vrije trap perikels gezet. De teruggang begon feitelijk, toen we met het tweede negental niet meer op het honkbalveld in Middenmeer (het zgn. OVVO-veld) terecht konden. Sindsdien is er naar mijn weten geen vereniging in de KNHB geweest, die zó met terreinnood te kampen had als Ajax. Er doemt nu echter een lichte verbetering op. De mogelijkheid bestaat namelijk, dat wij voor onze lagere teams het veld tot onze beschikking krijgen, waarop Giants Diemen tot lieden speelde. Deze club krijgt nl. een echt honkbalveld en heeft het oude dan niet meer nodig. Wordt ons dit toegewezen, dan krijgen we niet alleen alle avonden in de week trainingsgelegenheid, maar tevens kunnen we hier terecht met tweede en derde negental plus jeugd. Want in dat geval staat ons niets meer in de weg om weer met één of twee jeugdnegentallen te starten. Zijn er nu reeds Ajax-juniores of adspiranten onder de voetbal- jeugd, die vast van plan zijn volgend jaar te gaan honkballen, laten zij zich dan zo spoedig mogelijk opgeven bij de heer W. Niepoth, Kinderdijkstraat 61 te Amsterdam, telefoon 790105. Voorlopig is dit ons laatste levensteken via het clubblad, want al gaat de Honkbalccmmissie beslist geen winterslaap houden, voor de honkballers zelf geldt dit wèl. Zoals men weet starten wij de wintertraining altijd pas in januari en daar zullen we deze keer geen uitzondering op maken. Tenslotte nog dit. Van Herre Kok ontving ik bijgaande statis tiek, waarin alle prestaties van de spelers, die voor het eerste negental dit seizoen zijn uitgekomen, zijn vastgelegd. Een zeer interessante opgave, waaruit vele leerrijke conclusies te trekken zijn. Een bijzonder belangrijk cijfer vind ik het totale aantal keren, dat een speler van ons 4-wijd kreeg. Dat is namelijk 85 maal in 16 wedstrijden, dus ruim 5 keer per wedstrijd. Wanneer we dan nog zien, dat de gebroeders Van Wijk (ja, koppie, koppie!) met samen 25 'keer 4-wijd het leeuwendeel hiervan voor zich opeisen, blijkt wel duidelijk, dat we altijd gelijk hebben gehad met te zeggen, dat de overige spelers veel te gretig aan slag zijn. M. BREMER c -B <U eis d ~vi X a bO O X S3 S3 <u O g +-> Sh n x a c X c S3 3 Ui O 73 w> ft d S CD bo bo d 4-> xn CO cö <1> r" bJO x o ft ai O W O W O w E O f O Th M PQ 3 d Th O bc rH eq eo S Th e»3 Ph Th A. Balinge 13* 70 39 13 3 1 2 8 21 14 21 0.306 T. v. Wijk 14 69 38 17 5 0 1 10 13 18 19 0.390 R. Leysner 15 74 41 18 4 0 0 7 14 11 14 0.328 B. Richardson 16 78 37 9 4 0 7 6 17 27 19 0.278 P. Riley 16 74 27 4 5 0 7 8 20 20 17 0.242 L. v. Wijk 11* 53 35 12 1 0 0 15 6 5 14 0.342 F. Borgman 13 55 23 10 3 0 0 8 12 10 12 0.277 J. de Lanoy 12 55 24 9 1 0 1 3 8 7 9 0.212 D. v. d. Berg 15* 69 29 6 1 0 0 11 13 10 14 0.125 P. Hendriks 11* 48 14 6 0 0 0 4 12 4 7 0.147 G. Mossing Holsteyn 2 8 4 3 0 0 0 1 1 1 2 0.428 M. Krant U 6 4 0 0 0 0 3 1 0 3 H. Vegter 1* 6 2 0 0 0 0 1 3 0 1 J. Leysner 3 2 1 0 0 0 0 1 1 0 0.333 R. Zefrin 0 2 0 0 0 0 0 0 0 0 0 B. Hordijk 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 Totaal 144 671 319 108 27 1 18 85 142 128 152 0.266 Totaal-score: 15288. Hier in Italië, het land van de houder van de Europa Cup en de Wereldbeker, is men, zoals algemeen bekend, zeer football- minded". Men kan dan ook regelmatig op terrasjes, in café's of bars polemieken over voetbal beluisteren. Een van die discus sies was, ook voor Holland, wel interessant. Het ging nl. over het feit, dat bij het toekennen van een vrije schop het nog al eens voorkomt, dat een speler van de bestrafte partij met de bal onder zijn arm enige meters wegloopt in de richting van zijn eigen doel en dan de bal „quasi beleefd" teruggooit naar de speler, die de trap gaat nemen. Deze „wandeling met de bal" heeft kennelijk ten doel de spelers van de bestrafte partij ge legenheid te geven zich voor hun doel op te stellen. Dit alles werkt natuurlijk vertragend en haalt de verrassing uit het spel. Wel schijnt de scheidsrechter de bevoegdheid te hebben de met de bal weggelopen speler een reprimande te geven, maar men vond dit echter niet efficiënt genoeg, omdat deze berisping het nadeel dat de tegenpartij ondervindt, niet opheft. Onder de vele geopperde suggesties was er een die misschien zo gek nog niet was, nl.: indien het bovenbedoelde geval zich voordoet, zou de scheidsrechter bevoegd moeten zijn de be treffende vrije trap te laten nemen op de plaats tot waar de bal is medegenomen, naar toe is getrapt of gegooid, zelfs indien deze plaats binnen het strafschopgebied zou liggen. Men ge looft, dat dan een speler zich wel tweemaal zal bedenken op die manier tijd te winnen en de tegenpartij daardoor te benade len. Misschien kan het bovenstaande voor voetbal-adepten een on derwerp vormen bij niemand persoonlijk kwetsende discussies. Het officiële laatste woord ligt natuurlijk bij de FIFA. BLÖSSMAN (Hartelijk dank. Red.) 9

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1969 | | pagina 9