MELCHERS OLIFANT JENEVER
Oè borrel voor AJacïetlenl
REDACTIONELE NOTITIES
OVER VOETBAL VAN
VROEGER
Het is interessant mannen die vroeger ach
ter het bruine geval draafden eens te ho
ren vertellen, hoe ze over het voetbal van
vandaag oordelen. Tenslotte zijn zij het
meest bevoegd dat te doen, vooral als
„toppers" met internationale reputatie zo
als de roemrijke voetballer uit Haarlem
Wim Roozen spreken. In een interview met
een der sportredacteuren van het Alge
meen Handelsblad heeft de heer Roozen
(midvoor van het Nederlandse voetbalelf
tal in een aantal wedstrijden) zijn hart ge
lucht. Hij voetbalde tien jaar als midvoor
van Haarlem, maakte honderden doelpun
ten en bracht mede de roodbroeken aan
de top. Luister naar wat hij zegt:
„Ik wil niet zeggen dat het voetbal van toen
beter was dan nu. Het zijn twee onverge
lijkbare perioden. Maar wel staat voor mij
vast, dat ons voetbal heel anders was dan
nu. Toch beter. Maar dan in de zin van wa
re sportbeoefening, iets voor elkaar over
hebben, willen winnen, maar toch de tegen
stander ontzien."
Wim Roozen gaat nog verder. Hij vindt het
betaalde voetbal van tegenwoordig rot.
„Het is in de meeste gevallen haast niet
meer om aan te zien. De spelers worden
volgestampt met taken en systemen. Ze
moeten hun mannetje houden. Doelpunten
moeten tot iedere prijs worden voorkomen.
En toch wil het publiek doelpunten zien.
Is het dan wonder, dat wij vroeger voor
uitpuilende tribunes speelden en dat de
penningmeesters van nu zich afvragen
waarom er iedere week meer vaste toe
schouwers wegblijven?" Roozen geeft hier
op zelf het antwoord.
„Het aantrekkelijkste element van de sport,
namelijk de verrassing, wordt uit het tegen
woordige voetbal weggebannen. En hoe
langer hoe meer toeschouwers vinden het
zonde van hun geld anderhalf uur te kijken
naar twee elftallen, die bij voorkeur ver
dedigen om de tegenstander een doelpunt
te onthouden, er hun systemen op afstem
men, elk element van verrassing zo weten
schappelijk uitbannen, dat er in feite in die
anderhalf uur bijna niets meer gebeurt."
„Ons voetbal was volkomen anders," her
haalt nogmaals de volbloed amateur Wim
Roozen. „Wij waren zelf ook anders dan de
betaalde voetballers van nu. Wij en daar
bedoel ik vrijwel alle topspelers van toen
mee hadden een veel betere instelling
op de sportbeoefening. Ik trainde als ama
teur graag vijf avonden per week. Hard
lopen op de zeeweg van Haarlem naar
Zandvoort. Met elkaar iedere donderdag
avond de fouten bespreken van afgelopen
zondag en nieuwe plannen maken voor de
komende wedstrijd."
Ons dunkt dit is duidelijke taal. Hij heeft
nog veel meer gezegd in bedoeld inter
view, maar dat hier een volbloed amateur
aan het woord is staat vast. Wie zich laat
betalen meent Roozen voor sportbeoefe
ning is in feite geen sportbeoefenaar meer.
Hij is niet vrij meer.
En zovoort.
Duizenden voetballers denken er precies
zo over als de Haarlemse crack uit de tijd,
dat vol-amateurisme overheerste. Maar de
tijden zijn anders geworden en hoeveel
weemoed ons moge vervullen bij de ge
dachte aan de voorbije periode van ama
teurisme, we moeten leven (en voetballen!)
in het heden met de tekortkomingen van
dien. Er zijn trouwens ook andere gelui
den, als deze
„IK WIL BEST PROF
WORDEN...!
En wel van ons eigen Klaas Nuningal! Hij
zei dat!
Onze topper had ook een interview met
het Algemeen Handelsblad, begin decem
ber. We hebben dit praatje van Klaas met
de meeste belangstelling gelezen en ne
men enkele punten uit het gesprek hier
Klaas Nuninga
over, opdat alle Ajacieden (die het Alge
meen Handelsblad niet lezen) er van kun
nen kennis nemen. Klaas Nuninga sprak
namelijk woorden die van deze tijd zijn
Hier zijn gedeelten uit het interview:
Klaas Nuninga, prominent vertegenwoordi
ger van de tegenwoordige generatie top-
voetballers in de K.N.V.B., was veertien
jaar toen de voetbalbond onder de druk der
omstandigheden het roer omgooide en het
semi-professionalisme invoerde. Die grote
veranderingen in de K.N.V.B. gingen vol
komen langs de junior Nuninga heen. Hij
voetbalde gewoon als binnenspeler of als
middenvoor in W.V.V. uit Winschoten. Tot
groot genoegen van W.V.V. en van zichzelf
Pas vijf jaar later verdiende ook Klaas
Nuninga zijn eerste geld aan de voetbal
sport. Hij moest er even aan wennen. „Ik
besefte het eigenlijk niet. Als jochie van
achttien vond ik het prachtig. Fijn voet
ballen, lekker passes uitdelen en doelpun
ten maken, en als je dan gewonnen hebt
nog geld toe. Ik realiseerde me niet, dat
er zoveel geld mee gemoeid was. Nu denk
ik daar heel anders over. Een semi-prof
moet een andere instelling hebben dan een
amateur. Wanneer ik als semi-prof een
slechte wedstrijd speel, dupeer ik niet al
leen mezelf, maar klop ik ook het geld
uit de zak van de andere spelers. Ik vecht
niet alleen voor mijn eigen geld, maar ook
voor dat van de anderen. Te weinig voet
ballers beseffen dat nog. Je bent niet zo
maar van de ene dag op de andere ama
teur en semi-prof. Er zijn nog te veel jon-
N.V. DISTILLEERDERIJ VAN J. J. MELCHERS Wz. - SCHIEDAM
14
