kroniek
Broodje
Kootie Spui 28
Het schijnt er dit jaar niet in te zitten. We bedoelen, dat onze
schrijfmachine met betrekking tot het clubblad enige tijd met verlof
onder de „kap" zou kunnen verdwijnen.
Het kampioensnummer ligt nog maar net in uw bus (dat was
een extraatje) of de normale club-editie vraagt alweer de
aandacht. En als we er dan aan denken dat Rinus Michels zijn dis
cipelen ook alweer „ter appèl" heeft geroepen, nou dan gaan we
maar gewoon door
Trouwens, in het algemeen is de aandacht deze zomer niet van het
„bruine monster" af geweest (overigens raakt deze uitdrukking uit
de tijd, want men „bakt" die dingen tegenwoordig steeds minder
bruin) gezien de „World Cup" te Londen, waardoor men via het
TV-scherm (soms) interessante wedstrijden kon aanschouwen.
Wij vonden BraziliëHongarije (13) de enige werkelijke „top".
Intussen hadden wij in eigen gelederen enkele zij het van an
dere aard zijnde „tops". Daar was in de eerste plaats het op
nemen in het ziekenhuis van maar liefst vijf van onze eerste-elftal-
spelers, t.w. Frits Soetekouw, Ger Bals, Piet Keizer, Bennie Muller
en Co Prins voor het wegnemen der amandelen, of wel, zoals wij
ergens hoorden opmerken: de operatie „Tonsilajax".
Voorzitter Jaap van Praag alsmede Wim Volkers brachten de pa
tiënten naar Heemskerk en waar zich verder na de ingreep geen
complicaties voordeden, kon onze president, thans in gezelschap
van Jaap Hordijk, vijf-elfde van de Landskampioen na enkele dagen
weer komen terughalen.
Nog wat „pips" en met slikbezwaren, hetgeen Co Prins aanleiding
gaf tot: wie het slikken heeft uitgevonden, kan wat mij be
treft de „rambam" krijgen".
De aanwezigheid van de burgemeester van Heemskerk, bij het
vertrek uit het ziekenhuis, werd door allen zeer gewaardeerd.
De andere „top": Zondag 10 juli zat onze (jarige!) voorzitter in
gezelschap van commissie-lid B.V. Piet van Rheenen in Londen, bij
de loting voor de wedstrijden om de Europa-Cup.
Nu kunnen we ons voorstellen dat Jaap van Praag in de afgelopen
56 jaren wel eens meer zenuwachtig is geweest, als hij niet wist
wat hij krijgen zou. Ach, wie was dat niet. Laten we eerlijk zijn
Met het klimmen der jaren gaat dat wel over, nietwaar. Maar op
10 juli 166, was Jaap weer óp van de zenuwen, nu José Crahay,
leider van de Europa-Cup competitie 1966, de nummers in een em
mer gooide. En daar ging het dan.
\/P3n Leidseplein 20
Val I Tel. 232036
IXWWIJC: Tel. 237451
Rembrandtsplein 12
Tel. 236513
Ajax niet in de voorwedstrijden. Derhalve in de groep die vóór
15 okt. a.s. de eerste ronde gespeeld moet hebben.
En het duurde zo lang alvorens wij uit die emmer gehaald werden;
namen als die van Vasas-Budapest, Anderlecht, Internazionale,
Atletico-Madrid, Liverpool, Dukla-Praag, Torpedo-Moskou, Celtic-
Glasgow waren al gepasseerd
Nummer 14Ajaxdaar kwam hettegen Besiktas uit
Istanboel.
Dus eerst een thuiswedstrijd, waartoe onze president voorstelde;
14 sept, in het (uiteraard) Olympisch Stadion en 5 oktober de
return, daarbij 12 oktober reserverend voor een eventuele derde
ontmoeting (ergens in Duitsland of Frankrijk).
(Het wérd: thuis 28 september a.s., rest onveranderd. Red.)
Besiktas is een geheel nieuwe naam in het Europa-Cup milieu.
Reden temeer, naar onze mening, om op te passen
Donderdag 14 juli j.l. hielden we, in de beneden-zaal van ons
Stadion, de Jaarlijkse Algemene Vergadering.
Deze bijeenkomst mocht zich nu echt niet in een overmatige be
langstelling verheugen. Integendeel. Nu waren er wel geen opzien
barende besluiten of andere buitenissigheden te verwachten en
valt zo'n „algemene" juist altijd in de vakantietijdDesalniette
min hadden we meer interesse verwacht. Volgend jaar beter...?
Nogmaals ook vanaf deze plaats hulde aan mannen als Jan
Westrik en Henk Timman voor de geweldige jaarverslagen, waar
voor de secretaris ook nog eens de notulen bij kwamen. Het voor
lezen duurde wel lang (schijnt 'm in de Jannen te zittenmaar
het was voortreffelijk.
Toch staan we volkomen achter het voorstel van Cor Jurriaans ten
aanzien van een andere gedragslijn daarin, hetgeen zou gaan be
tekenen dat het jaaroverzicht van de secretaris de leden in het
vervolg enige tijd vóór de jaarvergadering zal worden toegezon
den.
Hopenlijk kan het bestuur zulks verwezenlijken.
De nieuwe samenstelling van de Ledenraad vindt u elders af
gedrukt; de voorzitter heeft woorden van dank gesproken jegens
hen die niet in de forum wederkeerden.
Waarmede het meest opmerkelijke van de „Algemene" 1966 ge
zegd zou zijn, ware daar niet het beslist teleurstellende feit, dat
bij de aanvang der bijeenkomst slechts aan drie aanvoerders de
kampioenstrofeeën konden worden uitgereikt.
Want behalve Ajax 1 hadden we in het afgelopen seizoen nog
slechts ere-titels te boeken van de juniores A1, A2 en A3, die we
met dit fraaie resultaat alsnog van harte gelukwensen.
Maar overigens was de oogst zeer teleurstellend.
Dat een en ander vanzelfsprekend de bijzondere aandacht van
bestuur en commissies heeft, kunt u zonder meer aannemen.
De honkballers slaan dit seizoen een best balletje, zonder daarbij
nu echt kampioens-illusies te hebben.
Martin Bremer vertelt daar het zijne over
Op 18 juli j.l. vierde mevr. Lens we kennen haar beter als
Moeder Lens haar zeventigste verjaardag. En allen die haar
kennen weten dat die herdenking plaats vond in de meest goede
gezondheid. Ze staat wat werken betreft „haar mannetje"
nog best en menigeen zou „ervoor tekenen" t.z.t. ook zo vitaal
te zijn.
We maken ons zeker de tolk van velen als we langs deze weg
deze Ajax-ouwe-getrouwe nog vele goede en gelukkige jaren, te
zamen met haar man Jan, toewensen.
2
