'W///A
HERDACHTE EN
VERGETEN GLORIE!
BORDJESCLUB
1945-1965
Bowling for Everyone
UIT DE ZIEKENKAMER
Dertig jaar „Ajax Stadion"!
Ware het niet, dat de datum 9 december 1934 in de Ajaxboeken
is vastgelegd als zijnde de dag, waarop ons Stadion werd inge
wijd, we zouden er haast aan voorbij gegaan zijn.
Vooral na de invoering van het betaald voetbal beleven we tot
op de dag van vandaag, zó enorm veel, dat we onze blik gericht
moeten houden op het heden en de toekomst.
Op het ogenblik zijn de vetes van clubs onderling niet van de
lucht. Clubbestuurderen, trainers enz., worden soms zodanig in het
nauw gedreven, dat zelfs de rechter in een kort geding vrede moet
stichten.
Door èl dit geroezemoes heen worden toch nog jubilea aange
kondigd. 75 jaar K.N.V.B. 30 jaar Ajax Stadion, het kan niet op!
Een glorietijd, die 75 jaar van de K.N.V.B. Het staat zwart op wit
in het mooie K.N.V.B. jubileumboek. Oude verenigingen, grote
voetbalfiguren, arbiters, bestuurders enz. uit voorbijgegane jaren.
Ook Ajax bezit zo'n jubileumboek, het Gouden boek, waarin het
leven van Ajax in geuren en kleuren staat beschreven.
Grote mannen, talentvolle voetballers, die ons Ajax hebben groot
gemaakt.
Wij hebben nu onlangs het zesde lustrum herdacht en nog even in
gedachten stil gestaan, wat voor werk er verzet werd, alvorens
op 9 december 1934 de poorten van Ons Home werden geopend.
Een pronkstuk was en is het nieuwe stadion voor onze Ajaxfamilie.
En toch, wat hebben de onzen triomfen gevierd op het aloude
Ajaxterrein aan de Middenweg.
Ziet u ook nog in uw gedachten het roemruchte Ajax spelen? Na
men van spelers noemen? Och, wat doet het er toe, wij kennen
ze immers allemaal.
Zij waren toch de grondleggers van het gevreesde Ajaxspel, waar
van good old Jack (zg) de geestelijke vader was. Velen van al
deze talentvoetballers zijn ons helaas ontvallen.
Er zijn er gelukkig nog die het Ajax van heden gade kunnen slaan.
Behalve één, wiens naam ik op deze plaats toch wil noemen; die
helaas vergeten wordt.
Directie CAREL C. KAMLAG en TOM MANDERS
Juist nu hij een goed woord, een echte Ajaxvrienden-handdruk zo
node kan missen.
Wij gedenken jubilea van zóveel jaar bestaan en zóveel jaar
stadion, laten we de oude garde nu niet en nimmer vergeten. Ze
verdienen belangstelling. Ook u Jan de Natris, die nog steeds als
rheuma-patiënt gekluisterd bent in de Huidekoperstraat 4-I, ziet
graag eens een Ajaxvriend bij u thuis. U dacht dat uw vrienden u
vergeten waren, maar nee hoor, als ze dit artikel lezen van één
uwer onbekende bewonderaars van vroeger, komen ze u zeker be
zoeken. Ik wens u alvast alle sterkte toe en een voorspoedig 1965.
De Ajax vriendenschaar zal u en andere voetbaltalenten uit
vroeger jaren nimmer vergeten.
PEWE
Het jaar 1965 is voor onze club weer een belangrijk jaar, want zo
straks gaan we ons A.O.W.-jaar vieren.
We hebben echter nóg een jubileum te herdenken n.l. onze
bordjesclub bestaat 20 jaar. In het mooie kampioensnummer van
ons clubblad over het seizoen 1945/46 werd aan de oprichting
hiervan grote aandacht besteed met vele leuke foto's. Gaarne wil
ik hier even enkele regels uit dat feestnummer aanhalen. Wijlen
Jan Grootmeijer schreef: „Bordjesclub? zegt u maar Bordenclub!
Jonge, jonge, zelden zal een voetbalfeest zo geslaagd zijn als dit
het eerste feest der 25ers. Een avond zonder diepte alleen
maar hoogtepunten. Het borreluur was té spoedig voorbij; wij za
ten zo om en nabij twaalf uur bij elkaar vóór het gezelschap uit
elkaar spatte. Dat zegt veel, dat zegt alles! Wat een succes."
Verder gaat Jan met enige grappen, zoals: „De songs van Volkers,
zijn handstanden en die van „Pawney Bill" (W. Wesling) hoe
bestaat het die twee behoren bij de juniores, het leuke vete-
ranenlied van Tric-Trac, de tafeltoerist Joop Martens, en was Hitte-
petit er weer enz. enz. Er was veel grijs, niet de costuums, maar
de koppen. Jan Melchers begon te vertellen dat hij van zijn 17e tot
22e jaar adspirant was geweest door een administratieve fout van
5 jaar én omdat hij in vroegere tijden nogal lifters in zijn wagen
meevoerde; zonder inzinking is het 's morgens 4 uur geworden en
het was gezellig, zo oergezellig, dat ik de volgende keer met een
autobus kom."
Dat eerste feest werd gehouden in het Minerva-paviljoen; Frans
de Haan was de eminente tafelpresident.
Ouwe knarren, herinnert u zich dit alles nog? Laat dit dan een tip
voor u zijn, maar vooral ook voor het „jonge goed", om dit 20-jarig
bestaan met gepaste vreugde te herdenken. Laat dan de leuke
Bordjesclub Balade van Trie Trac voor de 20ste maal luid weer
klinken.
Onze Ere-Voorzitter blijft goed vooruit gaan.
Hij dankt langs deze weg allen die op enigerlei wijze blijk van
belangstelling gaven.
(En dat waren zeer velen, Red.).
Ook van Henk Smit komen goede berichten. Laten we hopen
Hem ontbreekt het natuurlijk ook niet aan bewijzen van mede
leven Waarvoor hij zeer erkentelijk is.
20
