rn de eerste plaats even een verre poot aan allen, die eens in de maand de moeite nemen onze krabbels door te worstelen. We hebben er een paar maanden uitgelegen en liggen er nog uit doordat ons de rol van „Kromme Lindert" is toegewezen. Op ons woord; beslist niet vrijwil lig. Maar wat doe je er tegen? Geen poeder en geen pil. Alleen te liggen, onder leiding van onze onvolprezen mas seur Salo Muller, een gamma van oefeningen afwerken, dagen tellen en maar kijken of je een splintertje vooruit gaat. Een gein, die je meters de keel gaat uithangen, je goed doet beseffen wat gezondheid eigenlijk betekent. Over belangstelling beslist geen klachten. De jongens van het bestuur komen zo nu en dan eens kijken, de vrien den van de clubavond stuurden fruitmand deden de collegae van de groene tafel ook Henny schipper, verge zeld van donateur Helman, bracht fruit en een rits vrien den en vriendinnen wisten ons telefoonnummer te vinden. Kijk, dat doet je luizig goed en voor al die belangstelling onze hartelijke dank. Van de doe., mogen we nu naar ons visstekkie, dus makkers staakt uw wild telefoongeraas. Als we weer in de mallemolen van het leven mogen meedraai en geven we beslist een seintje. Op toezending van vis be hoeft u niet te rekenen, want de eventuele vangst wordt weer netjes teruggezet. Alleen zware paling, die gaat in de pan. Zo, dat weet u alweer! Alleen dit nog even. Gedeelde smart is halve smart, wist onze over-grootmoeder al te ver tellen. Opmerkelijk hoeveel lieden je smart delen. In het ziekenhuis kwamen we oud-strijdmakker Aad Bogaert ook een Ajacied, die in de twintiger jaren een best balletje trapte en gooide (honkbal) met een r.gang tegen. Hij liep de honderd meter in drie kwartier. Zonder stok. Drie maanden had hij er al opzitten, maar ging jofel vooruit. Keep smiling, ouwe sobat! Een kennis van ons, zwemmer met een kast vol prij zen, had het reeds tot ruim vier maanden gebracht, maar was nu weer in staatde tuin te harken. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Maar genoeg over neuralgie, ischias en al die prettige dingen. Tanden en kiezen op el kaar, uit janken en opnieuw starten om een variant op een uitspraak van meneer Wim Kan weg te geven. Van de opgeblazen varkensblaas kunnen we niet veel ver tellen. We waren er uiteraard niet bij en wat we weten hebben we uit de krant en van horen zeggen. P.S.V. is kampioen. Dat weet u! En dat wij er dus naast grepen is daar het gevolg van, waarmede we u niets nieuws vertellen. Voorzitter Jan Melchers geeft elders in dit blad zijn Eindhovense impressies. Die liegen er niet om. Hij zegt de dingen objectief, sportief en wijst ook op onsportieve mensen en dingen. Dat laatste is óók niets nieuws, want onsportieve mensen en dingen zullen zo lang de aardkloot draait in het gelid blijven meelopen. Een jammerlijke ziek te waarvoor geen remedie te vinden is, want zij vloeit voort uit innerlijke beschaving. Innerlijke beschaving! Een mooi woord, een kostbaar woord, dat vreselijk duur in de markt ligt en voor een man of vrouw maar al te vaak een ongrijpbaar bezit. Een on grijpbaar bezit, omdat innerlijke beschaving niet te koop is. Zij komt uit het hart en laat zich niet camoufleren door schone nagels, een messcherpe vouw in de broek, een dure jas, of dure slee en óók niet door een dure titel. Fotograaf J. Mud vereeuwigde op deze wijze de „semi-prof-JES" nè de TRIOMF, het behalen van de begeerde titel

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1963 | | pagina 2