jeugdoverzicht
Voorzitter JAAP VAN PRAAG nu zélf toegesproken 40 jaar lid
Bezien we het totale resultaat van de eerste competitie-zondag,
dan moet in de allereerste plaats geconstateerd worden, dat er
in de totaal elf door onze jeugdelftallen gespeelde wedstrijden
57 doelpunten werden gescoord en slechts 7 goals „tegen". De
teams, die min of meer uit de toon vielen, waren B1, C1 en C4
juniores. Deze elftallen eindigden resp. met een 22, 00 en
01 uitslag. Teams, die tot een verpletterend hoge score kwa
men, waren de A2 en 05. Zij wonnen respectievelijk met 11O
en 18—0.
Aangezien ik zelf bij de Cjjuniores nauw betrokken ben, zou ik
u over die monsterzege van 180 wel iets meer kunnen ver
tellen. Maar dat werd dan wel vervelend, omdat de uitslag het
eenzijdig karakter van de wedstrijd duidelijk aangeeft. A propos:
voor de doelman van zo'n tegenpartij is het helemaal een moede
loze zaak. Ik kan u verzekeren dat vaak zo'n jongeman het
huilen duidelijk nader staat dan het lachen, en heeft deze
„goalie" dan onder die omstandigheden maar al te dikwijls
opbeurende woorden nodig! Per slot van rekening is een dèrge-
lijke nederlaag ook niet aan hem alléén toe te schrijven.
Een ander aspect is, dat een 180 overwinning nog niets zegt
van de kracht van ons elftal. De tegenpartij gooit immers prak
tisch na een 50 achterstand, figuurlijk gesproken, de hand
doek al in de ring en laat de doelpunten-lawine gelaten over zich
heen komen. Het is in zo'n situatie volkomen begrijpelijk, dat het
maken van doelpunten geen kunst, doch eerder een routine
kwestie is geworden.
Over de volgende zondag:
De C2-juniores wonnen thuis tegen St. Pancratius C1 met 80.
Er lopen in de voorhoede van dit team twee knapen rond, die
m.i. iéts teveel „verliefd" zijn op de bal. Ik bedoel het duo
Schulze-v. d. Lem. Want ondanks het feit, dat ze op deze zon
dagochtend het leeuwendeel vai de doelpunten voor zich op
eisten, maken zij zich nog wel eens schuldig aan een „one man
show" met de bal. Weten zij echter elkaar op tijd te vinden,
dan moeten er onherroepelijk nog meer doelpunten vallen. Enfin,
dit edele tweetal is bij onze jeugdtrainer, de heer Haarms, in
goede handen.
Doelman Schill had een rustige dag. Kwam hij echter in actie,
dan was zijn optreden alleszins betrouwbaar te noemen. Onze
linksbuiten, Frank Bruynesteyn, heeft er een fijne neus voor,
doelpunten uit een onmogelijke hoek te maken. Op het moment,
dat een doelman een voorzet verwacht, komt er b.v. een ver
raderlijke schuiver. Op de halfolaats in dit C2 junioreselftal
loopt een speler rond, die naar de naam Bargman luistert. Hij
is omtrent „een paar turven" hoog, maar brengt ondanks zijn
mini-afmetingen een grote dosis energie en uithoudingsvermogen
op de grasmat.
Ik geloof, dat we met onze C1-junioresteam op de goede weg
zijn, vooral omdat de voorhoede meer stootkracht heeft ge
kregen door de bezetting van de linksbuitenplaats door Frans
Post, die in dit elftal eerst linksback speelde. De wedstrijd
tegen Blauw-Wit, toch altijd een gevaarlijke concurrent, was
hiervan het duidelijke bewijs. De C1 won deze ontmoeting op
het sportcomplex Sloten met 50, welke cijfers boekdelen
spreken. Frans Post zelf nam twee doelpunten voor zijn reke
ning.
Niet onvermeld mag het C3-team blijven. Dit elftal won in de
competitie nog alle wedstrijden. We spreken af, jongens, dat we
op deze weg zo doorgaan. Dit is eveneens het geval met onze
C4-juniores. Ook dit elftal draait lekker. De ontmoeting tegen
JAN BONNEVELD, 40 jaar lid
FERRY DUKKER, 50 jaar lid
15
