jan bonneveld:
passieveactieve recreatie
clubavondnieuws
uit de ziekenkamer
Bij het passeren van mijn 40-jarig Ajax-jubileum, gingen de ge
dachten nogeens terug naar die afgelopen jaren en vooral na
tuurlijk naar de tijd dat ik tussen de palen het bruine
monster (met recht) regelmatig in-de-handen kreeg.
De tijd 1929-1939 toen Ajax 2 praktisch net zo sterk was
als Ajax 1; de reserves de wedstrijden voor de KNVB-beker
speelden, tot aan de finale, allemaal tegen eerste elftallen. In
die finale móést dan het eerste elftal spelen. Talloze afdelings
kampioenschappen, éénmaal zelfs een ongeslagen Ajax 2! Met
spelers als zo even voor de vuist weg: Piet Vunderink, Jan
Schubert, Ben Vogel, Wim Addicks e.a. alsmede Hennie Windt
en onze voortreffelijke captain Wim Dubois.
Ook grote jaren met Ajax 1, al blijft mijn ongelukkigste wed
strijd tegen Sparta in Rotterdam natuurlijk ook onvergetelijk
zij het dan weer anders.
Herinneringen.
Ik denk nog, nu sprekende over Ajax 1, aan die record-score
tegen VUC, nl. 170. In het doel bij de Hagenaars stond toen
de later vermaarde internationale scheidsrechter Karei v. d.
Meer. Ruststand was 90! Nu, de return aan de Schenk-
kade mocht er ook zijn: 90 voor Ajax. Olé!
We hadden nog eens een kersttoernooi! (waar hoor je daar ooit
nog van) en speelden tegen PSV (102!). Op een moment
vloog de bal rakelings over en in mijn reactie ging ik aan de
lat hangen, die zich krakend begaf
Zo zou ik nog wel even door kunnen gaan.
Bij dit mijn Ajax-jubileum denk ik dankbaar aan die ver
vlogen, onvergetelijke voetbaljaren.
Wij ouderen onder het voetbalminnend publiek kunnen volkomen
gerust zijn; althans volgens de vrouwelijke dokter, die kortgele
den in het TV-programma „Dagje Ouder" aan het woord was.
Het ging er in hoofdzaak om dat juist mensen van gevorderde
leeftijd ernstig gewaarschuwd worden tegen het stilzitten na het
bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd.
Nu geloof ik niet dat men als 65-jarige, in 't algemeen genomen,
zo spoedig stil zal zitten. De gewone AOW-er moet om zijn
bestaan te rekken, beslist nog wel wat bijverdienen. Lichaams
beweging te over dus! De meer met aardse goederen gezegende
veteraan zal ongetwijfeld met diverse hobby's trachten zijn
body op peil te houden.
In ieder geval zag onze TV-dokteres het aanschouwen van een
voetbalwedstrijd niet absoluut als een passieve recreatie, maar
wel degelijk als iets actiefs. In de eerste plaats moet je er naar
toe en na afloop weer terug naar huis. De spanning bij het
sportgebeuren veroorzaakt diverse arm- en andere bewegingen.
Het trappelen, hetzij om zijn goed- of afkeuring te uiten, of wel
vanwege de kou, moet als een zeer verdienstelijke lichaams
oefening worden beschouwd. Ook het klaterend applaus zou
voor de bloedsomloop en de schouderspieren van zeer groot
belang zijn, terwijl de stembanden en keelspieren eveneens
danig gelouterd kunnen worden.
Onze dokteres ging zelfs zó ver, nog enig nut te zien in het
klaverjassen, want als een enthousiaste speler met een forse
zwaai zijn troeven e.d. op de tafel deponeert, bewerkstelligt hij
een pracht-training der armspieren.
Ik verdenk deze dokteres er sterk van, vrijdagsavonds meer
malen om een hoekje te hebben gekeken van ons onvolprezen
Ajax-restaurant, waar nogal veel aan deze klaverjas-indoor-trai-
ning wordt gedaan en, neemt u het mij niet kwalijk, door zeker
80 procent van de oudere Ajax-garde.
Deze steeds talrijker wordende vrijdagavondgezichten ontmoet
men, zonder uitzondering, met hun zondagse gezicht op de tri
bune tijdens de voetbalwedstrijden om, zoals we nu weten,
actief te recreëren.
Ik verheug mij dus, met mijn mede-ouden-van-dagen, dank zij
onze TV-dokteres. Want wij hebben tenminste één grote zeker
heid medegekregen: we kunnen nog jarenlang mee bij Ajax!
G. J. WIERTZ
Na zo'n weinig aantal officiële clubavonden valt er nog niet
véél nieuws te vermelden.
Of het zou moeten zijn dat enkele trouwe bezoekers gemist
worden en „nieuwe gezichten" zich laten zien.
De klaverjassers (het aantal marsen schijnt het totaal van het
vorige seizoen te willen doorbreken) hebben hun plaatsen inge
nomen, nieuwe koppels zijn al weer gevormd, de oude opnieuw
verstevigd. De vriendschappelijk bedoelde verwijten zijn niet van
de lucht en daartussen door wordt er aan drie biljarttafels menig
zweetdruppeltje gelaten. Niets lijkt er voorlopig op dat iets in
deze intieme en ongedwongen sfeer, de trouwe Ajax-aanhangers
uit hun zo geliefde spel kan halen.
De toto-commissie (bergen werk verzettend!) en de clubavond
commissie doen tussen deze luchtige bedrijven door hun werk.
En bij het geven van de kaarten, bestellen van een drankje en
het pauzeren na een mooie serie, vindt men dan nog de tijd om
te discussiëren over het wel en wee van ONS Ajax.
Laat het alsjeblieft zo blijven!
CAS BOLLEN
PS De eerste twee prijs-klaverjasavonden zijn geweest. Een
daverend succes! U doet toch ook mee?
Bij het ter perse gaan van dit blad bereikte ons het bericht
aangaande de opname in het Burger-Ziekenhuis van Arie de
Wit Sr. We weten ons zeker de tolk van u allen als wij vanaf
deze plaats Arie onze beste wensen voor een spoedig herstel
doen toekomen.
Henk Groot is na verblijf in het ziekenhuis voor een knie-opera
tie alweer enige tijd thuis, waar het hem aan belangstelling
zeker niet ontbreekt. Het is een wat langdurige aangelegenheid,
doch het herstel gaat goed voort, waaraan de wil om beter te
worden en het vertrouwen van Henk daarin, zeker medewerken.
Namens je vele Ajax-vrienden en bekenden, Henk, „all the
best" en hou' goede moed!
So long!
23
