lyjegentien vier en zestig was nauwelijks uit de luiers of
de eerste sportruzie wat ons landje betreft rolde
al van de Olympus. De K.N.S.B. en het N.O.C. gingen in de
clinch. Aan de vooravond van een Internationaal IJsfeest
decreteerde het Olympisch Comité: voetbaldokter Panne-
koek gaat met onze schaatsmatadoren naar het Bislet Sta
dion. Dat is hoogst noodzakelijk met het oog op Japan. Zo
gezegd, een studiereis. Tokio staat voor de deur en dus
Nou en? zeiden de lieden van de K.N.S.B. Ze zeiden
nog meer, maar dat weten we niet precies. We kunnen het
wel zo'n beetje raden. In ieder geval werd in het midden
gebracht: Dat nemen we niet! We hebben onze eigen dok
ters, die al jaar en dag meelopen en alles weten, wat des
hardrijders is. Bovendien beschikken we over een masseur,
die precies kan vaststellen, of de spieren van Jan, Piet of
Klaas soepel genoeg zijn, dus, Dr. Pannekoek hebben we
écht niet nodig. Conflict nummer één lag op de masseer-
tafel. En nu maar wrijven. De veel geprezen Olympische
Ajax Fortuna '54 4-1 Ex-Ajacied Cor v. d. Hart, die een
prima partij speelde, kijkt angstig naar de balbezwering van zijn doelman
gedachtenHoudt u maar op! Als u lang in de sport
meeloopt kent u het verhaal wel. Het verhaal van ferme
jongens, die gaan touwtrekken. Enfin, u weet hoe het af
liep. Dr. Pannekoek ging naar het Bislet-Stadion hadt gij
anders verwacht, beste sportvrienden? en de masseur
ook. Helaas, werd onze nationale topman op de schaats geen
kampioen de man moet zonder sporthart zijn, hebben we
vernomen doch dat had met het conflict geen sikkepit
te maken. De rijders waren buiten het meningsverschil ge
houden. Even een heel domme vraag onzerzijds: zouden de
rijders niet hebben opgekeken, toen zij een andere dokter
zagen?
De heer Rien Bal, sportredacteur van het dagblad „Het
Parool" heeft aan dit Olympische grapje een „cursiefje"
versleten. Hij deed het heel fijntjes. Merkte zo tussen neus
en lippen op, dat zeven rijders werden vergezeld door elf
officials. Daarvan hebben we als ex-bestuurslid van onze
club (hoogst verbaasd beslist niet) opgekeken, want als het
eerste elftal b.v. voor een Intertoto-match naar het buiten
land trekt, gaan er drie, een doodenkele keer, vier leiders
mee. Dat is economisch bekeken meer dan genoeg. Het is
bij ons zelfs voorgekomen, dat voor een Internationaal
Jeugdtoernooi in het buitenland, met grote moeite zegge en
schrijve twee officials gevonden konden worden, die een
vierdaags reisje wilden meemaken. Zouden clubleiders, met
betrekking tot dit punt, een andere bril dragen, dan lieden,
die bonden besturen? 't Is maar een vraag! Misschien een
heel onnozele vraag. Wat zegt u? 't Is van andermans leer
goed riemen snijden? Toe nou!
Sjoukje Dijkstra heeft het maar weer fijn geleverd. Voor
de vijfde maal Europees kampioene. U vindt het wel goed,
dat we even een scheve voetbalschaats rijden en haar van
deze plaats namens onze club feliciteren. Van harte Sjoukje
en pak die andere twee gouden plakken ook maar. We zul
len voor je duimen.
Er heerst onrust in ons voetbalwereldje. Een commissie
van wijze mannen heeft uitgedokterd, dat een aantal semi-
profclubs binnen afzienbare tijd om het een tikkeltje
rechtsgeleerd te zeggen „betaling moet staken". Niet we
gens insolventie, verre van dat, want solvent waren er maar
bitter weinig toen het „beter-voetbal-avontuur" begon, doch
om de doodeenvoudige reden, dat we semi-profclubs te veel
hebben. Tussen twee haakjes! Dat geldt niet alleen voor ons
land, maar dat geldt ook tot ver over onze grenzen. In
Duitsland zijn de clubs, die niet in de Bundesliga uitkomen,
nu al tot de ontdekking gekomen, dat zij lelijk in de purée
zitten. Het hoog geëerd publiek blijft weg en zonder pu
bliek wordt het inpakken geblazen. Zo staan de zaken in
het grote Duitsland. Hoe de toestand in Engeland, België,
Frankrijk, Italië en Spanje is, hebt u vele malen kunnen
lezen. Hier en daar een paar richards, die hoog te paard zit
ten en voor de rest is het iedere dag aardappelsoep op tafel.
Van zulk een kost blijft men niet in leven.
In ons landje gaan we dus saneren, fuseren, combineren,
Telstareren of noemt u maar op. We gaan de zaak dus ge
zond maken. Goedschiks, dat is zonder dwang, of als
het moet kwaadschiks. Waarom en waarvoor eigenlijk?
Om aan beter voetbal te komen. Laat-ons-niet-lachen! Tien
jaren geleden schreven we reeds dat prof je spelen in ons
land de grootste flauwekul was, die we konden uithalen.
Van beter voetbal zou geen sprake zijn. En nu, tien jaar
later dus, ligt dat betere voetbal op de grassprieten. We zijn
kortelings in Maastricht en in Deventer geweest. Daar wer
den we geconfronteerd met beter voetbal, 's Was om op te
schieten. We gaan de zaak dus lekker gezond maken. Ge
looft u het? Laten we aannemen, dat Sparta het niet redt.
Dat de Spartanen de pineut worden. Gelooft u nu werke
lijk, dat Sparta b.v. met Xerxes zou samengaan? Gelooft u,
dat ze b.v. in Tilburg alles in één pot zullen gooien? Ge
looft u b.v., dat Hilversum en 't Gooi elkander in de armen
zullen vallen en een voetbalhuwelijk sluiten? Wij hebben
zo'n idee, dat u heel lang op een uitnodiging zult moeten
wachten om de Gooise bruiloft met uw aanwezigheid op
te luisteren.
Vrienden, voor ons zijn er maar twee oplossingen. Of,
allemaal weer de amateurschoenen aangetrokken, óf, en dat
zou voor vele clubs de doodsteek betekenen, een internatio
nale competitie. Zelfs de huidige Ere-divisie is voor het
grote publiek niet langer interessant. Het valt niet te ont-
2
