kroniek
Reisbureau Maarse Kroon
,,'t Is geen Liverpool," merkte een clubgenoot bij het ingaan
van de rust, tijdens de wedstrijd AjaxReal Madrid op.
De weinige reactie, welke op zijn woorden volgde kon óf veel
betekenend worden beschouwd, danwel, dat men de meerdere
betekenissen welke aan genoemde uitlating ten grondslag kon
den liggen, overwoog. Wat bedoelde hij? De sfeerHet elftal
der Spanjaarden vergeleken met dat der Engelsen Of het
spel van Ajax
Wel, we geloven dat genoemde drie punten alle in aanmerking
komen. Beginnende met de gasten kan gezegd worden, dat zij
inderdaad geen Liverpool waren, met name zij de wedstrijd al
niet bij voorbaat als gewonnen beschouwden. Geen grootspraak,
niets daarvan; integendeel, men had vooraf reeds verklaard er
van overtuigd te zijn héél goed tegen Ajax te moeten spelen en
in dit verband geen enkel risico te nemen.
Zo is het ook gebeurd en we hebben daarbij kunnen constateren
dat de Madrilenen beschikken over een voortreffelijke vakman
schap, geweldige techniek en uiteraard grote routine. Het
loopt alles zo vloeiend zo eenvoudig (lijkend!). Om met
genoegen naar te kijken.
En Ajax?
Een geweldige strop was, dat Sjaak al zo spoedig zodanig ge
blesseerd raakte, dat hij praktisch niet meer in het spel voor
kwam en we dus eigenlijk met tien man speelden.
Na de inderdaad voortreffelijke „inzet" van onze jongens, zakte
dat na het gebeurde met Swart wel enigermate terug. Begrijpe
lijk, zoiets stuurt een vooraf besproken en uitgekiende taktiek
volkomen in de war en geeft de tegenstander de gelegenheid in
zijn spel te komen. Vooral op het middenveld waren Bueno c.s.
daarna sterk.
Dat Ajax daarna nog slechts bij vlagen de overhand had wekte
de teleurstelling in het 65.000-koppige Stadion inderdaad merk
baar; men had er zó op gerekend, dat Ajax zou winnen En
dat heeft toch nog niet veel gescheeld. Toen Klaas tegen de paal
schoot en kort voor tijd dat afgekeurde doelpunt wegens nét
even aanraken van de bal door Bennie Muller
En zag de „ref" o.i. nog een geval van „hands" door één der
Real-verdedigers over het hoofd. Doch geheel genomen han
teerde mr. Finny de fluit wel tot algemene tevredenheid.
Laten we hier nog even vastleggen, dat het Johan Cruyff was,
die ons doelpunt scoorde.
What about the return? Als u dit leest kan de beslissing al ge
vallen zijn. Naar onze mening zijn we niet kansloos. Maar spel,
vooral tegen een ploeg van formaat als Real Madrid, is van
téveel niet te voorziene factoren afhankelijk, om daarover vooraf
iets zinvols te kunnen zeggen.
We zullen zien
Veel geluk, vrienden!
Als wij in de AjaxReal Madrid-sfeer, zoals die omstreeks
20 september jl. in de Nederlandse voetbalwereld hing, hulde
brengen aan de mensen van de publiciteit, met name Pers,
Radio en TV, dan zouden wij vooral „Het Vrije Volk" willen
complimenteren met de fraaie (gekleurde) uitvoering van hun
extra Cup-bijlage en de Sportredactie van dit blad tevens dan
ken voor de toezending daarvan.
Aangezien door onze afwezigheid eerst zakelijk, daarna
vakantie het verschijnen van dit clubblad enigszins op het
schema kwam achter te liggen, moeten we de competitie 1967-
1968, die zich inmiddels alweer voor bijna 25 procent heeft vol
trokken, nog even doornemen.
De start op 13 september jl. leverde een 20 zege tegen Go
Ahead op (in een matige wedstrijd), terwijl daarna in IJmuiden
Telstar met een 30 overwinning van het veld werd gespeeld.
DOS, een week later op de Middenweg, kwam ook al niet tot
scoren, terwijl Henk Groot en Sjaak Swart, mede door zeer
fraai spel van Johan (die zelf geen doelpunt maakte) viermaal
het Utrechtse doel wisten te vinden.
In de vierde wedstrijd reeds stond FeijenoordAjax op het
programma. De Rotterdammers, die dit jaar een elftal hebben,
zoals ze de laatste twee seizoenen niet binnen de witte lijnen
konden brengen, slaagden er in, ons door een 10 zege, met
lege handen naar huis terug te sturen.
Verdiend?
Misschien was hun inzet wat feller. Qua spel lag een punten
verdeling meer in de verhouding, doch die vrije schop werd nu
eenmaal goed benut en daarom, Feijenoorders, alsnog onze
gelukwensen.
Op 10 september was Volendam op bezoek. Het behield geen
prettige herinnering aan deze reis. De Ajax-aanval wilde toch
wel even laten zien, dat er nog „schot" in zat. Maar liefst zeven
maal moest de doelman der gasten de bal uit het net halen, ter
wijl Bals maar één keer deze gang zou gaan.
Ook Sittardia beleefde weinig lol in de Meer. We deden het
voor 40, geen cent, pardon: geen goal minder. Dat was ook
de afrekening met MVV in Maastricht. Eerlijk gezegd hadden we
vooraf wel een beetje zorgen over deze wedstrijd. In het ver
leden lagen immers herinneringen aan moeilijke partijen in de
Limburgse hoofdstad. Met de rust was het ook nog maar 01
(Cruyff) doch dit lag meer aan onszelf dan aan het kunnen der
tegenstanders. Hoewel doelman Körver toen al reeds zodanig
werk had verricht, dat een plaats in het „sterrenbeeld" van het
Algemeen Handelsblad op maandagavond, hem niet meer kon
ontgaan.
In de tweede helft zorgden Cruyff, Swart en Klaas Nuninga voor
de eerder genoemde totaal-score en behoedde eerder genoemde
keeper K. zijn ploeg voor een debacle!
Ons B-elftal streed met wisselend succes. Het optreden van dit
team is nog niet zo overtuigend. Dit team is nog jong, heeft
enkele nieuwelingen, die zich nog wat aan het Ajax-spel moeten
aanpassen.
Onder „B-praat" leest u elders iéts meer daarover.
i
2
