
steek laat.
Opnieuw is onze laatste wedstrijd, ditmaal
tegen OVVO, niet alleen voor beide ver
enigingen, maar ook voor HHC van groot
belang.
Alleen bij een zege op OVVO, waardoor
HHC dan kampioen wordt, hebben wij nog
een kansje om de degradatie te ontlopen.
Wint echter OVVO, dan gaat de titel naar
deze vereniging.
Na een zeer enerverende wedstrijd ver
liezen wij met 21 en moeten, na een ver
blijf van 29 jaar in de hoogste klasse, het
volgende seizoen in de „Overgangsklasse"
uitkomen.
Ondanks deze teleurstelling komen er ve
len onze spelers een compliment maken
voor de gespeelde wedstrijd en zo ook zul
len de woorden van o.a. de heer Bleesing:
„Kop op mannen, achter de wolken schijnt
de zon" er toe bijgedragen hebben, dat
onze downstemming weldra was verdwenen
en plannen werden gesmeed om het vol
gende seizoen „terug" te komen.
(wordt vervolgd) W. N.
dames en heren genodigden aanwezig om
gezamenlijk het glas te heffen op het 50-
jarig bestaan van onze honkbalafdeling.
Bijzonder gelukkig waren wij met de aan
wezigheid van de oprichter, de heer Roo-
denburg met echtgenote, welke laatste, na
een welkomstwoord van honkbalvoorzitter
de heer Visser, een boeket bloemen kreeg
aangeboden.
Nadat ook de heer Van Praag, namens het
Bestuur van Ajax, lovende woorden tot ons
gesproken had, werd de dansvloer in be
slag genomen.
Vervolgens werd het woord gevoerd door
de heer Oosterhof, die namens het Be
stuur van de KNBSB ons „de Gouden bal"
overhandigde, uiteraard een bijzonder ge
schenk, dat natuurlijk een bijzondere plaats
zal krijgen in onze grote prijzenkast.
Van de ver. OVVO en de HCTIW, de firma
Ryerson (onze sponsor) en het Rayonbe-
stuur van Amsterdam, die door haar secreta-
13
