sportspecialisten
Peppy van dep Kap
Wij leverden de complete
uitrustingen voor vele
verenigingen en scholen.
10 VESTIGINGEN
Voor wie de boom naar Varna en La Coruna zich sloot
wolkt en soms koud. Donderdags ging het nog wel. Met kaarten
en tafeltennissen werd de dag doorgebracht. Vrijdagsmiddags stond
een bezoek aan Varna op het programma. Dit is een echte Oost-
Europese stad. Mooi, maar ook armoedig. Veel souvenirs waren
er niet te koop, doch degenen met kinderen thuis, konden met een
leuke pop wel slagen.
Door onze Bulgaarse gastheren was alles, t.w. omgeving, Sport-
palast e.d. enorm fraai voorgesteld. Helaas bleken onze begrip
pen daarover nogal uiteen te lopen. Ons sportcentrum bevatte
slechts één tafeltennistafel en twee volleybalvelden. Dan was er
nog een zwembad, maar na twee dagen mochten de jongens daar
niet meer in, omdat ze kapotte voeten kregen van het chloorwater.
Het met een bus (slechte) op matige wagen toeren in de omgeving
kostte veel geld. Dus dan maar wachten op de zon.
Zaterdags werd door trainer Michels uit nood maar een competitie
sportartikelen
sportieve confectie
speelgoed camping
SPORTMAGAZIJN
voetbaltennis op de volleybalvelden in elkaar gedraaid. Het was
koud en echt Hollands weer. En dan te horen, dat in Nederland de
mussen van de bekende daken vielen wegens de hitte. Enfin, de dag
werd er ten dele mee gevuld. Winnaar werd het team van Klaas
Nuninga, Henk Groot en Ger Bals. Zeker verdiend, want technisch
waren zij de besten, met als goede „tweede" de ploeg van Johan
Cruyff, Piet Keizer en Ron Boomgaard.
's Avonds naar het Gouden Strand, een kleine badplaats, 20 minu
ten lopen bij ons vandaan, waar nog wel wat vertier was.
Het zal u natuurlijk interesseren wat we allemaal te eten kregen.
Nu dat was voldoende en smakelijk. Tweemaal daags vlees, 's mid
dags soep, veel fruit na en (natuurlijk) yoghurt. Alleen bakken ze
daar waarschijnlijk het brood eenmaal per maand, want met de dag
werd het ouder.
Zondags gelukkig verbetering in het weer. 's Avonds om 6 uur
met z'n allen naar Varna voor een voetbalwedstrijd tussen „Schwar-
zes Meer" en „Russia". Een geweldig leuk stadion met een capa
citeit voor 35.000 mensen.
Aan één kant de tribune erg hoog oplopend (lange zijde) en aan de
andere kant is niets en daar kijk je vanaf die grote tribune via het
veld naar de baai van Varna. Een prachtig gezicht. De kennismaking
met het Bulgaarse voetbal viel niet tegen. Redelijk technisch, maar
erg pittig. Na drie maal waarschuwen is het: de eerst volgende
keer eruit. Dit overkwam het bezoekende Russia en de rumoerige
supporters van de thuisclub waardeerden dit met een geweldig ap
plaus voor de scheidsrechter. Ondanks dat werd het toch 11,
waarmee „Russia" naar het ons leek het meest tevreden mee was.
Onze verrassing na afloop was een lekke band van de bus, maar
een kniesoor die met zulke wegen daarop let.
's Maandags zon. Niet te geloven. Helaas pech voor onze spelers,
want er was afgesproken te gaan trainen in Varna.
Dinsdags weer zon. Volop ditmaal. Dus zwemmen in zee of ge
nieten van waterfietsen of kano's, 's Woensdags weer prachtig
weer, maar in verband met de 's avonds te spelen wedstrijd, had
trainer Michels verboden in de felle zon te gaan liggen. Dus werd
het kaarten en lezen in de schaduw, 's Middags slapen en na een
stevige lunch op weg naar Varna. Onze tegenpartij was „Schwar-
zes Meer", dezelfde die wij zondags hadden zien spelen. De be
langstelling viel tegen, ongeveer 4300 bezoekers. Viel dubbel te
gen voor ons, want wij speelden op fifty-fifty basis en als u dan
weet, dat de zitplaatsen 40 en 70 cent kosten, dan begrijpt u, dat
er na afloop niet veel te verdelen viel, vooral omdat er ook nog
eens zoveel kosten af gingen. Enfin, weten we voor de volgende
keer ook al weer. Er zijn nagenoeg alleen maar zitplaatsen. Dat dit al
les zo goedkoop is (ook de bioscoop en toneel) komt, omdat dat volks
vermaak voor iedereeen is. De wedstrijd werd door ons met 31
verloren. Onze opstelling was: Bals, H. Meijer, Pronk, Soetekouw,
v. Duivenbode, Muller, Prins, Nuninga, Cruyff, Groot en Keizer. Wa
ren de eerste kansen voor ons, de tegenpartij wist ze beter te be
nutten. Een knal tegen onze deklat werd door de midvoor goed
opgevangen en we stonden met 10 achter. Verder ging het tot
rust gelijk op. Na de hervatting twee foutjes in onze verdediging en
het was 30. Pas toen ging het beter bij ons lopen en weldra
kwamen er meer kansen. Helaas, het moet gezegd worden, de arbi
trage was bedroevend. Bij elke Ajax-aanval ging de (buitenspel)-
vlag de hoogte in, het was om moedeloos van te worden. Toch
knalde Prins net naast, kopte Henk Groot tegen de „kruising" en
zelfs lukte het Cruyff de stand op 31 te brengen. Ondanks onze
nederlaag hadden we in de tweede helft een goede technische par
tij voetbal laten zien. Na afloop was er in het Sportpalast een ban
ket met onze spelers, leiding en bestuursleden van de tegenpartij.
Was het woord banket misschien wel iets te veel gezegd, de be
doeling was zeker goed. Het praten via een tolk met je gastheren
viel niet mee. Het is vermoeiend en brengt de conversatie moeilijk
op gang. Toen dan ook om 11 uur alles was afgelopen, had ieder
een daar vrede mee. In het Sportpalast hadden we intussen gezel
schap gekregen van „Lübeck" en „Gelsenkirchen" uit Duitsland.
Donderdags een uitgekiende dag. De gehele dag zon en de com
plete ploeg was weer op het strand te vinden, waarbij het vermaak
zat in het zonnen, zwemmen, kanoën en waterfietsen. Vooral die
laatste waren zeer in trek. Dr. Rolink toonde zich een goede lange-
afstandzwemmer en Nuninga en Groot wilden niet onderdoen voor
22
