AJAX-INSIGNES
binnenkomen van de afvaardiging van
D.W.S. eveneens twee bestuursleden en
de spelers Jongbloed, Schrijvers en Flinke-
vleugel dachten wij niet anders dan dat
op z'n minst de spelers, die enkele dagen
tevoren nog met elkaar in het oranje-shirt
naar het Wilhelmus hadden staan te luiste
ren, elkaar zouden begroeten, maar daar
was geen sprake van. Voor het D.W.S-
gezelschap bestonden wij in de betrekke
lijk kleine café-ruimte doodeenvoudig niet.
Óver het onderzoek zelf zullen we vrij kort
zijn. We kunnen hier ook niet veel over
vertellen, omdat wij uiteraard niet aanwe
zig zijn geweest bij de ondervragingen van
de diverse D.W.S.-leden. Muller werd apart
verhoord, evenals onze twee bestuursleden,
die de gelegenheid geboden werd hun visie
op de zaak te geven. Hoe deze visie was,
heeft men hierboven precies kunnen lezen.
Behalve veel pers was ook een A.V.R.O.-
televisieploeg aanwezig. Deze had zich zeer
strategisch opgesteld in een smalle gang,
die naar de kamer leidde, waar de Com
missie zitting hield, leder, die uit deze
kamer kwam, werd in het beeld gevangen,
terwijl een T.V.-commentator met de micro
foon in de hand klaar stond om vragen te
stellen. Niet zodra hadden wij dit tevoren
vastgesteld, of er werd besloten niets te
zeggen. Ook Bennie Muller werd doodeen
voudig een spreekverbod opgelegd. Een
normale gang van zaken trouwens, zolang
een zaak nog „sub judice" is. Van Ajax, de
partij n.b., die niets te verzwijgen had, is
men dan ook niets wijzer geworden. De
D.W.S.-ers echter, die in de T.V.-fuik lie
pen, spuiden naar hartelust datgene, wat
hen maar op de tong kwam.
Aan het slot van de avond werden de
drie Ajacieden gezamenlijk binnengeroepen.
Na enkele zakelijke mededelingen stelde de
uitermate correct optredende voorzitter van
de commissie de vraag of Ajax tot een
verzoening bereid bleek. Onze beide be
stuursleden spraken hun verwondering uit
over het feit, dat er een verzoening plaats
moest vinden, omdat er volgens hen geen
enkele reden tot ruzie geweest was. Als
D.W.S. dat echter zo aanvoelde, aldus on
ze bestuursleden, dan zouden zij volgaarne
bereid zijn handdrukken met de D.W.S.-ers
te wisselen. Daarop werd aan Bennie Mul
ler dezelfde, voor hem veel belangrijker
vraag gesteld, namelijk of hij bereid zou
zijn de excuses van Jongbloed te aanvaar
den.
Daar ons tevoren was meegedeeld, dat niet
bewezen kon worden, dat de door Muller
gehoorde woorden waren uitgeschreeuwd,
was dit voor Bennie een zeer moeilijke
vraag. Zeer terecht aarzelde hij dan ook.
In eerste instantie gaf hij ten antwoord:
„Wat heb ik aan die excuses, als hij ont
kent wat hij persé wel heeft gezegd? Laat
hij een kerel zijn en laat hem onder vier
ogen zonder getuigen dus tegen mij zeg
gen, dat het hem spijt mij op deze wijze
uitgescholden te hebben." Toen de com
missie-leden echter op een verzoening zon
der meer bleven aandringen, verklaarde
Bennie zich uiteindelijk bereid.
Hierop werd D.W.S., nadat wij de kamer
hadden verlaten, weer binnen geroepen,
doch slechts luttele seconden later konden
wij weer binnenkomen, daar D.W.S. spon
taan tot een verzoening bereid bleek. Be
stuursleden gaven elkaar de hand en Mul
ler en Jongbloed deden dit, nadat Jongbloed
tot Muller letterlijk en woordelijk had ge
zegd: „Bennie, m'n excuses, voor wat ik te
gen je heb gezegd!!!"
Dit laatste was een meesterlijke vondst:
het hield alles in!!! We kunnen werkelijk
niet anders doen dan hiervoor onze bewon
dering te tonen!
Zó ver ging zelfs de verzoening, dat bei
de partijen (5 D.W.S.'ers dus en 3 Ajacie
den) broederlijk gezamenlijk een borreltje
zijn gaan drinken, eerst in hetzelfde eta
blissement, na sluiting in een café er naast,
dat een bekend trefpunt voor scheidsrech
ters is. Er waren daar dan ook vele
scheidsrechters aanwezig en zelfs werd het
gezelschap kort nadien nog opgeluisterd
door twee leden van de Strafcommissie
van de K.N.V.B., die met voldoening ge
constateerd zullen hebben hoe gezellig
Ajax en D.W.S. weer met elkaar omgingen.
