de grote vier
dankbetuiging
De finale werd bereikt met een totaal van zeven punten. In de
andere poule was Blauw-Wit C1 verreweg de sterkste voor
WA, DWS, Neptunus en V en V.
Het klapstuk van de dag werd dus het treffen tussen Ajax en
Blauw-Wit. In deze 2 x 20 minuten durende finale begon Blauw-
Wit met de wind in de rug sterk aanvallend en dat leverde de
Zebra's een 20 voorsprong op. Toen ook nog onze prima spe
lende centrum-verdediger Das uitviel, hetgeen tot een aantal
omzettingen in het elftal leidde, zag het er somber uit voor
Ajax. Maar op dat ogenblik bleek de mentale kracht, die in de
wedstrijd tegen De Spartaan zoek was, zeer sterk te zijn, mede
door de komst van onze jeugdtrainer Grijzenhout, dat inspire
rend werkte op het gehele team. Nog voor rust werd het 22,
eerst door weer zo'n effectvolle voorzet van Paul Bijvank, die de
bal over de hulpeloos graaiende handen van de Blauw-Wit-kee-
per in het doel werkte, daarna toen een knal van René Stefels,
welk schot via de lat weer in het veld belandde, evenwel voor
de schietgrage voeten van Jan ter Meulen kwam, die het leder
onmiddellijk in het doel deponeerde (22).
Na rust zagen we een sterker Ajax. We kwamen zelfs op 32
en even later op 42, maar dat laatste doelpunt werd volkomen
ten onrechte afgekeurd, zodat het 32 bleef. Blauw-Wit wist
hierna een misverstand in de Ajax-verdediging af te straffen,
zodat het 33 werd, met welke cijfers de eindstand bereikt
werd, zodat strafschoppen de beslissing moesten brengen.
Na de eerste serie van vijf was het nog gelijk. Nogmaals vijf
strafschoppen. Nu bleek Blauw-Wit aan het langste eind te
trekken en werd zodoende winnaar van zijn eigen voortreffelijk
georganiseerde toernooi.
Rest mij voorts nog op te merken, dat onze C-juniores niet al
leen wat betreft voetbal een goede indruk hebben gemaakt,
maar dat ze er in hun nieuwe shirts en trainingspakken goed
verzorgd uitzagen.
G. HOLSHEIMER
SPARTAAN TOERNOOI
Het jaarlijkse toernooi van De Spartaan voor A-juniores om
de Van der Roest-beker had dit jaar, naast de zes Nederlandse
deelnemers, een internationaal tintje in de vorm van Union
Bremen uit Duitsland en Joinvilles uit Parijs.
Ajax heeft op dit toernooi een uitstekend figuur geslagen, voor
al ook door het behalen van de 1e prijs. Acht deelnemers telde
het toernooi. Naast de reeds genoemde buitenlandse deelne
mers deden DWS, Blauw-Wit, UVS, Haarlem en De Spartaan
mee. Deze acht ploegen hebben elkaar in twee dagen tijd één
keer ontmoet.
De eerste dag heeft Ajax reeds een stevige basis gelegd voor
het uiteindelijke succes, hoewel de eerste wedstrijd (2 x 15
minuten) een moeizaam begin was: 00 tegen De Spartaan.
Hierna volgden overwinningen op Bremen en UVS (20). Een
uitstekende ploeg overigens dit UVS, die dan ook terecht de 2e
plaats veroverde in dit toernooi. De dag werd besloten met een
gelijk spel tegen Blauw-Wit. Na de eerste dag had Ajax één
punt achterstand op DWS, dat de ranglijst aanvoerde.
De tweede dag was geheel succesvol. DWS begon met een
nederlaag tegen Bremen .terwijl Ajax die tweede dag geen
enkel punt verspeelde. Tegen Joinviles een 10 overwinning,
Haarlem werd met 30 verslagen en de slotwedstrijd tegen
DWS leverde een 10 overwinning op, zodat wij met vlag en
wimpel eerste werden.
