redactionele notities
Bouwmeester Gerrand
ruw spel: I
Voor zover mijn herinnering terug gaat
hadden we een halve eeuw terug geen
statisticus in ons dierbaar voetbal-land, die
uigerekend had hoeveel bloeduitstortingen,
spierverrekkingen, knietjes, middenhands-
beentjes, hersenschuddingen en noem maar
op blessures de voetballerij voor haar re
kening nam in b.v. één seizoen. Het meest
hoorde je nog van knietjes. En dan was er
een of andere professor of onze beroemde
Hans uit het Noorden, die uitkomst bracht.
Tegenwoordig nu de voetbalsport is
verspreid over zo'n slordig half miljoentje
fans houden we wel statistische gege
vens bij en zo lazen we dezer dagen in
de voetbalkrant van Het Vrije Volk dat er
in het afgelopen seizoen zo ongeveer ne
genhonderd „letsels" zijn opgelopen door
trappen tegen (doch ook wel naast! het
bruine geval.
Dat is kortweg alarmerend
Een-derde daarvan in de Ere-Divisie, nota
bene. Nu is 't voldoende om tijdens 1 wed
strijd in onze hoogste klasse vast te stel
len, dat daar miserabele spelers ronddar
telen met een te kort aan voorzichtigheid
en een te veel aan roekeloosheid. Het spel
wordt hierdoor bijna aan de lopende band
ontsierd. Niet uitsluitend opzettelijk wel te
verstaan, doch op zijn minst onverantwoor
delijk.
In de verre tijd dat we terugdenken aan
top-voetbal in de twintiger jaren placht een
onzer toen uitblinkende „refs", de heer
Groothof, naar inzichten van die jaren, vrij
hard spel als normaal voor voetbal te kwa
lificeren. „Voetbal is geen spel voor kost
school-meisjes". Nu dat wisten wij ook
wel. Wie herinnert zich een stoere knaap
als Tonny Kessler. Die kon er eventjes
mee terecht. In onze eigen gelederen had
den we een om zijn fors spel wel bekende
Frans Schoevaart. Een „boom" van een
back, een veste in de achterhoede. We zou
den nog heel wat namen kunnen noemen
van mannen, die we zouden kunnen be
stempelen met „zware jongens", en die
voor-den-donder een heftige oplawaai kon
den verkopen.
Van echt opzettelijk ruw spel was slechts
bij hoge uitzondering sprake en in ieder
geval heerste er een andere mentaliteit.
Fél spel kenden we wel terdege en wed
strijden, waarbij naar toenmalige maatsta
ven veel op het spel stond, kenden we ook,
maar wat we heden ten dage aanduiden
met de stereotype waardering „beton-
voetbal", neen, dat is voor ons neo-voet-
bal, anders gezegd nieuwe stijl voetbal,
waartegen wij „neen" zeggen.
Hetgeen in boven aangehaald artikel maar
al te waar is en kenmerkend voor de hui
dige status van het voetbal is, dat het
mooie association football ruwer, steeds
maar ruwer en onbesuisder wordt. Onge
lukken kunnen worden voorkomen. Maar
het veroorzaken van letsels door opgezet
roekeloos spel is al mis, laat staan door op
zettelijk gevaarlijk spel.
ruw spel: II
Het bovenstaande artikel over spelverru-
wing van de laatste tijd lag ter verzending
naar ons Redactie-Bureau in Badhoevedorp
gereed toen we de eerste rond van de
Europa Cup-strijd 1965/1966 nog voor de
boeg hadden. We hebben op ons televisie
scherm het dramatische verloop van de
krachtmeting Feijenoord-Real Madrid ge
volgd en vastgesteld, dat internationaal be
keken de situatie schrikbarende aspecten
vertoond.
We mogen hier wel van een schandaal
in de volle betekenis van het woord spre
ken, gezien de slot-taferelen van deze
„fighting". Nauwelijks staan de papieren op
verliezen, of de remmen worden losge
gooid. Het is op het randje af een gevecht
tussen publiek en spelers enerzijds en tus
sen spelers en spelers-anderzijds gewor
den van een omvang, die onvoorstelbaar is.
Voetbal-oorlog!
We vragen ons af of dit zo kan doorgaan?
Wie kan hier helpen?
O.i. in de eerste plaats de scheidsrechters.
Alléén sterke mentaal sterke figu
ren kunnen in staat worden geacht ont
moetingen op het niveau van de cup-wed-
strijden binnen de perken te houden.
Voetbal is meer en meer aan het verwor
den nu geld een mammoet-rol speelt. Het
gaat om de pecunia en daarom: weg met
het fatsoen en de eer.
Zo gaat de glorie van ons voetbalspel vol
komen verloren!
leven in illusies!
We zitten gebogen over het tover-formu-
lier, dat vodje papier dat een slordige hon
derd duizend pegels kan opbrengen. We
zitten met de hopeloosheid van een hou
vast die gericht is op prestaties van de
clubs. Eigenlijk is het zoeken van een naald
in een hooiberg dankbaarder! Hoe in des
hemels naam komen die geluksknotsen
week aan week er toe 13 voorspellingen
„raak" te kruisen!
In Den Haag lachen ze zich diverse puis
ten! Millioenen stromen binnen. En zes of
zevenhonderd broodetende profeetjes le
ven in illusies: nou zal het toch eindelijk
wel eens: Vlieg-ik-heb-je zijn. Maar niks
hoor, gooi gerust je formuliertje in de em
mer; de ton is er niet bij!
We kennen een acht-kolommen-abonné en
met die vrijer, hersenschim-berijder par ex
cellence hebben we een interview gehad.
Die man weet schrikbarend veel van het
lief en leed van de eigenlijke spelers in het
wekelijkse spel van illusies. Hij beredeneert
de prognostiek van a tot z. Man dan moet
je toch winnen op de duur, meende onder
getekende. Maar niks hoor. Dat komt dan
omdat jantje of pietje of klaasje „letsel"
heeft opgelopen en out of the game viel.
Het kan ook zijn dat Keesje een „off-day"
had! De mogelijkheden zijn, aldus onze il
lusionist, ontelbaar. Maar theoretisch heb
je kans, hoor!
En of. Let maar eens op en reken maar
eens uit, hoeveel millioenen kruisjes iedere
week worden gezet. Vol van illusies.
Wat 'n vreugde elke week, dat kruisjes-
spel! Leven in illusies!
En wilt u weten wie mijn zegman is: ga
maar voor de spiegel staan
D. K.
Juweliers
Heiligeweg 12, Amsterdam-C., Tel. 23 65 41
11
