nogeens uw aandacht
voor de spelregels
door scheidsrechter M. van Praag
a. Een tegenstander trappen of pogen te trappen.
Het is voor een ieder, de scheidsrechter incluis, natuurlijk heel
duidelijk te zien, als een speler zijn tegenstander openlijk trapt. Dit
wordt alweer wat moeilijker, wanneer de trap heimelijk, achter de
rug van de ,,ref wordt toegediend. In zo'n geval heeft de scheids
rechter wel de hulp van de grensrechter nodig om tot een beslis
sing te komen. Een speler achterna lopen met de bedoeling om
letsel toe te brengen en zich op het laatste moment bedenken,
is volgens de handleiding erger dan een trappende beweging naar
een speler die daarbij onmogelijk geraakt kan worden. Helaas ben
ik het hiermede niet eens, maar ik denk zo dat de samenstellers
van de spelregels, „THE INTERNATIONAL BOARD" zich hieraan
ook niet maar één moment zullen storen.
Een trap naar de bal betekent ook vaak een trap voor de tegen
stander (iedere speler zal dit kunnen beamen). Het is aan de
scheidsrechter om de eigenlijke bedoeling te doorzien.
Het is m.i. volkomen begrijpelijk dat een aanvaller, nadat zijn tegen
stander gepasseerd is en hierbij steeds een lichte trap krijgt, ge
prikkeld geraakt; speciaal wanneer de „ref" niet ingrijpt. Nu weet
ik een geval, waarbij de aanvaller zijn beklag deed bij de arbiter,
met woorden, die ongeveer van deze strekking waren, dat de
scheidsrechter die vent er nu maar eens uit moest sturen. Het ge
volg was dat de bewuste aanvaller zélf het veld moest verlaten.
Een speler mag te allen tijde zijn beklag doen bij de scheidsrech
ter, maar ook bij voetbal geldt: ,,0'est Ie ton qui fait la musique".
De officiële straf is trouwens: een waarschuwing, maar dat doet er
niet toe. Kijk, zulke overtredingen zijn door de arbiter zeer moeilijk
te constateren, ten eerste omdat het snel gebeurt, ten tweede, om
dat de getroffen speler vaak verder kan spelen en tenslotte omdat
de ,,ref" tegelijkertijd op meerdere zaken moet letten. Het zou ver
standig zijn, als men daar eens begrip voor had. Want, gij speler,
wees nu eens eerlijk, hebt gij ook niet een verboden truc „in uw
mars" die de scheidsrechter toch niet ziet en waar hij telkens weer
lekker intippelt?
b. Een tegenstander doen vallen of pogen te laten vallen.
Behalve haken, beentje lichten en bukken is ook het geven van
een „tik" tegen of óp de hiel van een tegenstander strafbaar.
Op de voet van een tegenstander gaan staan, zoals bij een „cor
ner" nogal eens plaatsvindt, is natuurlijk ook uit den boze.
c. Springen op of naar een tegenstander
Met twee benen vooruit springen is gevaarlijk en dus niet toege
staan. Plaatst een speler zijn benen bij elkaar om aldus een speler
die met de bal komt aanlopen, het spelen te beletten, dan is dit vol
komen geoorloofd, MITS hij niet springt! Bij een kopduel kan het
voorkomen dat een speler bij het neerkomen op zijn tegenstander
valt. Gebeurt dit niet opzettelijk, dan is er niets strafbaars aan de
hand. Maar probeert u nu maar eens uit te vissen of zoiets al of
niet opzettelijk gebeurt. Reëel gesproken: het is niet zo eenvoudig!
En die scheidsrechter, die zijn beslissing in een fractie van een
seconde moet nemen Is het dan een wonder dat hij er wel
eens naast zit?
c. Een tegenstander op ruwe of gevaarlijke wijze aanvallen.
Een aanval is slechts toegestaan, indien de bal binnen speelbereik
is. Dit moet men niet te letterlijk opvatten want speelafstand is voor
de ene speler een verschil van minstens een halve meter ten op
zichte van de ander. Bovendien mag een aanval slechts schouder-
tegen-schouder worden uitgevoerd. Zoals mijn collega „Ref" het
uitdrukt: „aanvallen met twee man is geoorloofd, zolang hierbij
geen overtredingen gemaakt worden.
Het bestuur heeft de basis van onze Sectie Betaald Voetbal
verbreed door het sluiten van een contract (2£ jaar) met de
welbekende Zuid-Slaviër Velibor Vasovic.
Ajax' nieuwste aankoop mag met ingang van 4 december a.s.
worden opgesteld.
Gaarne roepen wij Velibor Vasovic een hartelijk welkom toe!
IIIIIMIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
Er is verschil tussen gevaarlijk spel en gevaarlijk aanvallen. Aan
vallen met de knie-vooruit is „gevaarlijk aanvallen". Maar een bal
trappen waarbij de voet ter hoogte van het gelaat van de tegen
stander komt is: gevaarlijk spel".
De hardheid ,of zo u wilt ruwheid) van de aanval is voor de arbiter
een zuivere gevoelskwestie. Voetbal is geen salonspel, maar is
nog minder een gooi-en-smijtpartij. Persoonlijk geloof ik dat de
doorsnee nederlandse speler vergeleken met b.v. de engelsen, niet
hard genoeg is. Een minder „harde conditie" heeft waardoor hij
eerder ertoe zal moeten overgaan, zich „kost-wat-het-kost" te
handhaven, dan b.v. de harde, maar eerlijke engelse „tackle" in
het land der wereldkampioenen.
22
