blij aan alle aanvoerders en leiders van elftallen In 1956 werd ik opgebeld met de vraag, zou je televisie willen hebben? Ik antwoordde naar waarheid dat ik er niet aan dacht; dat schept maar een behoefte, meende ik. Maar man, we willen het je geven! Waarop ik prompt Leonhard Huizinga citeerde met: ,,0, zei ik". Zoals volgens de wet van Parkinson al 't bureaucratisch gedoe zich uitdijt tot immense proporties, zo zijn er andere Amerikaanse, bijna tot wet verheven, gewoontes die eveneens naar hier zijn overgewaaid en die willen, dat bepaalde gebruiksartikelen niet langer dan 4 a 5 jaar mogen duren Geen nood, als je zo'n prima grootbeeld af en toe ijverig oppoetst, gaat het tweemaal zo lang mee. En hóé het een behoefte schept! Hier geldt, meer dan waar ook, ze kunnen niet wachten, geen dag en geen nacht. Ongeremd Toen u door nijvere wervers werd aangezocht uw penningske, zeg maar gerust „vele obolen" te offeren, stond te mijnent bereids en airede het vervangende grootbeeld zijn beide netten plus REM ongeremd uit te spuwen. Echter, door verschillende omstandigheden kon het pas op zaterdag 13 maart j.l .aangeboden worden. En ook toen konden er van de „Commissie T.V. voor A.B.M." slechts drie van de vijf leden aan wezig zijn, t.w.: Frits de Bruyn, Ajax; Jaap van Nek, A.F.C. en Engel Wubs, W.V.V., Winschoten. GEEN afstel Helaas waren Lo Brunt, K.N.V.B. en Dick Bessem, Ol. Stadion, verhinderd. Hun bezoek mag, blijkens gedane toezeggingen, zeer binnenkort alsnog worden tegemoet gezien. Zonder de anderen ook maar iets te kort te doen mag ik wel zeg gen dat wat De Bruijn allemaal heeft verricht, niet met een gewoon „dank je" is af te doen. Als „gewoonlijk", zou ik haast willen be weren verzorgde het Stadion weer het veelomvattende lijst-werk en Het is ons gebleken dat niet alle aanvoerders de herinnerings vaantjes, die zij vóór de aanvang van een wedstrijd aangeboden krijgen, inleveren. Het is beslist niet zo, dat de vaantjes kunnen worden beschouwd als een persoonlijk geschenk voor de aanvoerder, ledereen die dus nog (ten onrechte) een vaantje onder zijn be rusting heeft, wordt verzocht het zo spoedig mogelijk in te leveren bij de Administratie of bij de secretaris. HET BESTUUR verbijsterde de K.N.V.B. mijn vrouw en mij door een buitengewone koninklijke geste. Over koninklijk gesproken, vergeten we ook de Kon. H.F.C. niet. Grappige coïncidentie, de oudste club in den lande is mijn jongste aanwinst. Last but not least, ten slotte immers was het u lezer, u stuk voor stuk, u leden en vele particulieren ook buiten vorengenoemde clubs, die maakten wat het werd: een 59 cm beeldbuis-toestel uit gevoerd met een door rubber kabel verbonden drievoudige antenne, de brave REM-zaliger inbegrepen. Uitvoerder, het alter ego van Ajax' voorzitter. Maatwerk Kunt u zich voorstellen hoe mijn vrouw en ik ons voelen? Toe passelijk hiervoor is slechts een ietwat in onbruik geraakt woord: BLIJ. Geen karpertje, voorn of grondel: nee. BLIJ. Dusdanig gestemd gaan wij over tot het maatwerk, wat niet zeggen wil dat het voorgaande als confectie bedoeld was. Wij rijmelen dankbaar en hooggestemd: Het schiep een behoefte, voorheen ongekend. De welvaart hier toeft en wat zijn we verwend! Geen ogenblik „zonder". T.V. tot en met. Eerst was er het wonder. Nu kennen we het. Wij daaglijks beleven 't zij echt of gekleurd het moeizame streven. Al wat er gebeurt. 't Erop of eronder, the struggle for life. Nog is het een wonder for me and my wife. Ik zou voor geen geld toch op m'n trouwe teevee Vas Diaz (zo noem 'k nog steeds 't Nieuws, 't A.N.P.) willen missen en ook man voor geen goed en geen geld 'n (te schaarse) Wim Kan man of een Wim Sonneveld. Een Rudi Carrell niet, geen Hermanse Toon. Margriet niet, haar Piet niet, het is niet gewoon dit al te ontberen. Doch bovenal graag zie 'k zonder mankeren een winnend Oranje in 'n wedstrijd met Spanje! Het liefst nog vandaag. B. S. LE MARCHÉ Door een misverstand werd „Blij" niet in ons vorig clubblad op genomen, waarvoor onze verontschuldiging aan de heer M. 9

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1965 | | pagina 9