feestavond
ajax in alleman
ajax'
66-jarig bestaan
cabaret-programma
bal tot 2 uur
op zaterdag 19 maart a.s., aanvang 20.00 uur
in 'krasnapolsky', warmoesstraat
tot 22.30 uur
met optreden van bekende radio- en
televisie-artisten
met het kwintet loek liefveld
nadere mededelingen volgen
Ik heb mijn goede vriend Middendorp een tekstbijdrage voor zijn
(en ook een beetje mijn) Ajax-nieuws beloofd en nu zit ik voor het
blok, want die belofte moet op korte termijn worden ingelost. Daar
gaat-ie dan:
Mijn bijdrage zal een kleine bekentenis zijn, of zo u wilt: een late
verantwoording. Ik ben namelijk eens de oorzaak geweest van een
nogal ongewoon schouwspel aan het begin van een thuiswedstrijd
van Ajax. Het was in de tijd, dat ik bij vrijwel elke wedstrijd in de
Meer filmopnamen maakte voor het sportgedeelte in mijn film „Alle
man".
Het liedje van Davids, waarin hij „Ajax" tegen „Blauw-Wit" laat
spelen, was een gelukkige aanleiding voor mij om mijn „eigen" club
een rol in deze sequence te laten spelen.
Onder meer had ik een aftrap nodig en dan uiteraard het liefst in
een wedstrijd tegen Blauw-Wit om Davids zo veel mogelijk op de
voet te volgen.
Bij de eerste ontmoeting tussen beide clubs regende het en omdat
ik het begin van dit stuk film bij voorkeur niet in de regen wilde
laten zien, werd die aftrap-opname uitgesteld tot de volgende ont
moeting, nu in het Ajax-stadion. Maar ook toen regende het weer
eens. Toen besloot ik de eerstvolgende „zonnige" aftrap van Ajax
maar te benutten en dan trachten de tegenpartij zo mogelijk uit het
beeld te houden. Er zou echter nog meer pech volgen, want de
paar resterende wedstrijden speelde Ajax niet in het vertrouwde
rood-witte shirt. Bleef uiteindelijk nog één kans: de laatste thuis
wedstrijd en wel tegen de Volewijckers (ja, zó lang is het al ge
leden). Maar omdat deze „derby" ook voor Sport-in-Beeld zou wor
den gefilm en de vertikale groenwitte baan van het Volewijckers-
shirt op het zwart-witte beeld van de TV verwarrend veel op de
rood-witte baan van Ajax zou lijken, stak de thuisclub zich dit keer
weer in effen-blauw. Had ik „effe" pech! Wat kon ik anders doen
dan snel te overleggen met trainer, spelers en scheidsrechter om
toch maar die aftrap te kunnen filmen met een duidelijk herkenbaar
Ajax.
Voor de ogen van de stellig verwonderde toeschouwers speelde
zich toen het volgende tafreel af: Ajax komt het veld op. De ge
bruikelijke knallen en toeters begeleiden het. De scheidsrechter
volgt onmiddellijk. Lostrappen is er dit keer niet bij. De spelers
stellen zich direct op in de aangekondigde formatie. De bal wordt
op de middenstip gelegd, de scheidsrechter fluit voor de aftrap
en het spel begint zonder dat er ook maar één van de Volewijckers
zich op de andere helft bevindt. Die andere helft bleef uit het beeld
en geheel volgens de gemaakte afspraak werd de bal door Cees
Groot naar Ko Prins gespeeld, die hem op zijn beurt terugspeelde
naar Bennie Muller. Na diens trap naar voren, kon ik de camera
stoppen. Verder ging het trouwens ook niet, want in looppas ging
het hele elftal weer terug naar de kleedkamer om even later terug
te komen in het „blauw", waarna de echte aftrap aan de Vole
wijckers werd overgelaten.
Een klein voorval, dat de toeschouwers van die middag waarschijn
lijk niet helemaal hebben begrepen, maar dat voor de film belang
rijk genoeg was om tot dit vreemde verzoek te komen, waaraan tot
mijn grote plezier zo welwillend gevolg werd gegeven. Helaas weet
ik de naam van de scheidsrechter niet precies meer (kan het de
heer Roomer geweest zijn?), maar voor mij kon hij in die wedstrijd
geen verkeerde beslissing meer nemen.
BERT HAANSTRA
18