vijf-ertjes het binnenstormen van het strafschopgebied onderuit gehaald, benutte de elfmetertrap, zij het via de handen van de uitstekend op dreef zijnde Victoria-goalie. Dat was na 27 minuten spelen 10 en daar zou het tot de rust bij blijven, omdat in de eerste plaats het goede werk van aanvoerder F. Grooteboer niet werd uitgebuit en verder C. Klein de bal té veel in de voorhoede bracht, waardoor men wel buitenspel moest komen te staan. Na de rust een betere wedstrijd, met direct een sensatie. Reeds na twee minuten liep H. Mesman goed door op een dieptepass en met een strak schot was het 20. Nog diezelfde minuut kreeg dezelfde speler een unieke kans voor 30, maar zijn inzet van de elfmeterstip was te zacht en doorzichtig. De bal ging via de vuisten van de keeper tot corner. Kort hierna bracht een enorme blunder in onze achterhoede de partijen weer dich ter bij elkaar. In plaats dat één van onze verdedigers (wie was door de mist niet te onderkennen) de bal ruimde, plaatste hij deze langs de uitgekomen P. Sies voor het doel terug waar een toestormende Victoriaan geen moeite had (12). De gasten roken de gelijkmaker en kwamen sterk aandringen. Sies moest een paar maal handelend optreden en toen hij kort voor tijd door een venijnige kopbal werd gepasseerd, kwam de onderkant van de lat hem te hulp. Alles bijeengenomen wel een verdiende overwinning, die door eigenschuld echter nog lange tijd aan het bekende zijden draad je heeft gehangen. W. HEISTERKAMP Daar een spierblessure mij de eerste weken uitgeschakeld heeft, kan ik u thans verslag doen als toeschouwer. DCG 4 was ongetwijfeld met de vaste bedoeling naar De Meer gekomen om hun positie op de ranglijst te versterken. Zij kwamen echter al spoedig tot de ontdekking dat dat er nu deze middag hele maal niet in zat. Ajax 5 speelde namelijk een goede partij voet bal en met snel, open spel werd de DCG-defensie herhaaldelijk onder zware druk gezet. Vooral H. Brevoort, misschien nog wat traag, was attent voor iedere bal. Daarbij kwam dat de „vleu gels" A. Post en H. Rodenburg alsook R. Lissauer de bal snel speelden. R. Rein, deze middag de beste man van het veld, kwam bovendien steeds ver mee naar voren. Na 20 minuten pikte Brevoort bij een verwarde situatie de bal op, zag een gaatje en scoorde beheerst. Vier minuten later viel het mooiste doelpunt van de wedstrijd. Samen met Brevoort zigzagde R. Meijer door de verdediging van de gasten en scoorde fraai 20. Na een half uur was de match beslist. Brevoort rukte naar het vijandelijke doel en scoorde via de voeten van de DCG-keeper 30. Dat de gasten kort voor rust nog op 31 konden komen, was een komisch cadeautje van R. Meijer. Bij een blessure van één der Ajax-verdedigers liep iedereen te schreeuwen ,,Uit die bal" en „Stop". Ronnie, den kende dat de scheidsrechter gefloten had, ving als een volleerd doelverdediger tussen de beruchte lijnen de bal op, waarna de goed leidende referee L. Brouwer niets anders overbleef dan naar de witte stip te wijzen en de DCG-ers dit buitenkansje langs de overigens goede keeper L. Blitz te schieten. 31 der halve bij de rust en het was niet zo zeer de stand als wel het vertoonde spel dat alle vertrouwen schonk voor de tweede helft. In die tweede speeltijd probeerden de Ookmeer-mensen met alle (sportieve) middelen de bakens te verzetten. Het spel werd wel wat harder en dat ging bij ons ten koste van de zuiverheid. Toen de DCG-acties echter zonder resultaat blijven, zakten ze terug en kon Ajax opnieuw komen. Eerst was het R. Rein die de bal precies op het hoofd van T. v. Haarlem deponeerde en dat be tekende met een fikse kopstoot 41 en daarna R. Lissauer, die uit een dieptepass met een droge knal 51 liet aantekenen. Dat dezelfde speler kort voor tijd uit een vrije schop van ver buiten het strafschopgebied ook nummer zes nog voor zijn re kening nam, was alleen nog maar van belang voor de verbete ring van het doelgemiddelde. De returnwedstrijd tegen DWS 5 aan de Jan van Galenstraat leverde evenals destijds in De Meer een 42 overwinning op. Ditmaal echter is ons elftal op heel wat meer tegenstand gestuit dan in de thuiswedstrijd. Aanvankelijk zagen we weer een fris voetballend elftal zoals de week ervoor tegen DCG. De DWS-ers toonden echter, niet geslacht te willen worden en bleven dan ook steeds gevaarlijk, ondanks het feit dat ze vrij verdedigend speel den. Het duurde tot de twintigste minuut voordat R. Lissauer onze veldmeerderheid met een treffer tot uiting kon brengen. Tien minuten later stapte Brevoort heel slim over een voorzet van A. Post heen, waardoor hij Th. v. Haarlem in een droom- positie bracht en dat betekende 20. De wedstrijd leek be slist, maar merkwaardig genoeg was bij ons de vaart eruit. Er werd minder secuur geplaatst en er werd teveel met de bal gelopen. Dit gaf de blauw-zwarten de gelegenheid om terug te komen en kort voor het rustsignaal kwamen zij door een treffer (met een buitenspelluchtje) op 21. Onze eigen grensrechter A. Cohen was echter zeer beslist de mening toegedaan dat het doelpunt geldig was. In de tweede helft kregen we weer een korte opleving in het Ajax-spel te zien. Weer was het Lissauer die na vier man te hebben omspeeld via de handen van de DWS-doelman scoorde. Vier minuten waren voor DWS genoeg om weer op 32 te komen. Twee DWS-ers namen Kreuger, met Harms ditmaal als rots in de branding, in de „sandwich" juist toen hij de bal wilde spelen. Hard verdween deze langs de verbijsterde D. Schalm in het net en de scheidsrechter die er geen overtreding in zag, wees onverbiddelijk naar het midden. DWS was echter al uit gespeeld, de conditie ging een woordje meespreken en behou dens een enkele uitval bepaalden de gastheren zich tot kramp achtig verdedigen. Vlak voor tijd kwam pas aan alle onzekerheid een einde. Een goede combinatie De Groot-Post-Lissauer-Brevoort werd door de laatste met een venijnig boogballetje buiten bereik van de kee per afgerond. Het vijfde elftal voert nu de lijst aan met twee punten voor sprong en een wedstrijd minder gespeeld dan nummer twee, WMS 2. Onze laatste impressies van het oude jaar kunnen bijzonder optimistisch worden genoemd. Na een verdiende zege met 20 op WMS (in een wedstrijd om maar snel te vergeten) zijn de kansen op een kampioenschap sterk vergroot. Alleen Meerboys volgt nog op korte afstand, maar deze vereniging heeft tot op heden nog niet met ons elftal kunnen kennismaken. Een andere tegenstander die nog niet tegen Ajax gespeeld had, was Roda '23 uit Bovenkerk. Kortgeleden kwam daar dan verandering in. Onder barre weersomstandigheden en op een hopeloos slecht veld streden de nummers één en laatst van de ranglijst een spel- 11

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1968 | | pagina 11