Als vanouds tutoyeerden de bestuursleden
elkaar weer.
In die sfeer waagde Ajax het zich met de
volgende woorden tot de D.W.S.-voorzit
ter te wenden: „Zeg Henk, tot nog toe
hebben we van jullie een aantal kaarten
gehad voor de Europa Cup-wedstrijden.
Kunnen we nu weer wat krijgen voor de
wedstrijd tegen Vasas?" Waarop Henk
(Solleveld) antwoordde: „Natuurlijk, dat
spreekt vanzelf. Schrijf maar even een
briefje aan onze administratie en dan komt
dat wel voor elkaar". Nadat dat briefje dan
geschreven en verstuurd werd, kwam het
antwoord van D.W.S., dat er geen kaarten
gegeven zouden worden, want mijnheer
Solleveld kon zich niet herinneren, dat hij
iets had beloofd. Maar ja, ondertussen was
er dan al weer iets anders gebeurd, iets
waar Ajax part noch deel aan had. Bij het
onderzoek was namelijk vast komen te
staan, dat Jongbloed tegen de heer Roomer
gelogen had, dat Jongbloed tegen Muller
wel degelijk het een en ander had gezegd,
dat beslist niet door de beugel kon en
voorts, dat hij ook nog getracht had deze
Commissie om de tuin te leiden.
Hoewel hem geen straf werd opgelegd voor
de woorden, die hij Muller volgens de
klacht had toegevoegd OMDAT DIT
NIET BEWEZEN KON WORDEN, hetgeen
iets geheel anders is dan vrijspraak,
zoals een bepaald dagblad ons steeds
heeft willen doen geloven werd een
nieuwe zaak tegen Jongbloed geopend,
hoofdzakelijk gegrond op onwaarheden
van de zijde van Jongbloed. Het is zonder
meer duidelijk, dat Ajax hier geheel buiten
staat.
Ajax heeft eigenlijk in het geheel niets met
de zaak te maken, al is het dan wel zo
voorgesteld, dat die onschuldige Jongbloed
en dat arme D.W.S. de dupe zijn geworden
van de machinaties van dat jaloerse Ajax.
Daar is natuurlijk geen sprake van. Wij
hebben het slechts als onze plicht gezien
onze spelers te beschermen tegen uit
wassen, die helaas niet alleen op het sport
veld voorkomen, doch die déar zeker niet
van pas komen. We hebben het D.W.S.-
bestuur in de persoon van zijn voorzitter
volop en meer dan onze plicht was de
kans gegeven alles goed te regelen en
voor zover daar sprake van was in der min
ne te regelen. Toen deze daar echter geen
oren naar had, moest volkomen begrijpe
lijk het recht zijn loop hebben. Wij hebben
daarbij, hoewel partij zijnde, toch 'n zo neu
traal mogelijke houding aangenomen, maar
de D.W.S.-leiding heeft o.i. de ene fout op
de andere gestapeld.
Het feit, dat Jongbloed daarna toch gestraft
werd en o.a. de wedstrijden tegen Feijen-
oord en Fortuna '54 (twee nederlagen) niet
mee kon spelen, was o.i. geheel aan die
houding en het optreden van die leiding te
wijten.
Dit heeft men aan vele kanten uit het oog
verloren. Men heeft allerwege ach en wee
geroepen, men heeft medelijden met Jong
bloed en D.W.S. geuit, maar men heeft
schromelijk uit het oog verloren, dat dit
geheel aan eigen schuld van D.W.S. te
wijten was.
Dat een dagblad en we willen hier met
name noemen: Het Vrije Volk de euvele
moed had bij al zijn verdraaide berichtge
ving over deze affaire o.a. te vermelden,
dat de verzoening op maandag 1 februari
plaats vond, nadat beide partijen elkaar
excuses hadden aangeboden, is een schan
daal, zoals gelukkig in de journalistieke
wereld slechts zelden voorkomt. Dat deze
krant later nog vermeldt, dat D.W.S. het
slachtoffer is geworden, omdat D.W.S. de
speelbal van enkele K.N.V.B.-commissies is
geworden, bewijst slechts tot welk peil de
ze krant zijn sportrubriek laat afglijden.
Verder willen we na deze zeer uitgebreide
lezing niets meer over de onverkwikkelijke
affaire zeggen. We hebben op de meest
objectieve wijze de zaak weergegeven en
laten het aan onze lezers en in de eer
ste plaats natuurlijk aan onze leden over
hun eigen conclusies te trekken.
BESTUUR AJAX
Zij, die belangstelling hebben voor Ajax-
insignes (óók, dames, in broche- en/of
speldvorm verkrijgbaar) kunnen zich wen
den tot de administratie of (in het Boven-
restaurant) tot de heer Boudri.
Prijs f 1,75 per stuk.
33