mmm
Aankomst te Vigo (Spanje).
het bekende kano-duo Boele en Enters. Helaas was Klaas wat ru
moerig achterin, want op een gegeven moment zat hij tot zijn mid
del in het water, ,,'t Lijkt wel of we zinken", zei Klaas tegen Henk.
Nu die had al gezien, dat het mis ging en sprong maar gelijk over
boord, waardoor de hele kano omkieperde. De kanoverhuurder was
goed genoeg om zijn boot maar weer op te halen. De drenkelin
gen werd door de waterfietsers „gered".
Zo naderde de vrijdag, de dag van vertrek. Donderdagsavonds al
les rustig. Moe en de poen was op. Op óók was de pret van
Bulgarije. Een gezellige tijd gehad. (Hoe kan het ook anders met
een stel mannen onder elkaar). Maar toch, het was genoeg zo.
Ons past natuurlijk namens Ajax dank over te brengen aan alle
mensen, die het ons naar de zin hebben willen maken. De heer
Wesco, de buschauffeur, de serveersters van het Sportpalast. (Ma-
rietje, een naam die nogal insloeg).
's Morgens 09.00 uur vertrek uit VARNA. Om 10.15 waren we „los",
op weg naar Sofia. Een slecht afscheid van Bulgarije, want we tui
melden daar hoog in de lucht van de ene luchtzak in de andere.
Misschien „je dat" voor de ware vliegmaniak, maar de meesten
van ons hadden 't zweet in de handen. We kwamen (toch) veilig in
Sofia aan, waar een uur gewacht moest worden op de doorverbin
ding met Zürich. Gelukkig bleken we het ergste achter de rug te
hebben, want de reis verder, via Géneve naar Madrid per Caravelle,
verliep prima.
Het was 08.00 uur in de avond toen de wielen van het vliegtuig de
Spaanse bodem raakten, waar we korte tijd later voorzitter Jaap
van Praag en Wim Suurbier, die zich eerst thans bij het gezelschap
konden voegen, de hand drukten.
Dat Ajax bij dit Spaanse avontuur
den we toen nog niet bevroeden!
Maar daarvoor verwijs ik u naar de
hieraan zal wijden.
zó spaans zou optreden, kon
woorden welke onze voorzitter
A. KRAAN
Begroeting leiders Spaanse elftal.
23
