/JJ^
JUWELIERS
Bouwmeester
Gerrand
Ex-clubgenoot Co Prins, vertrok in de late nazomer, toen
de zon alweer laag aan de hemel stond, naar het gouden
West-Duitsland. Niet om mee te helpen de druivenoogst
binnen te halen, maar om tegen klinkende munt zijn niet
geringe voetbalcapaciteiten te etaleren. Kaiserlautern werd
zijn nieuwe woonplaats en Bundesligaclub F.C. „Kaiser
lautern" zijn nieuwe werkgeefster. Het is Co naar den vleze
gegaan. Tenminste, tot nu toe. Een keurig ingericht flatje,
grootbeeld-televisie, pick-up, etc., het lag allemaal op hem
te wachten en voor de deur stond een glimmende knalgele
Mercedes (nu reeds ingeruild voor een knalrode Ford Mer
cury). Stapt u maar in, benzine, doorsmeren, olie-verversen,
onderhoud etc. is vrij, dus „karre-maar". Als u trek krijgt
in een hapje met drankje: in ieder restaurant in onze goede
stad is u welkom, enne betalen is er niet bij.
Het bovenstaande en nog veel meer hebben we gelezen
in het weekblad „Revue". „Prinzen-Co", zijn roepnaam in
Duitsland, is geweldig populair in Kaiserlautern volgens
de auteur van het verhaal. Dat heeft Co te danken aan
enorm hard werken, op het voetbalveld dan, goed spel en
verbazingwekkend uithoudingsvermogen. E(e supporters van
„Kaiserlautern" lopen met hem weg en van de tribunes
scandeert men „Prinzen-Co", als hij de bal aan de voet
heeft. Echter, de heer Paul Palmert, journalist, die voor
Bild-Zeitung" schrijft, noemde hem de grootste kankeraar
van de Bundesliga. Co zegt: „hij vergist zich". „Ik kanker
niet. In het veld heb ik temperament en met wat ik dan
zeg, heb ik alleen maar het goede voor. Ik wil winnen, en
dat willen de jongens ook. Overigens een beste kerel, die
Paul Palmert".
Co zegt nog meer en wel, dat hij niet met scheidsrechters
overhoop ligt. Dat deed hij wel op de Nederlandse voetbal
velden, maar dat was met opzet, m.a.w. een fijn trucje
van hem. Co wilde naar het buitenland en wat doe je dan?
BH!
1I3M
if
Heiligeweg 1 2, Amsterdam-C
Telefoon 36541
Precies de vraagprijs drukken! Behoor je tot de voetbal
bon ton; lig je duur in de markt, maar loop je over de
voetbalgrassprieten als een sport bon-vivant, kijk, dan wil
len de bazen je graag kwijt. Die zeggen dan rap bon voyage,
je zegt merci en pakt, wel of niet op de bonne fooi, je kof
fertje. Co, zocht het dus bij de scheidsrechters om zijn doel
te bereiken, en iedereen Ajax dus ook en allemaal
werd bij de neus genomen. Een goochemerd, die Co Prins.
Over anderhalf jaar loopt zijn contract af. Heimwee naar
Amsterdam? Soms wel even! Dan spring ik in de wa
gen en „gaspedaal op de plank" race ik naar Groot Mokum.
Op de Utrechtseweg, onder de rook van Amsterdam, leg ik
een plaat van Willy Alberti op de draaischijf: „O mooie
Westertoren!" Dat is, om er alvast in te komen.
Als hij contractueel niet meer aan „Kaiserlautern" is ge
bonden, wil „Prinzen-Co" wel weer in Nederland komen
spelen. Feijenoord heeft al contact met hem gehad, maar
hij weet nu wat een goed voetballer waard is. Men zal diep
in de geldbuidel moeten tasten. Zo, dat weet u dus alweer,
aangenomen, dat u het verhaal in „Revue" niet had gelezen.
We vonden het een spannend verhaal, de „Prinzen-Co-
story", maarshort-sport-stories nemen we altijd met
een grote korrel zout. Immers, verhaaltjes schrijvers moe
ten de bakker, slager en groenteman óók betalen. Net als u
en wij. A propos! Co is voor een paar weken geschorst.
U hebt het natuurlijk gelezen. Zou het een nieuw trucje
van hem zijn? Afwachten maar!
De eerste zondag in december bracht in de Ajax-kring
louter vrolijke gezichten. In Rotterdam won het eerste
elftal met 25 van Sparta en het tweede hield zich Excel
sior 2 van het lijf. Geen onaangename Sinterklaas ver
rassingen derhalve. Daar de K.N.V.B.-juniores in Den Bosch
(op zaterdag) de Wilhelmina-Boys op 02 hielden, was
het feest compleet. In Rotterdam bleek het diep in de purée
zittende Sparta niet in staat ons vlot combinerende elftal
te stuiten. Piet Keizer wierp zich op als Koningsschutter.
Met een forse dreun schoot Piet de eerste treffer in het
Sparta-net. Een goed geplaatste kopbal van Cees Groot
rondde hij op de juiste wijze af (02). De Rotterdammers,
die gaarne een goed resultaat wensten, deden iets terug
middels de schoen van De Vries. Rust 12. Na de pauze
mocht een penalty waarmede een Rotterdams journalist
het beslist niet eens was hij haalde er zelfs Schenkel bij
in een doelpunt omgezet worden. Piet ging achter de
bal, tilde een been op en zijn hat trick was geboren (13).
Cees Groot wilde toen ook niet kinderachtig zijn en bracht
zijn topscore op vijftien doelpunten. (14). Karei Vesters
maakte vervolgens het vijftal vol. Een elfmeter schop gaf
Sparta de gelegenheid, Hoogerman, die een paar keer zeer
fraai had gered, voor de tweede maal te passeren. Sparta
liet de kans niet glippen. Einde 25 en Sparta nog dieper
in de put. Het zal voor de Spartanen heel moeilijk worden
de dans te ontspringen. We wensen de Rotterdammers
sterkte. Zij, die op Spangen de punten weghaalden waren:
Hoogerman, Tym, Ouderland, Schaaphok, Pronk, Visser,
Swart, Vesters, Groot, Keizer en Petersen.
Ajax 2 combineerde tegen Excelsior wel aardig, maar het
zette geen zoden aan de dijk. Een magere 10 zege op de
reserves van een eerste divisie-club is geen uitslag om de
borst vooruit te zetten. Enfin, er kwamen weer twee pun
ten binnen.
EnschedeAjax 11. Door de jaren heen heeft een be
vroren voetbalveld Ajax-spelers nooit erg best gelegen
enligt ons heden ten dage nog niet. Zelfs in de oertijd,
toen we op eigen veld heel moeilijk te kloppen waren, ver
loren we op een bevroren veld wedstrijden van laag ge
plaatste elftallen. Wie van de oude-garde herinnert zich b.v.
niet de match tegen De Spartaan in ons oude-stadion.
's Morgens, onder leiding van Koolhaas, een heel stel Aja-
cieden aan het sneeuw ruimen om in godes naam de match
toch maar te laten doorgaan, 's Middags om 4 uur allemaal
sippe gezichten. We hadden verloren; met 01. De gehele
wedstrijd veel sterker, maar de bal niet tussen de palen te
krijgen. Eén uitval van De Spartaan, en het was gebeurd.
Zondag 8 december 1.1. dachten we aan deze match terug.
We zaten bij AjaxSportcl. Enschede. Het wilde niet, zoals
we het gaarne zien. Voor de rust kon onze voorhoede haar
draai niet vinden. Siem Tym, invaller voor Piet Keizer, die
2