over ajax 6 en een afscheid
clubavond-nieuws
De voetbalcompetitie zit er dit jaar voor wat de Ajax-amateurs
betreft weer op. Het was een gunstig jaar, waarmee vooral
trainer B. Haarms bijzonder tevreden kan zijn. Zijn manier van
werken is bij de jongens aangeslagen, hetgeen vooral blijkt uit
de trainingsavonden, die intensiever bezocht werden dan de
laatste jaren het geval is geweest. De vruchten door deze
training afgeworpen, mogen er zijn: Ajax 3 op de tweede plaats
achter Volendam 3 en Ajax 4, Ajax 5 en Ajax 6 kampioen.
Aangelokt door de korfbaluitslag 123 tussen Ajax 6 en AFC 7,
waar R. Wertwijn en C. Bollen (ieder 4x), R. Cohen, F. v. d.
Valk, R. Theunisse en D. de Groot met scherp hadden geschoten,
zijn we eens een kijkje gaan nemen bij de laatste en beslissende
wedstrijd tussen Ajax 6 en Maccabi 2. Het laagste amateurteam
had aan de halve winst reeds voldoende voor de afdelingstitel,
maar zover wilde men Maccabi niet laten komen.
In deze wedstrijd namen twee spelers afscheid van de actieve
voetballerij, nl. J. v. d. Toorren en T. Spanjaard. Eerstgenoemde
speelde de laatste wedstrijd van het seizoen mee en smaakte
zowaar het genoegen tevens zijn laatste treffer te scoren. Een
speciaal woord moet nog worden gewijd aan Spanjaard. In de
achter ons liggende jaren heeft hij steeds getoond in en buiten
het veld te weten wat sportiviteit is. Dat hij desondanks in het
veld de nodige overtredingen beging, lag aan het feit dat hij
steeds onvermoeibaar en met 100 procent inzet voor iedere
meter grond vocht. Ook J. v. d. Toorren wist wat „vechten" was
en het is jammer dat deze mentaliteit bij menige amateur be
slist ontbreekt. Een andere kenmerkende bijzonderheid bij deze
twee oudgedienden was 't feit, dat zij steeds present waren, ook
al stonden ze meerdere malen reserve. Ook in deze wedstrijd
was Spanjaard weer reserve en al nam hij het zelf sportief op,
ik vond het toch enigszins onaangenaam dat hij in zijn af-
scheidswedstrijd niet de kans heeft gekregen zich nog eens een
laatste keer daadwerkelijk in te spannen, al was het alleen maar
de tweede helft geweest. Maar goed, gedane zaken nemen geen
keer en wij bepalen ons verder tot de wedstrijd.
Reeds spoedig bleek dat Ajax 6 beslist sterker was dan zijn
tegenstander. Te laat reageren en te onzuiver plaatsen echter
stonden vooralsnog treffers in de weg. Totdat J. v. d. Toorren
beheerst het net wist te vinden. Dat was het teken voor R.
Wertwijn, er nog iets feller tegen aan te gaan en op de rand
van buitenspel staande, gaf hij de Maccabi-keeper voor de
tweede maal geen schijn van kans. De gedachten gingen al weer
uit naar een monster-overwinning, maar zover kwam het niet.
Deels doordat met name H. Dukker weinig geluk had en zijn
kogels en kopballen juist naast en over zag vliegen, deels ook
door het reeds genoemde euvel van slordig plaatsen. Toch wist
D. de Groot vlak voor rust met een juweel van een treffer voor
30 te zorgen. Een schot van zeker twintig meter afstand in
de uiterste linkerbovenhoek.
Hoewel het kort na rust door een vergissing tussen W. Meester
was ook het laatste beetje weerstand gebroken. Dat C. Bollen
en J. v. d. Toorren nog 31 werd, kreeg Maccabi geen been
meer aan de grond. Toen één van de Maccabi-verdedigers bo
vendien volkomen onnodig onhoudbaar in eigen doel kogelde,
met een lage schuiver nog voor nummer vijf zorgde was al niet
belangrijk meer. De spelers van het zesde hadden zekerheid.
Na Ajax 4 en Ajax 5 waren zij nu ook kampioen en daarmee
vanaf deze plaats gelukgewenst.
W. HEISTERKAMP
De laatste club-bijeenkomst in „Suisse" kenmerkte zich weder
om door een gezellige en prettige sfeer.
De kanshebbers op de diverse titels streden eerst nog om de
ereplaatsen en daarna waren er weer de kleine „mini-partijen"
om aantrekkelijke prijzen.
Johan Cruyff speelde z'n laatste wedstrijd voor de competitie en
behaalde na een spannend slot, ten koste van W. Meester, de
volle winst, om daarmede kampioen van klasse B te worden.
In afdeling C werd C. Welling door een beter moyenne kampioen
en promoveert hiermee waarschijnlijk naar klasse B.
In afdeling D leek het, alsof W. Steenhoven recht op het kam
pioenschap zou afstevenen: dit lukte hem ook, maar gezegd
moet worden, dat Timman 'n „taaie" bleek; hij eindigde met
minimaal verschil op de tweede plaats.
Ja, en dan ons „stiefklasje": A. In deze afdeling werd Piet
Keizer, met het hoogste moyenne, kampioen.
Namens wedstrijdleider K. v. d. Toorren nogmaals een dringend
beroep om opgave van spelers, die een gemiddelde van minimaal
2.00 hebben.
Het klaverjastoernooi is dit jaar geëindigd in een schitterende
triomf van B. de Jong, die maar liefst 30 marsen behaalde en
mede daardoor al zijn naaste concurrenten van zich afschudde.
(De kampioen van het vorig seizoen, J. Minderhout, bleek dit
jaar niet erg op dreef en eindigde op de 26e plaats.) A. v. d.
Voort en L. Swart volgden, resp. op de 2e en 3e plaats. Voor de
rest van de standen verwijs ik u naar elders in dit clubblad.
De clubavond-commissie, die ook dit jaar weer haar taak uit
stekend verstond, had een schat aan prijzen „ingeslagen".
Een aantal grote bekers en standaards, alsmede leuke herinne
ringen werden aan de winnaars uitgereikt door voorzitter C. la
Fleur.
Nogmaals onze dank en waardering jegens al diegenen, die
hebben bijgedragen tot (ook hier) de bloei van het Ajax-vereni-
gingsleven.
CAS BOLLEN
18
