Giethoornse
overpeinzingen
i
i
n.v. The Electric Gramophone
Koop nu de nieuwe
door groot Ajax-koor en orkest
o.l.v. Lex van Weeren
Bel even op
24.51.05
en wij bezorgen
deze
plaat bij U thuis!
f
Nü verkrijgbaar f 3.95 bij
SPUI 6
is Masters Voice
Wanneer ik, de avond overdenk van de bijeenkomst, van
de mannen van het bekende bord, dan is het mij op
diezelfde avond wel duidelijk geworden, dat wij blij mogen
zijn met onze bordjesclub.
Ze waren weer eens bij elkaar gekomen, die ploeg jon
gens van het eerste uur, die allemaal op hun wijze een
steentje hebben bijgedragen aan de club, zoals ze nu ge
worden is. Hele kleine steentjes, steentjes en grote stenen,
maar alles tezamen toch wel een flinke kei.
En op deze avond, zou je kunnen zeggen, dat ze lekker
kwamen uitrusten, wat praten en ze hadden daar weer de
verjaardag van hun vereniging voor uitgekozen.
Zo'n bijeenkomst is eigenlijk eigenaardig. Want als je zo
de zaal door keek, dan zag je natuurlijk de mannen zitten,
maar dan dacht je niet, „dat is Piet of dat is Jan", nee, je
herinnerde je steeds een nieuw gezicht, meteen een bepaal
de wedstrijd, een vrije trap die een goal werd en een kam
pioenschap betekende. Dus niet direct de man, maar de
herinnering aan die man en dat vloog door elkaar heen, het
maakte de gesprekken gemakkelijk en prettig.
We hebben zo heel wat wedstrijden gespeeld, toeren op
nieuw gemaakt, ja, we hebben heel wat landen en plaatsen
opnieuw bezocht.
Ze waren natuurlijk niet allemaal aanwezig, de houders
van het Bord, maar toch was hier weer de kern van Ajax
bij elkaar. De pit, waardoor de verenigingsvlam steeds
brandende is gebleven, hier was de geest aanwezig waar
men, buiten ons om, wel eens van droomt, maar die niet
altijd voor iedereen merkbaar is.
Het was het mannetje clubgeestwaar Trictrac wel
eens van gezongen heeft, die ook aanwezig was.
Ik weet wel, dat onze elftallen altijd, op vele velden waar
zij speelden, een bepaald respect hebben afgedwongen.
Men ging wel kijken naar die jongens van Reynolds,
met dat net iets andere spelletje, wat andere clubs op de
voetbalmat legden. En die belangstelling heeft mogelijk in
niet geringe mate ertoe bijgedragen, dat de vereniging
sterk kon worden en blijven. Maar daarnaast hadden wij
het niet bereikt, als „clubgeest" niet altijd onze twaalfde
man was geweest.
Het is daarom goed dat we dat ventje in ere houden.
Want als we straks misschien, of wel zeker, in en N.V.
gaan veranderen, dan hebben we toch altijd die kleine man
nog, die voorop blijft lopen met de rood-witte vlag. En die
moeten we dan goed in de gaten blijven houden, ondanks
alles.
Op deze avond werden ouderen met elkaar, weer jong
door elkaar, maar „clubgeest", dat ventje, was verreweg de
jongste van alle aanwezigen.
Nee, we waren werkelijk geen kinderen meer, zoals we
hier bijeen waren. De enkele jongeling, die zich aandiende
om het bord der jaren in ontvangst te nemen, zich dan
trots nederzette aan de tafel der ouderen, ach, dat kind
was ook al de veertig gepasseerd.
Maar wat zal er veranderen als we „een zaak" geworden
zijn? In grote zaken, die zichzelf respecteren, daar komt de
directie ook van tijd tot tijd met de leden van zijn firma
bijeen, om de interne dingen te bespreken. En dat gebeurt
dan ook met een etentje en een glas wijn.
Van dat interne hebben we nu wel niet zo heel veel ver
nomen. Het zou wel kunnen misschien, zo'n enkele vraag,
iedere directie zit wel eens met zo iets.
Ons antwoord zou dan komen recht uit het hart van
clubgeest, het zou een eerlijk antwoord zijn, omdat het ons
allen zeer ter harte gaat, wat er misschien straks gaat ge
beuren, met een club die een stuk van je leven geworden
is, een club waar altijd onze gedachten naar terug gaan.
Oud talent" zou dan zingen, aandachtig beluisterd, het
lied van de toekomst!
De avond was natuurlijk weer te vlug om, de uren be
ijverden zich om geschiedenis te kunnen worden, verlan
gend naar volgende avonden. En laat ik u mogen zeggen,
er was in de zaal nog ruimte genoeg voor een zesde tafel!
JACK
Jack, old-timer, bedankt voor je „overpeinzingen". Hou
den ons aanbevolen. (Red.).
-mars
De grammofoonplaat met óns clublied, dat
elke Ajacied op zijn pick-up móet hebben!
Directie Jaap van Praag
18