Een meer dan uitstekend resultaat van onze jongens. Een ver
meldenswaardige bijkomstigheid was, dat Peter Visser tot beste
speler van het toernooi werd uitgeroepen. De spelers die voor
dit succes hebben gezorgd: Roel de Haan, Cocky Hoogenboom,
Corrie ten Bosch, Hennie en Rob Vredenbregt, Alex Janmaat,
P. Visser, D. H. Visser, R. F. Visser, Jan Gerritsen, Sjoerd
Ruiter, Andries Kok, Johnny Rep, Jan Westerink en Appie
Kalkhoven, alsmede de heren Grijzenhout, Brom, v. d. Wal en
Ronday.
D. J. BOERING
Met deze benaming werd ergens het viertal clubs aangeduid,
dat de halve en hele eindstrijd om de Europa Cup moet bevech
ten. Dat naast Milan, Manchester United en Spartak ook ons
aller Ajax tot deze grote vier behoort, vervult ons toch wel met
een zekere trots. En indien, wat wij allen met bescheiden op
timisme hopen, het Ajax zou mogen gelukken de finale te be
reiken, geloof ik, dat dit voor velen een reden zou zijn om
„naast hun schoenen" te gaan lopen.
Dit zóu dan ook een gebeurtenis betekenen, die in het vader
landse voetbal nog niet is voorgekomen. We spreken uiteraard
maar niet van het behalen der Cup, want dat zou te mooi zijn
om waar te wezen. Maarhoop doet leven, dus hopen we!
Het behoort in ieder geval tot de mogelijkheden.
Na de Nederlandse bezetting van Parijs, tijdens de kwartfinale
tegen Benfica, zou ik niet weten waar het dan met de uitzin
nige vreugde van de Ajax-aanhang en geheel voetbalminnend
Nederland naar toe zou moeten. Dat ons gehele landje dan
compleet op z'n kop zou staat, is een bij voorbaat reeds uit
gemaakte zaak.
In ieder geval is wel gebleken dat de „grote voetbalvier", de
Europese gemeenschap, en dan gelukkig in het vreedzame, meer
in beroering weten te brengen, dan de grote vier, waaraan de
titel eigenlijk ontleend is.
Dit pleit wel zeer sterk voor de internationale betekenis van de
sport in al haar geledingen. Het kan er soms hard aan toegaan,
maar toch is deze vorm van communicatie der volkeren van het
allergrootste belang.
We mogen als vaststaand aannemen dat de naam „Ajax" tot
de massa der diverse landen spreekt, waar onze club geschie
denis maakte. Meer soms dan de namen der staatslieden
Zij toch moeten het uiteraard veel van „woorden" hebben, waar
Ajax „daden" pleegt.
Bovendien heeft Ajax aan ontelbare mensen veel plezier be
zorgd. Wat van de heren staatslieden niet altijd gezegd kan
worden
In het verleden zijn de namen van onze succesrijke sportlieden
denk maar eens aan b.v. Rie Mastenbroek, Willy den Ouden,
Moeskops, Schulte, enz. enz. in de pers steeds genoemd,
verbonden aan het praedicaat „ambassadeur" („ambassadri
ce"). Indien er dus nu sprake van deze toevoeging mag zijn,
zou ik Ajax wel de ambassadeur willen noemen, die Nederland
met het allergrootste succes vertegenwoordigde in diverse lan
den. Met de huidige communicatie-mogelijkheden, radio, televi
sie, is het bereik zo enorm groot geworden, dat Ajax kans heeft
gezien de naam van Nederland bekendheid te geven in miljoenen
gezinnen in Europa en ver daarbuiten.
De gevleugelde woorden „ter land, ter zee en in de lucht", van
Tom Schreurs en Dick van Rijn, heeft Ajax volkomen waar ge
maakt.
De telegrammen na Parijs logen er beslist niet om!
G. J. WIERTZ
De familie De Vries dankt langt deze weg allen voor de betoon
de belangstelling bij het overlijden van de heer Bertus E. de
Vries.
21
