reisleider carel muller:
,na de eerste helft loop ilc altijd weg'
VOORVERKOOP P. BRONIUS
AJAX
,,Of ik verstand van voetballen heb? Ach, ik geloof het niet. Ik
ben altijd wèl optimistisch. Vandaar dat voor een reis naar
Madrid de finale nu reeds praktisch alles is geregeld."
Het is dinsdagavond 15 april. De eerste wedstrijd tegen Spar-
tak Trnava is juist achter de rug en de tweede is ruim een week
van ons verwijderd. In het Ajax-restaurant zit tegenover mij
Carel Muller, 35 jaar oud en sedert drie jaar volledig verant
woordelijk voor o.a. de Europa Cup-reizen van Ajax. In onze
kringen is Carel Muller een bekend figuur. Dat bleek wel uit het
feit dat hij tijdens ons gesprek regelmatig werd gestoord door
mensen, die kaartjes kwamen bestellen voor de strijd in Tsje-
choslowakije. Toch gaat het met de kaartverkoop slecht. Maar
daarover straks meer. Hoe is Carel Muller zo in de Ajax-
kringen verzeild geraakt?
,,Dat is nogal eenvoudig. Ik heb nl. zelf ook in Ajax (jeugd)
gevoetbald. Als keeper. Maar ik trof het niet, want een Eddy
Pieters Graafland stond voor mij en, achteraf bekeken, is het
helemaal geen schande dat ik toendertijd geen kans zag hem
te overtreffen. Maar goed. Ik heb het tot het eerste team van de
A-juniores gebracht. Op een gegeven moment volgde royement
door Ajax. Reden was het niet opkomen voor een wedstrijd
tegen Blauw-Wit, waarvoor Ajax mij een boete gaf. Ik heb die
echter nooit betaald, omdat naar mijn mening zulks in mijn
geval niet juist was. Op de ochtend van de wedstrijd werd ik
nl. vreselijk ziek (het bleek na een paar dagen een lympfklier-
ontsteking te zijn) en door omstandigheden zag ik geen kans
tijdig de desbetreffende heren van Ajax te berichten. Ondanks
dit, had dat nare voorval toch even beroerde gevolgen voor mij.
Maar goed, zo zwaar tilde ik er ook weer niet aan. Ik ging
varen, zodat mijn voetbaltijd definitief voorbij was. Een Ajax-fan
bleef ik echter in hart en nieren. Geen wedstrijd aan de wal
zijnde sloeg ik over. Nu ook niet. Wel werkt een wedstrijd
erg op mijn zenuwen. Het is zelfs zo erg dat, wanneer de twee
de helft begint, ik weg ga.
Voorheen verzorgde Wagons-Lits-Cook de reizen van Ajax. Na
enige tijd bij dat reisbureau te hebben gewerkt, begon ik,
negen jaar geleden, voor mij zelf. Dat werd dan Reisbureau
Mondial. Doordat ik regelmatig bij Ajax kwam, vroeg men mij
wel eens hoe ik nu zo'n reis zou aanpakken. Om kort te gaan:
drie jaar geleden organiseerde ik mijn eerste reis voor Ajax: die
naar Madrid. En nu zit ik dan midden in de voorbereidingen voor
Trnava en een eventuele finalereis is, zoals gezegd, reeds ge
regeld.
Istanbul
Wanneer ik zo'n reis als bijvoorbeeld die naar Madrid of Lissa
bon ga organiseren, begin ik met het zoeken naar geschikte
hotels. Dat behoeven niet speciaal luxe gelegenheden te zijn.
Ik ben gek op kasteeltjes of oude doch uitstekende hotels. Het
moet iets zijn met een eigen inbreng. Niet een hotel waar men
helemaal in het niet verdwijnt, door de omvang en de duurte.
G. van Amstelstraat 232
Hilversum, Tel. 02150-49517
Daarnaast organiseer ik ook meestal iets aparts. Om een paar
voorbeelden te noemen: in Madrid charterde ik een bioscoop
en nam een film mee uit Holland. Helaas weet ik niet meer
welke. In Istanbul gingen we met z'n allen naar een buikdanse
res. Soms huur ik wel eens een paar tafeltennistafels. Alleen
maar om de spelers zo aangenaam mogelijk bezig te houden.
Uiteraard wordt dat soort dingen steeds in overleg met trainer
Michels behandeld.
In Trnava gaan we naar een oud hotel of kasteel, ik weet het
nog niet. Het is, geloof ik, iets waar oudere mensen kuren.
Maandag a.s. ga ik er naar toe. Kijken of het iets is. Zo niet,
dan heb ik tenminste nog kans om te „switchen" naar iets an
ders. Het is echter uiterst moeilijk iets te organiseren in landen
als Turkije en Tsjechoslowakije. Alles moet je zelf doen. Anders
komt er niets van terecht. Laat ik je iets vertellen over Istanbul.
Als ik er aan terugdenk, word ik er nog ziek van. En met de
reis naar Trnava gaan we dezelfde kant op. Het wordt één grote
strop, gelijk Istanbul. Maar goed, Istanbul dan.
Zoals gebruikelijk was ik daar enige dagen eerder. Ik had een
DC-8 gecharterd, een DC-9 en nog een paar vliegtuigen, totaal
voor 220 man. Toen de luchtvloot nog niet eens binnen was,
wist ik al dat de wedstrijd niet door zou gaan. Maar toen moest
ik die 220 man inlichten. Bovendien zaten we toen ook nog met
het probleem of we al dan niet voor deze mensen een over
nachting moesten verzorgen, daar dit zgn. eendagsreizen waren.
Om te beginnen werd een aantal bussen gecharterd en liet ik
het complete gezelschap naar het hotel rijden. Daar legde ik
hen de situatie uit. Toen zaten we nog met de overnachting.
Met de kans dat de wedstrijd de volgende dag wederom zou
worden afgelast. Trainer Michels verzekerde mij dat de ont
moeting onmogelijk zou kunnen doorgaan. Je weet wat de wer
kelijkheid werd. Ik zag gelukkig nog kans voor de uiteraard te-
24
