k. g. i. danielsson
„mijn hobby werd bij ajax mijn werk1'
De meningen zijn nogal verdeeld. De één
zegt dat het toch niets wordt, de ander
heeft de moed nog niet helemaal opge
geven en wacht nog even af, weer een an
der vindt hem gewoon goed. Dit seizoen
echter heeft hij nog niet zo gek veel in het
eerste elftal van Ajax mogen spelen. Wel
geteld twee keer: de eerste maal „uit"
tegen Go Ahead en dan nog „thuis" tegen
Feijenoord in het Olympisch Stadion. Voor
het overige heeft hij er dus naast gestaan.
Óf hij speelde in Ajax 2 óf de reserve
bank bij het eerste elftal was zijn plaats.
U begrijpt natuurlijk waar het over gaat:
Inge Danielsson, 27 jaar en de man, wiens
grote voetbalkunnen wel is bewezen toen
hij in de laatste wedstrijden van de afge
lopen competitie negen bijzonder waarde
volle doelpunten op zijn naam schreef. In
zijn eerste wedstrijd voor Ajax, tegen
PSV, was het al direct raak. ledereen zal
zich dat nog ongetwijfeld kunnen herinne
ren.
Echter, op dit ogenblik gaan de zaken
voor hem wat minder Getuige zijn schaar
se optreden in het eerste elftal. Uiteraard
heeft dat oorzaken. Wanneer iemand,
na een dergelijke voetbalcarrière als Inge
in Zweden heeft gehad, zó terugvalt, moet
er iets zijn, wat hem belet te voetballen
als voorheen. En niemand anders dan hij
zelf kan ons dat het beste vertellen. Het
geen ook gebeurde op 4 januari jl.
Plaats van handeling: zijn smaakvol inge
richte flat in Amstelveen.
„Laat ik beginnen met iets te vertellen
over de tijd vóór ik bij Ajax kwam. Ik ben
geboren in Bromolla, een klein plaatsje
in Zweden, waar ik als jongen natuurlijk
lid werd van de plaatselijke voetbalver
eniging. Nou ja, om een lang verhaal kort
te maken: al spoedig stond ik in het eerste
elftal van Bromolla. We speelden echter
in de derde divisie van de Zweedse com
petitie en daar ik wel wat hoger op wilde,
besloot ik over te gaan naar een vereni
ging die een klasse hoger zat: Helsing-
borg.
En ik werd gekozen voor het Zweedse
nationale team. Dit was de eerste keer dat
een voetballer, die uitkwam in de tweede
divisie, werd geselecteerd voor het natio
nale team. Mijn debuut ging tegen Dene
marken. We wonnen met 21 en ik maak
te één goal. Echter, het grootste succes
oogstte ik in mijn tweede internationale
wedstrijd: uit tegen Portugal in Lissabon.
Ook deze wedstrijd wonnen wij tot ieders
verbazing, met 21 en, wat voor mij be
langrijk was: ik scoorde beide doelpunten.
Vooral de eerste vond men een „beauty":
een schot van zo'n twintig meter afstand
feilloos in de hoek! Door dit succes had
ik niet alleen een vaste plaats in het
Zweedse elftal veroverd, maar iedereen
wilde wel eens weten wie die Danielsson
nu wel was. Maar goed, al met al was er
nog steeds geen volledig beroepsvoetbal
in Zweden. Ik besloot daarom naar het
buitenland te gaan. Mijn keus viel op FC
Nürnberg. Ik kwam daar eind 1967. Het
bleek echter dat het niet mogelijk was om
in december een contract te tekenen. Ik
zou moeten wachten tot juli 1968. Daar
voelde ik natuurlijk niets voor. Mijn ge
dachten gingen uit naar Ajax. Waarom
juist Ajax? Het is gewoon een der beste
Europese clubs. Ik mocht mee op reis
naar Israël, om een oefenwedstrijd te spe
len. Een en ander verliep uitstekend en
men bood mij een contract aan tot 1970.
17
