KRONIEK
Het 66ste verenigingsjaar is alweer ruim
een maand op wegnóg een goede
maand en de Competitie 1964/1965 zit er
op Gelukkig!
Zelden kennen wij uit het verleden een der
gelijk seizoen, waarin over de gehele linie
zó slecht is gevoetbald. Onze Rotterdamse
vrienden van Feijenoord vormen nog de
meest constante ploeg (vandaar ook hun
goede kansen op de hoogste titel) doch
verder is het in het algemeen zondags nau
welijks het aankijken waard. Wat bij dit
alles nog erger is Ajax deelt ook in deze
malaise.
De uitspraak, dat wij, indien niet op de
eerste plaats tronend, toch in ieder geval
altijd in de bovenste regionen te vinden
zijndaar moeten we: waren van ma
ken
Helaas!
En de oorzaak daarvan Ach, reeds eer
der heeft in ons clubblad o.a. voorzitter
Jaap van Praag over dit punt geschreven.
Het is niet een kwestie van vandaag-of-
gisteren
Reeds in het vorig seizoen was merkbaar
dat we geen top-ploeg meer in het veld
konden brengen.
Niet meer
Hoe, waar en wanneer zijn we dan (reeds)
tekort geschoten We achten het hier
niet de plaats daarover in details te treden;
per slot van de rekening is dit een „bin-
nenlandse-aangelegenheid" welks intern ka
rakter we ook als zodanig willen eerbiedi
gen Maarfouten zijn er destijds (we
geven immers reeds zolang al „de-toon-
niet-meer-aan") zeer zeker gemaakt. Deze
weg zo gauw mogelijk verlaten en zorgen
dat „Meerse Helden" als waardige vertol
kers van het edele voetbalspel op de Ne
derlandse velden en daarbuiten hun
kunnen weer zullen tonen Als wij goed
zijn ingelicht, wordt voor deze her-bouw
momenteel al aan de fundering daarvan ge
werkt.
Waarbij wij hen die met de verantwoorde
lijkheid hiervan belast zijn of worden de
nodige krachten succes toewensen.
De resultaten van Ajax 1 waren de laatste
weken beslist zeer teleurstellend. Een gelijk
spel tegen Telstar uit, och, dat was nog
niet zó gek. Dat het in IJmuiden altijd een
moeilijke opgave is, wel dat was vroeger
reeds zo. Menige club met-goede-kansen,
zag zich tegen Stormvogels of V.S.V. de
weg versperd.
Dus met die 00 konden we nog wel vre
de hebben, vooral met de gedachte, dat de
komende wedstrijden tegen D.O.S.-thuis en
G.V.A.V.-idem zeker de volle winst zouden
brengen.
Maar de Utrechtenaren zeiden: Sorry, vrien
den, we zijn in „gevaar", dus neem ons
niet kwalijk, maar elk puntje is welkom.
We houden zo'n man-of-acht a -negen voor
ons doel. Zie er dan maar doorheen te ko
men. Wij zullen nog proberen door een
enkele uitval het jullie lastig te maken
(veel zal het niet zijn) doch, je weet nooit
Echt voetbal is het nietdat is waar
maar zulks is momenteel ook niet primair!
En het geschiedde
Mede doordat onze voorhoede volkomen
van-slag was, deze lieden bovendien geen
greintje geluk hadden, kreeg D.O.S. gelijk.
Het bleef 0—0.
De ontmoeting tegen het Groningse
G.V.A.V. had ons nog bijna verlies gebracht,
inplaats van de verwachte volle 100 pet.
Door van Tilburg namen de gasten de lei
ding, doch Soetekouw slaagde er gelukkig
in om de gelijkmaker te scoren. (11).
En de slechte gang van zaken ging verder.
