Jan Bron
spelen, ook met 10 man in de verdediging kruipen (uit de
verdediging uitbreken heet dat geloof ik)? Het kan m.i.
het betere voetbal niet geven, bovendien ligt het ons niet.
Ik meen, dat wij het recht hebben hierover te oordelen.
Een paar jaar geleden zijn wij met dit systeem Kampioen
geworden, maar intern kon er bij ons geen lachje voor af,
en wij hebben toen de moed opgebracht van trainer te
veranderen omdat het publiek nu eenmaal een show wil
zien, en geen duwen en gooien op een paar vierkante
meters.
Wat is er echter tegen in te brengen, als men van ho
gerhand al genoegen neemt met vertegenwoordigende elf
tallen met 2 midhalfs en een kanthalf als binnenspeler.
Is er dan niets meer over van onze Vaderlandse onderne
mingsgeest, en beginnen we nu in de sport ook al met te
werken aan het voorkomen van nederlagen? Al jaren
praat men bij ons over 424, maar het kan onmogelijk
waar zijn, dat het soort gezwoeg en geploeter in de ver
dediging de bedoeling van dit systeem is. Er zijn misschien
landen en ploegen, die kans zien om dit systeem als, aan
trekkelijk kijkspel te spelen, maar is men er bij ons nu
nog niet achter dat er bij ons nog nooit iets is uitgekomen?
Meer respect heb ik dan ook voor de clubleiders die zeg
gen: „Later hopen we nogeens tot technisch verantwoord
voetbal te komen, voorlopig moeten wij het echter maar
op onze betonnen verdediging houden."
Zo lang er niets tegen deze wantoestanden ondernomen
wordt, zal het antwoord bij het publiek berusten, en dat
zal voor vele clubs straks een kwade zaak gaan worden.
Jammer genoeg echter, dat de goedwillende ploegen op
de duur mee getrokken worden in het moeras, omdat er
tegen deze bikkelharde verdedigingen maar weinig kruid
gewassen is.
Een woord van dank mag ik zeker Kick Geudeker niet
onthouden, die in zijn blad „Sport en Sportwereld", een
krachtig protest heeft laten horen in zijn artikel „Aantrek
kelijk voetbal kennelijk uit de mode", waarin hij veel aan
dacht besteedde aan het feit dat „clubs en spelers hun
eigen graf graven," met de daaraan verbonden waarschu
wing, dat het publiek uiteindelijk weieens de beslissende
stem zou kunnen hebben. Tot de andere heren sportjour
nalisten zou ik de noodkreet willen uiten: „Heren waar
blijft u?"
Vriend Brown schreef in het vorige clubblad over onze
drie beker-uitwedstrijden. Inmiddels is hierbij nu een vier
de gekomen. Na een „toevallig" voor de K.N.V.B. zeer
gunstige loting, kwamen de clubs met licht-installaties te
genover de „Nichthabers" te staan, en wees de Bond de
„lichthebbers" als thuisspelende aan. Jammer genoeg wa
ren wij weer degenen die hier tegen meenden te moeten
protesteren, maar wij beschouwen het als onze plicht, te
mogen vragen hoe deze loting verricht is. Nu, na ca. 10
dagen hebben wij nog steeds geen bevredigend antwoord
kunnen krijgen. Wij blijven echter voorlopig op ons stand
punt staan, en kunnen u dan evenals de K.N.V.B. (mocht
de wedstrijd toch tegen D.W.S. op het Stadion door moeten
gaan) over een paar weken precies vertellen hoeveel ons
deze onvoordelige loting heeft gekost.
JAMES
ISkuonkbal
ZULLEN DE AJAX-HONKBALLERS ZICH IN DE
HOOFDKLASSE HANDHAVEN
Hoewel het koude voorjaar niet bevorderlijk is geweest
om in die periode al aan een zomersport te denken,
hebben de Ajax-honkballers zich reeds sinds enkele maan
den in hun sport ingeleefd. Dat is ook wel nodig, want zo
als bekend wordt het een zwaar seizoen. Ajax moet na
melijk iets presteren, waarin andere clubs tot nog toe heb
ben gefaald. De laatste jaren is het immers niet meer
gebeurd, dat een club die naar de hoofdklasse was gepro
moveerd, zich daarin kon handhaven, zodat degradatie
ogenblikkelijk weer volgde.
