ZWARTEPOORTE
Het Olympisch Stadion op zondagavond 13 april 1969
In een van de dagbladen hadden we bij de voorbeschouwingen
reeds iets gelezen over voorspellingen uit de Spartak-aanhang,
die wel klopten met een waarschuwend woord van Rinus Michels
aangaande de invloed van het publiek op de spelers.
Nochtans meende men in het algemeen dat de 30 voorsprong
geen gevaar voor Ajax meer kon inhouden, terwijl evenmin werd
gedacht aan een „Hel", zoals b.v. destijds in Liverpool of wat
men weet van Glasgow Rangers (vraag het Sparta: Cup 1959-
1960).
Wel, om kort te gaan: dat is het toch wel geworden. Zo'n Hel.
Enorm. Rinus verklaarde ons bij zijn terugkomst: „Daar heb je
geen idee van. Veel erger als Liverpool." En het aldus opge
zweepte Spartak, dat zich bovenal had voorgenomen, die 30
nederlaag in Amsterdam zó hardgrondig uit te wissen, dat óf
AC Milan, óf Manchester United in Madrid een Slowaakse te
genstander zou krijgen, dit Spartak dan, was, ten opzichte van
zijn inzet, niet te herkennen van de ploeg in Amsterdam.
Nu mogen we, bij alle hulde die we de mannen uit Trnava zul
len blijven toezwaaien, niet vergeten dat mijnheer Majernik
(wat een speler overigens) een op het punt van scoren staande
Cruijff niet anders kon beletten zulks te doen dan door hem zo
danig te „behandelen", dat Johan korte tijd later, vrij ernstig
geblesseerd, het veld moest verlaten. Inge kwam hem ver
vangen, doch, logisch, een en ander was een lelijke streep door
de rekening die taktiek heet. En derhalve zijn invloed had op
onze gehele aanval. Om de in Amsterdam verkregen voorsprong
thans te behouden, bleef er maar één zaak over die als primair
gold: verdedigen.
En door de geweldig spelende ploeg uit Trnava én het feit, dat
onze uitvallen te weinig stootkracht hadden, werd het praktisch
een strijd tussen de Spartak-aanval en de Ajax-verdediging. Al
was het dan een wat ongelukkige uittrap van Bals die de inlei
ding vormde tot de eerste Spartak-goal, de wonderen die onze
captain vooral in de laatste fase van de wedstrijd verrichtte,
stempelden hem tot een waarlijke held. Evenals in Amsterdam
was ook Barry Hulshof hèt grote struikelblok voor Adamec en
zijn mede-aanvallers, maar de hulde, grote hulde, zouden wij
toch aan de ploeg in zijn geheel willen brengen.
Vooral ook daarom de waardering (zulks was ook de lof van de
Slowaakse pers e.a.): in de moeilijkste ogenblikken bleef men
bij Ajax ver van grofheden. Dat was aan de andere kant zeker
niet altijd het geval; denken wij b.v. slechts aan die gevaarlijke
alles voor uw woning
MOLUKKENSTRAAT 74-76 - TELEFOON 53003
3
