komende chaotische toestanden niet riskeren te laat in het sta dion aan te komen; vanaf Hilton konden we het desnoods in tien minuten lopen) kreeg van de chauffeur van de Ajax-bus de tip: een prima veld in een plantsoen waar niemand kon storen. De wedstrijd zou ditmaal geleid worden door de Roemeen: Josef Ritter. Dit was zijn eerste Europa-Cup-ontmoeting; verder had deze 48-jarige arbiter nu ook niet zó'n internationale reputatie (10 interlands) later tijdens de wedstrijd zou hij toch een goed arbiter blijken te zijn. U weet het: op de dag, dat de wedstrijd zou plaatsvinden (en het nog steeds onverminderd goot - dat zou 10 dagen duren, voorspelde men) keurde de heer Ritter het veld af. Volgens de reglementen volgde een uitstel van 24 uur, waarop de situatie opnieuw zou worden bekeken. Dit bracht al direct consternatie bij een aantal supporters, die 's woensdagsavonds na de wedstrijd naar Nederland moesten terugvliegen. Zij kwamen diep in de nacht op Schiphol aan. Niets gezien, alle kosten en moeite eigenlijk vergeefs. Maar met geen boosheid of afkeer: „Volgende keer beter." Waar het donderdagmorgen nog steeds een gordijn van regen was en het veld logisch gesproken in nog slechtere toestand verkeerde, verwachte iedereen dat de heer Ritter andermaal zou afkeuren. Om het verhaal kort te maken bovendien hebt u 't uit de Pers of op andere wijze reeds in geuren-en-kleuren kunnen vernemen mr. Josef gelastte: vanavond spelen! Het veld is wel slechter dan gisteren, maar aangezien het blijft regenen en daarom de situatie morgen nog erger is, gaan we om 7 uur beginnen. Een vreemde de vorige dag onjuiste maar door de Turken sterk beïnvloede gang van zaken. Op 16 centimeter prut en modder leidde aanvoerder Bals zijn mannen ten strijde. In een stadion dat volkomen gek gemaakt was door muziek, een herhaling van het wedstrijdverslag van de ontmoeting tegen Manchester City, alsmede allerlei andere me thoden, die de duizenden aanhangers van Fenerbahce in een geestestoestand brachten, die levensgevaarlijk werd. Het was voor vele Nederlanders bijna ondoenlijk nog langer tussen deze horde te verblijven; mevrouw Michels vertelde ons o.a. dat ze het in de tweede helft niet langer aandurfde op de tribune te blijven zitten. Het was meer dan erg. Toestanden van 50 jaar en langer terug. Hoeveel keren men tegen de onzen handtastelijk is opgetreden, is onvoorstelbaar. In het veld was het al niet veel beter. De verhalen van de spelers na afloop brachten duidelijk naar voren, dat, wat gemeenheid aangaat, de verwachtingen, welke men te Amsterdam reeds had ten aanzien van het optreden der Fenerbahce-spelers, ruim werden overtroffen. Normaliter moet worden vastgesteld, dat een land als Turkije, Protest van de Turkse spelers, tegen het toekennen van een strafschop in de wedstrijd Ajax-Fenerbahce. Scheidsrechter Jenning ondergaat een ware aanval.... gezien zijn ontwikkeling c.q. beschaafdheid, nog niet in een Europese Cup-gemeenschap behoort. Dat de UEFA zich daarover eens ernstig berade Mede gezien al deze omstandigheden en toestanden is het succes van ons elftal niet anders aan te merken als: grandioos, enorm. Bracht het na de rust pas door Piet Keizer gescoorde doelpunt van een uitzonderlijke klasse de Turken een flinke opdoffer toe, niemand, die de strijd aanschouwde had eerder de overtuiging dat zelfs de ongeoorloofde wapens die Fenerbahce hanteerde kans maakten DIT onverzettelijke Ajax op de knieën te krijgen. En toen dan kort voor tijd Klaas met een eveneens bijzonder fraaie goal de prestatie van die Amsterdamse jongens in een nog feller licht zette, kon zelfs de 16 centimeter modderlaag de zeer vermoeide Ajacieden niet weerhouden van hun ere-rondje. Wat een verdediging was dat geweest. Wat had Ger Bals in zijn doel als een echte aanvoerder, gevochten aan het hoofd van zijn manschappen. Groots was het. Hulde, hulde! Ook door de Turken werd Ajax naderhand zeer geroemd! Had men nu gedacht uitvoering te kunnen geven aan het voor nemen, nog diezelfde avond naar Holland te kunnen terugkeren, vergeet het maar. Op Schiphol had men in het begin van de avond „gepland" dat Ajax om 02.30 op Schiphol zou terugkeren. Maar de in de luchtvaart zo gevreesde vijand: MIST liet zich gelden. De Amsterdamse luchthaven trok „dicht" zoals dat heet en aan allen, die het voornemen hadden, om 02.30 de Ajax-spelers plus bestuursleden e.a. te verwelkomen, werd kennis gegeven dat zulks pas de volgende morgen om 11.00 uur het geval zou zijn. Maar vrijdagsmorgens reden we met „groot licht" de 12 km van Badhoevedorp naar de parkeerplaats voor het Vrachtstation- Schiphol Centrum, alwaar de berichten voor een opklaring niet erg best waren. Omstreeks de verwachte aankomsttijd hoorden we via de radio verbinding met het vliegtuig, dat „Ajax over Harderwijk koerste" dat het zicht nog 100 meter moest verbeteren, teneinde de „kist" erin te kunnen „prikken". Maar zo tegen half twaalf, toen we vernamen dat men boven Schiphol zat, doch dat inplaats van 100 meter béter, het 50 me ter slechter geworden was, werd het vliegveld Beek in Limburg gewaarschuwd opdat daar de nodige maatregelen voor een lan ding getroffen konden worden. Verwachte aankomsttijd: 12.15 uur. De reizigers zouden met bussen naar Schiphol komen. Rijtijd BeekSchiphol ca. 3 uren. Ook dat nog. Was men in Istanboel donderdagsavonds tevergeefs naar het vliegveld gereden, de nacht daar zonder slapen te hebben doorgebracht, nu volgde nogeens een lange busrit. We zeiden het reeds eerder: een Turkse reis die menigeen nog lang bij zal blijven. Maar om ca. 16.00 uur was het dan toch zo ver. Schiphol. Eindelijk. Zeer vermoeid, maar gelukkig weer terug te zijn. En met zo'n fraai resultaat. Eén algemeen voornemen was er: gauw in bad of onder douche, om 18.10 (tot 18.50) wel nog de film zien, die de NTS had ge maakt en die ondanks ook de vertraging van het filmteam, toch op tijd op het scherm verscheen. Dan slapen, slapen, slapen. En Nederland kon prachtig op tijd via TV-kanaal I en „gebracht" door Bob Spaak aanschouwen hoe op die donderdagavond 28 november 1968 landskampioen Ajax in Istanboel de Neder landse Leeuw op waardige wijze karakteriseerde. Einde van het Turkse avontuur. Zaterdagsmiddags toonde mevr. Lens ons het resultaat van haar zwoegen tegen de Turkse klei, voorkomende in de shirts, broek jes en kousen van de spelers. Zelfs met twee witmakers en u weet wat dat zeggen wil, had 4

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1968 | | pagina 4