luxe schoenen
Op het Koninginneveld zagen onze prille ogen wij waren toen
zes of zeven jaar behalve de clubs van mijn broers ook de
keien van die tijd: Sparta, Holland, Victoria, Amstel en nog enige
andere waarvan de namen ons zijn ontschoten. Het Koninginne
veld en de terreinen achter het Rijksmuseum waren een dorado
voor het Amsterdamse volksvoetbal in die dagen. SDE, de club
uit de Pijp, genoot een enorme populariteit en als onze favoriet
„Steeds Voorwaarts" daar spelen moest, dan verkleedden de
spelers van deze club zich op een hooizolder aan de Amstel-
veenseweg, op de plaats waar later het oude stadion werd
gebouwd, liepen dan vervolgens in gestrekte draf met de sup
porters achter zich aan het gehele Koninginneland over dat
is thans de gehele Kruseman- en Lairessestraat uit en arri
veerden dan warmgelopen op het terrein achter het Museum, om
de titanenstrijd met SDE aan te binden. Dichte drommen ston
den dan om het veld geschaard en wij waren zó bang dat onze
favoriet door deze „Pijpers" zou worden verslagen, dat wij niet
dorsten te kijken en rusteloos achter de haag van toeschouwers
heen en weer liepen, elke reactie van het publiek scherp in ons
opnemend om zo toch achter het verloop van de wedstrijd te
komen. Zo jong en klein als we waren wisten we, dat het moeilijk
winnen was van SDE, omdat op geen twintig centimeter achter
de keeper in het doel een schare supporters stond, die als de
keeper werd gepasseerd, de bal clandestien uit het doel hield.
Toen wij er achter kwamen dat onze broers er toch eigenlijk
niet veel van konden, ondanks het aureool van hun „grote broer"
zijn, kregen wij hogere aspiraties. Nu wilde het lot, dat zij be
halve actieve voetballers, enthousiaste aanhangers van Holland
uit de polder waren en toen deze club met Ajax combineerde
met behoud van de naam Ajax, gingen zij door dik en dun met
hun nieuw verworven club mee. Wij hoorden hen maar redeneren
over deze gelukkige fusie en dat het nu wel goed zou gaan, want
de beste spelers van Holland waren mede overgegaan. Deze
Kalverstraat 9
Reguliersbreestraat 32
Nieuwendijk 188
Kinkerstraat 255-257
Haarlemmerdijk 137
Ferdinand Bolstraat 112
Gelderlandplein 13, Buitenveldert
AMSTERDAM ROTTERDAM GRONINGEN MAASTRICHT
aanbidding voor Ajax door mijn broers was te opmerkelijker,
omdat zij uit een buurt kwamen, waar alles Blauw-Wit was, wat
de klok sloeg. Dit had tot gevolg, dat ook wij vurige aanhangers
werden van Ajax, hoewel wij ze nog nooit hadden zien spelen,
omdat de Watergraafsmeer voor onze kleine pootjes vooralsnog
onbereikbaar was. Geld voor de tram hadden we niet en trou
wens we wisten ook de weg niet te vinden en de afstand was
zeker twee uur gaans.
Aanvankelijk bepaalden wij ons ertoe om op zondagmiddag
tegen half vijf in de buurt, met een zwaar kloppend hartje, de
uitslagen te verslinden. Wee, wee, als Ajax verloren had, dan
heerste er droefenis in ons gezin. En dat voor een club, die we
nog nooit gezien hadden, waarvan we het veld niet eens konden
vinden. Wat is een mens toch een raar diertje.
Nadat we één keer onze broers stiekum hadden gevolgd, toen
ze naar Ajax gingen kijken, wisten we de weg en nu kon niets
en niemand ons weerhouden om op eigen gelegenheid te gaan.
Weliswaar was de afstand nog een obstakel, maar met een
twee jaar oudere broer en nog een vriendje verdeelden wij ons
over de breedte van de straten en gingen al centerend met een
echt of van oude lappen gemaakt balletje de lange weg naar
de Meer, waar wij met verhitte hoofden aanlandden vóór we
er erg in hadden. Geld voor entree hadden we niet, dus moest
een plan de campagne opgemaakt worden om clandestien op het
zo door ons begeerde voetbalveld van Ajax te komen. Dit
kwam hierop neer, dat wij over ongeveer zeven sloten moesten
springen ook meer dan eens er middenin om dan tenslotte
achter het AFC-veld om, ons doel te bereiken.
Soms werden wij bij deze escapades achtervolgd door de rode
„snorrebaard", de veldwachter van de gemeente Watergraafs
meer, wiens aandacht echter meer het grote AFC dan het nog
bescheiden Ajax gold. Als hij ons dan na een wilde klopjacht
tussen de honderden toeschouwers op het Ajax-veld zag ver
dwijnen, achtte hij ons blijkbaar voor de gemeente en AFC
gevaarloos en staakte zijn verdere pogingen.
Nooit vergeten wij de eerste kennismaking met Ajax. Van tribu
nes in welke vorm dan ook was geen sprake. Als een vorst lagen
wij langs het lijntje met nog een handjevol mensen te wachten
op de dingen die gingen gebeuren. Het gekrijs op de AFC-tri-
bunes was niet van de lucht, terwijl op het Ajax-veld een lan
delijke rust weldadig aandeed. Daar aanschouwden wij voor het
eerst de prominenten van Ajax uit die dagen: Jan Brokmann, een
oudere broer van Theo, Jo Verlet, Frans Schoevaart, Doode-
weert, Schutte, Piet v. d. Broeke, Karei van der Lee enz. Later
Seylhouwer, Toon Kooy, Joop Vis, Fortgens, de oudste Pelser,
Grootmeyer en anderen.
Levendig herinneren wij ons nog de enorme spanning, waarmede
wij de uitslag van de promotiewedstrijd Het ZesdeAjax ver
beidden, welke strijd eindigde in een gelijkspel (00) en Ajax
in de eerste klasse bracht. Hoe trots was de betrekkelijk kleine
supportersschare uit die dagen, toen hun club voor de eerste
maal in het nieuwe tenue verscheen: de brede rode staande
baan over het midden van het witte shirt, met als ik me wel
herinner het stadswapen op de linkerborst. Het joyeuse entree
in de eerste klasse werd dus gemaakt in een nieuw kleed, want
in de tweede klasse droegen de Ajax-lieden nog smalle roodwit-
gestreepte shirts.
Hoe hebben wij toen reeds genoten van de soepele stijl van een
back als Karei van der Lee, de stoere onverzettelijkheid van
Frans Schoevaart, die wij eens een meter vóór de doellijn op de
grond hebben zien liggen, met de bal tussen de knieën geklemd,
zó oer-stevig, dat de gehele voorhoede van DVS niet in staat
was het ronde ding er tussenuit te trappen, waardoor dus een
zeker doelpunt werd voorkomen (dit mocht vroeger allemaal);
hoe kon Toon Kooy ons vergasten op zijn goocheltoeren met de
bal en Piet van der Broeke door zijn niet te stuiten doorzettings
vermogen. Ik zie hem nog met de bal voor Pampus in het doel
liggen met die andere reus Barend van Hemert in de wedstrijd
AjaxDFC, waardoor hij Ajax voor een nederlaag behoedde.
Wij beleven in onze herinnering nog eens de dramatische wed
strijden tegen Hercules, waarvan de eerste verloren en de twee-
4