Dat mag Ajax niet gebeuren, zodat ik alleen maar wil
zeggen, dat het al een unieke prestatie zou zijn als Ajax
zich in de komende competitie kan handhaven. Gebeurt
dat, zodat we aan het spel en de sfeer van de hoofdklasse
gewend zijn, dan kunnen we volgend jaar wel zien wat er
voor ons verder in de hoogste klasse te bereiken is.
Het zal dit jaar overigens nóg moeilijker zijn zich in de
hoofdklasse te handhaven, omdat deze klasse dit jaar uit
zeven clubs bestaat, in tegenstelling tot andere jaren, toen
er acht hoofdklassers waren. De kans om te degraderen
was toen 1 op 8 en thans 1 op 7, hetgeen toch een belang
rijk verschil is. Gaan we nu dus alleen maar spelen tegen
die laatste plaats? Nee, daar is geen sprake van, want zon
der me aan overdreven optimisme schuldig te maken, ge
loof ik niet dat wij groot gevaar lopen. Met de prachtige
teamgeest, die er vorig jaar heerste en waaraan we alles
zullen doen om deze ook dit jaar te handhaven, hebben we
een belangrijk wapen in de hand, waar beslist niet alle
concurrenten over beschikken.
We zijn dus vrij optimistisch en geloven zelfs, dat een
redelijke plaats in de middenmoot voor Ajax in dit eerste
seizoen in de hoofdklasse is weggelegd. Maar daar zal dan
toch op dezelfde wijze voor gevochten moeten worden als
vorig jaar voor het kampioenschap. Vanzelf gaat dat na
tuurlijk niet, zo min als dat vorig seizoen automatisch ging.
Toen hadden de spelers echter een doel voor ogen, waar
voor zij geknokt hebben: eerst om niet te degraderen, daar
na om het onmogelijke waar te maken, namelijk een kam
poenschap. Hoe zij daar op formidabele wijze in geslaagd
zijn, zullen alle lezers van ons clubblad nog wel weten.
Dit jaar is er een bijna even verleidelijk doel: wéér zul
len we beginnen met tegen de laatste plaats te vechten
en als de spelers dan merken, dat dat met succes geschiedt,
zullen zij er ongetwijfeld een eer in stellen een zo hoog
mogelijke plaats op de ranglijst te bereiken. Maar zij zul
len zich niet alleen voor Ajax geven, zij zullen ook voor
zichzelf strijden, want in de hoofdklasse bestaat nu een
maal meer gelegenheid persoonlijk op te vallen dan in
lagere klassen; daarvoor behoeven we alleen maar te den
ken aan de verslagen in de kranten. Bevreesd er voor,
dat men uitsluitend voor zichzelf zal gaan spelen en niet
volkomen voor het team, ben ik beslist niet, want alle
spelers weten nu zo langzamerhand wel, dat dat niet kan
en dat, zo dit toch eens zou gebeuren, men heel vlug aan
de kant zou staan.
Ik ben er ook niet bang voor, dat de nieuwelingen die
zich bij ons hebben gemeld en die onze kracht moeten op
voeren, zich niet spoedig geheel bij de rest zullen aanpas
sen. Zij allen zijn op zeer prettige wijze door de overige
spelers geaccepteerd, al zal nog moeten blijken hoe men
reageert als men z'n vaste plaats in het eerste negental
kwijtraakt. Want helaas en dat helaas meen ik ten volle
zal dat moeten gebeuren. Wij moeten ons in de hoofd
klasse handhaven en liefst op de meest eervolle wijze en
daarvoor is natuurlijk nodig, dat wij met de sterkst denk
bare ploeg in het veld verschijnen. Dat kost sommige spe
lers van de kampioensploeg van vorig jaar misschien hun
Bromfiets aankoopproblemen
Utrechtsestraat 1 34, Amsterdam, Telefoon 39239
lost ze voor U op
Keuze uit 60 modellen Diverse leuke Occasions
7
