kroniek
Restaurant
Db KU L
Wanneer „alle ogen gericht zijn op en dat krijg je, als je (en
met ons Xerxes) na de eerste 5 wedstrijden nog geen puntenver
lies hebt, dan gaan alle krachten van de komende tegenpartijen
zich inspannen om te proberen de eerste te zijn, die aan deze
voortvarende gang van zaken een einde gaat maken. Dat is na
tuurlijk hun goed-recht.
We weten trouwens uit het verleden, dat dit voor Ajax geen nieuws
inhoudt; ook als de zaken bij ons er soms minder rooskleurig voor
stonden, vonden onze tegenstanders het altijd nog een eer, de
mannen uit de Meer op de knieën te krijgen.
Onzerzijds wordt deze „lof" niet minder op prijs gesteld; slechts
willen wij trachten ons spel c.q. ons optreden op de voetbalvelden
van Nederland en daar buiten zodanig te brengen, dat de eer
ons te kloppen een langdurig karakter zal dragen.
Onze tegenstanders weten, dat het onze Jeugd reeds „met de pap
lepel" wordt ingegeven Ajax slechts te mogen vertegenwoordi
gen met GOED EN WERKELIJK VOETBALSPEL. Zijn wij genood
zaakt, zoals dat tegenwoordig is: te kopen, dan gaan onze gedach
ten steeds uit naar de TECHNISCHE BEKWAME SPELERS. Daar
moet dan misschien in ander opzicht nog wel eens aan „geschaafd"
worden, maar in de eerste plaats is BEKWAAMHEID onze eis.
We HOPEN (en vertrouwen) dat we het met onze techniek dit sei
zoen een heel eind in de goede richting zullen schoppen
Waarom dit allemaal, zult u zich misschien afvragen.
Wel, als we zo „het spel" dat zondags op de voetbalgelegenheden
ten toon wordt gespreid, óf reeds 's avonds per radio resp. tele
visie horen en zien, óf des maandags in de Pers beschreven vin
den, dan lijkt het vaker op een arena dan op een sportveld.
Het Betaalde Voetbal heeft nu eenmaal verschillende konsekwenties
met zich mede gebracht, o.a. de zorgen om het voortbestaan van
de clubs, zulks gelet op hun financiële mogelijkheden.
Het voetbal is „zaak" geworden. Keiharde „business", zoals men
dat pleegt te noemen. De onmisbare factor: PUBLIEK speelt de
gróte rol. Die betaalt tegenwoordig ook heel wat meer dan vroe
ger en wil dus waar voor zijn geld zien. Derhalve „in the run
ning blijven". Zijn er nu clubs die qua techniek daarop minder kans
hebben, ja dan moet er wat anders aan gedaan worden.
Dan komen er „systemen" als: 8 a 9 man voor het doel om het
scoren te beletten, ja, met enig geluk bij een uitval toch nog de
buit binnen te halen. Of men gaat het veld in met de opdracht:
„kost-wat-het-kost", hetgeen dan vaak neerkomt op het gebrui
kelijke „betonvoetbal".
Men vergeet daarbij, dat de WERKELIJKE voetballiefhebber voor
zoiets geen belangstelling heeft. Deze manier van optreden (voet
Voor een
l~M~ l/l III
goed diner
of
1 L—1 1 V-/ 1
belegd broodje
Salades
Rembrandtsplein 7
Croquetten
Tel. 62690
enz.
bal is tegenwoordig o.i. niet meer of minder dan een show, met
optreden van artisten) zal daarbij geen publiek trekken, althans niet
blijvend.
In het eerste geval wordt het een dooie, vervelende boel van alleen
maar wegtrappen van de bal, weinig of geen doelpunten en het
,,stuk"-spelen van de tegenstander, in de tweede omstandigheid is
het een spel dat door vele blessures en legio vrije schoppen tot
een onsamenhangende vertoning wordt gebracht.
Het modernste is zoiets als „lynchen". Iemand wordt „genomen"
en vijf van zijn medespelers komen met „handen-en-voeten" even
afrekenen met de zondaar.
„De verdediging van de thuisclub trad ontoelaatbaar hard op tegen
de aanvalslinie van
Om onder zulke omstandigheden de techniek toch nog de boven
toon te doen voeren, toch als triomfator het laatste fluitsignaal van
de scheidsrechter te mogen horen,we wensen allen die ten
aanzien daarvan van goede wille zijn de nodige sterkte en een
juist inzicht van de „ref" toe.
Want deze laatste kan, we hebben het al eens eerder betoogd, heel
veel, misschien wel het meeste aan de goede gang van zaken in
het veld deel hebben. „Als u dan maar voor mijn heelhuidse thuis
komst zorgt" zal menige fluitist zeggen En daar zit wat in
U weet, we bezitten momenteel, om zo te zeggen: een „kapitalis
tisch" elftal, met name geldt deze aanduiding speciaal de voor
hoede. Men spreekt van: „Vijf sterren", van „gouden aanval" van
„tonnen" die op het vijandelijke doel afrollen" enz. enz.
Men verwacht min-of-meer bij iedere wedstrijd een doelpunten-
regen.
En dat blijft tot op heden (althans in de competitie) uit. Tegen
D.O.S. 21, M.V.V. uit 01; P.S.V. thuis 20, Telstar uit 12.
Niet overtuigend genoeg! Op het kantje af... en de Pers schrijft
links en rechts, dat die beroemde aanval van Ajax „er nog niet
uit komt". Mogen we de verslagen van de ontmoeting tegen Tel
star geloven, wel, dan hadden we verdiend te verliezen.
Nu zullen alle „outsiders" het met ons eens zijn, dat door de jaren
heen het in IJmuiden altijd een zware opgave geweest is. De (uit
de amateurtijd) herinneringen aan wedstrijden tegen V.S.V. en
Stormvogels bevestigen dit. Eén puntje meebrengen uit die om
geving heeft trouwens menige club de handen doen dichtknijpen.
Laat de zege dan minder verdiend zijn geweest, aan de andere
kant bleek onze verdediging moreel tegen de druk opgewassen en
kunnen we ondanks alles niet alleen gelukkig zijn met de beide
punten doch ook respect hebben voor degenen die ze behaalden.
Dat wij nog geen „wunderteam" hebben we zullen de laatste
zijn om het tegendeel te beweren
Hoofdoorzaak zijn de overigens zeer bekwame „solisten" in die
veel besproken en beschreven aanvalslinie, die door hun té indi
viduele spel, door de bal „te brengen" in plaats van dat „bruine
vod" het werk te laten doen, het tempo en het verrassende element
in die aanval „remmen".
Na de strijd in IJmuiden schreef een verslaggever: waren meer
uit op een persoonlijk succes, dan op dat voor hun club
Laten we de kritiek echter niet direct té scherp stellen en het er op
houden dat de leiding alsmede trainer Michels en niet in de laat
ste plaats de betrokkenen zelf deze „hinderlijkheden" zullen weten
weg te werken.
Als dat bereikt is, wel dan zijn we er van overtuigd dat we weer
een elftal hebben van de befaamde klasse, een team dat door
zijn grote technische kwaliteiten mede zal bijdragen het Neder
landse voetbal ook buiten onze grenzen „een woordje te doen
meespreken".
2