P.S.V. te Eindhoven, „in een vorm, zoals we
haar het gehele seizoen nog niet gezien
hebben" aldus de radio-reporter, nam re
vanche voor de 50 nederlaag destijds in
Amsterdam en liet ons Eerste (door een
30 overwinning) een vergeefse reis naar
de Philips-Stad maken. In het veld waren
we zeker niet de minderen. Enkele malen
moest zelfs op de P.S.V.-doellijn door ande
ren dan doelman Bals redding gebracht
worden, maar de goede afwerking was en
bleef zoek. We bleven aanvallenté
sterk misschien, d.w.z. gelet op deze
P.S.V.-aanval en het feit dat ónze voor
hoede „geen-vuist-kon-maken" zoals dat
heet. Het accent had o.i. meer op de
verdediging gelegd moeten worden, zon
der nu volledig defensief te spelen.
De punten zijn kostbaar
We misten (overigens al meerdere wedstrij
den) Piet Keizer (ziek), terwijl Piet Pater-
notte onder de lat stond i.p.v. de gebles
seerde Bertus Hoogerman. Pieter weerde
zich uitstekend; hij kon de nederlaag echter
niet voorkomen.
AJAX—FEIJENOORD (2e Paasdag)
Gelet op het belang van deze wedstrijd,
vooral voor de Rotterdammers, en de daar
door te verwachten grote belangstelling
werd besloten in het Olympisch Stadion te
spelen. Blauw-Wit had echter op dezelfde
dag de ontmoeting tegen N.E.C. op het
programma staan; zodoende kwamen we
„een dubbel" overeen, waarbij AjaxFeije
noord het eerst gespeeld zou worden.
Welnu de belangstelling was enorm. Zeker
50.000 mensen bevolkten de tribunes toen
scheidsrechter Schalks de beide aanvoer
ders ter toss floot. Eerst vond nog een hul
diging plaats van Sjaak Swart i.v.m. het
spelen van zijn 400ste wedstrijd voor Ajax 1
Ajax had Hoogerman weer in het doel en
Piet Keizer op de linksbuitenplaats. Feije
noord kwam zonder Coen Moulijn die „in
het gips", net als zijn clubgenoot Kreyer-
maat langs het lijntje zat.
De wedstrijd zelf is ons in zijn geheel tegen
gevallen. Had Feijenoord zeker het beste
veldspel, de meeste kansen waren voor
Ajax.
Maar op een enkele uitzondering na
werd er aan onze kant zonder overtuiging
gespeeld, althans in de voorhoede. De
verdediging was prima; we vonden vooral
Pronk en v. Duivenboede in goede vorm.
In de aanvals-linie deed Siem Tijm soms
goede dingen, maar hield de bal veel te
lang bij zich. Piet Keizer was hier wel de
gevaarlijkste man voor de Rotterdamse de
fensie; hij bracht door enige fraaie „staal
tjes" de handen van voor- en tegenstanders
op elkaar.
De rust ging in met blanke stand (00). Na
de hervatting slaagde Feijenoord er in de
leiding te nemen door een fraai doelpunt
van Henk Groot. Doch ongeveer 15 minu
ten voor tijd, toen een Ajax-bal van de lat
terugketste en Eddy Pieters Graafland niet
voldoende ingreep, kopte Sjaak Swart de
gelijkmaker in.
Nóg kregen we kansen, één heel fraaie
zelfs, het bleef 11, waarmede geloven we,
beide partijen tevreden kunnen zijn.
Resten nog: Fortuna-uit en Enschede-thuis
waaruit we 1 punt moeten halen, neen, niet
om no 1 te zijn (zoals we dat, gelet op onze
reputatie gewend zijn maar om t.a.v.
ons verblijf in de Ere-Divisie „safe" te
staan.
Het feest in „Kras" ter gelegenheid van
ons 65-jarig bestaan, mag zonder meer als
geslaagd worden beschouwd. Althans naar
wij van hier en daar „horen-zeggen" heb
ben vernomen.
Zelf konden we n.l. op deze avond niet
aanwezig zijn, gelet op de herdenking
van een kwart eeuw huwelijkstrouw...
Dank u dank u!
Ja, het was onvergetelijk daar op de Ve-
luwe
Maar weer terug bij Ajax
Het feest van de Bordsjesclub beweegt
zich de laatste jaren beslist in opgaande
lijn. Ook deze keer kan zondermeer wor
den gesproken van een succes. Niet alleen
betekende het aantal aanwezigen een: top-
2
