Café „Populair"
AjaxNürnberg. Het eerste doelpuntHéél Ajax juicht.
Johan Cruyff precies op de goede plaats stond, om er 11
van te maken.
Mensen, wat een vreugde was dat!
En bij die 1 1 bleef het.
Nu, dat was geen gek resultaat.
We gaan meteen door naar 2 oktober (over de huidige compe
titie spreken we straks wel; we zitten nèt zo prettig in die Cup
sfeer!).
Ja, eerlijk gezegd, dient te worden erkend, dat het onze Duitse
concurrenten verder ook niet mee zat. Hoewel, wat te verwach
ten was, een verzoening met Cebinac volgde, had men op
nieuw pech: Ludwig Muller viel af wegens een blindedarm
operatie. Leupold nam zijn plaats in als „schaduw" van Cruijff.
Maar direct vanaf het beginsignaal van „ref" John Adair (Ier)
liet Johan zien, het volle licht te prefereren boven de schaduw.
Die laatste kreeg dan ook weinig kans. Trouwens het gehele
elftal toonde het 62.000-koppige publiek een inzet en positiespel
gepaard gaande aan snelle en ragfijne passes dat was even
wat anders dan twee weken geleden.
Uit een hoekschop, genomen door Keizer, kwam de bal via het
hoofd van Klaas bij Sjaak Swart, die de kans niet ongebruikt
liet (10). Zo was eveneens de stand bij half-time.
Voor zover Herr Merkel in de pauze hoe dan ook het mo
reel van zijn jongens had weten op te peppen en men direct na
de hervatting tekenen van een opleving bij de Duitse profs had
kunnen waarnemen, kwam Ajax' tweede dolepunt alle hoop op
een spoedige gelijkmaker wreed verstoren. Nuninga, de bal
fraai terugkrijgend van Johan, werd wel zwaar gehinderd, maar
zag kans, de zwart-witte knikker door te schuiven voor het
schietgrage been van, alweer, Sjaak Swart (20).
En Ajax ging door. Johan knalde nog eens tegen de lat. Keizer,
Nuninga, Swart, Henk Groot, Bennie Muller, het sneed allemaal
door die Duitse linies heen op een wijze, die het predicaat
„groots" verdiende.
En mocht de aanval van Nürnberg nog eens tot ons doelgebied
doordringen, dan stond daar die hechte defensie, waarin Theo
van Duivenbode de overigens bekwame en vooral zeer snelle
Cebinac geen meter grond toestond, terwijl aan de andere kant
Wim Suurbier linksbuiten Volkert praktisch kansloos maakte;
(Volkert kreeg na de rust één goede kans, doch miste) waar
Barry Hulshof iedere hoge bal voor zijn rekening nam en met
zijn harde kop retourneerde, Vasovic wederom zijn geweldige
klasse demonstreerde (Merkel zal hem nü zo langzamerhand
kennen, dachten we) en tenslotte captain Bals, onze bijzonder
goede doelman, die dit maal niet alleen door zijn wederom goede
uitlopen het Ajax-doel voortreffelijk verdedigde, doch kort voor
tijd er een Duitse „knal" uitranselde, die reeds werd geteld.
De strafschop, als gevolg van haken van Piet Keizer in het doel
gebied, genomen (natuurlijk) door Henk Groot, maakte zelfs
3—0.
En als je nu al die duizenden rondom dat veld gezeten, zou
willen zien als deelnemers aan een maaltijd, die daar midden
Specialiteit Verse en Gebakken Mosselen
Reguliersbreestraat 51. tel. 231996
