S.V. Brackwede
Internationaal Paastoernooi
fkoggetuigen van de finale van dit uitstekend georgani-
seerde Jeugdvoetbaltournooi zullen nog lang gesprek
stof hebben over het afgekeurde doelpunt van Ajax, maar
desondanks moet toch gezegd worden, dat de uitslag juist
was.
Maar laten wij bij het begin beginnen.
Voor velen was het nog nacht, vrijdagmorgen 7.00 uur.
Niettemin was het gezelschap dat de grote reis naar Brack
wede ging aanvaarden op dit tijdstip compleet.
Brackwede, een voorstadje van Bielefeld in Westfalen,
alwaar het tournooi voor de derde keer met de Paasdagen
verspeeld zou worden.
Deelnemers van dit jaar:
Poule A: Boldklubben-Oeile, Werder-Bremen, Borussia-
Dortmund, Preussen-Muenster.
Poule B: S.V. Brackwede, Eintracht-Frankfurt, Fortuna-
Duesseldorf en onze jeugdige, maar vastberaden Juniores
Al.
Om ongeveer half acht begonnen wij onze reis, uitgewuifd
door enkele moedigen.
Geen uur daarna constateerden enigen van ons, dat koffie
geen overbodige luxe was, maar ondanks moedige pogingen
zou het niet eerder dan in de namiddag zijn, vóór deze
beloond zouden worden.
De stemming leed er gelukkig niet onder en al lachende
en pratende verliep de reis zo vlot als het maar kon. Om
streeks kwart over één arriveerde het gezelschap op het
miniatuur station van Brackwede. Een hartelijk welkom
viel ons ten deel en een persfotograaf vereeuwigde onze
groep met op de voorgrond de-mand-met-het-geheime-
wapen.
De jongens, die de reis vorig jaar reeds maakten, waren
spoedig weer zo vertrouwd, alsof zij niet weg geweest wa
ren. In enkele ogenblikken waren allen ondergebracht bij
hun respectievelijke pleegouders, waarna een korte rit ons
naar het hotel bracht.
's Middags stond een rondrit op het programma in de
mooie omgeving van Bielefeld. Samen met het gezelschap
van Eintracht overzagen wij het Teutoburger Woud vanaf
een oud slot; de plaats waar een paar bekende grootheden
uit de historie het nodig vonden een robbertje te vechten.
Vreedzamer (zowel letterlijk als figuurlijk) ging het toe
in de Blauwe Zaal, alwaar ons koffie-met-gebak stond te
wachten.
Hiermede naderde het einde van onze eerste dag in Brack
wede en konden wij ons gaan voorbereiden op de moeilijke
strijd, die ons ongetwijfeld te wachten stond.
Lekker uitgerust verzamelden zich de volgende morgen
alle deelnemers aan een gezamenlijke maaltijd in het hotel,
alwaar de officiële opening zou plaatsvinden.
De plechtigheid geschiedde in aanwezigheid van de bur
gemeester van Brackwede en met vele toespraken versierd.
Daarna naar het veld. Tijdens de wandeling werden onze
kansen voor de eerste wedstrijd tegen S.V. Brackwede be
sproken. Het weer was prima.
Eerst zagen wij nog de openingswedstrijd van onze poule
t.w. Fortuna tegen Eintracht, waardoor wij een indruk kon
den krijgen van onze tegenstanders. Het resultaat was
(voor ons) niet onvoordelig, n.l. 11.
Gesterkt door inspirerende woorden van de heer Van
Veen en met de idee dat de eerste klap een daalder waard
is, floot de scheidsrechter om kwart voor drie voor de eerste
maal. Alhoewel het gravelveld onze jongens in het begin
wel enige moeilijkheden opleverde, namen wij spoedig het
spel in handen. In de 5e minuut belandde een bal na een
goede aanval bij Jean Bollen, die hard inschoot. Eén der
achterspelers maakte echter bij zijn poging het schot te
keren, „hands". De penalty werd door Jean beheerst achter
de keeper geschoven (10).
Deze meevaller liet onze schroom wegvallen en met snelle
combinaties werd het doel der tegenpartij belaagd. Voor
lopig nog zonder succes. Maar 10 minuten later stonden wij
op 20, toen een fraaie voorzet van Hannie Meyer even
keurig ineens door de uitstekend spelende Ton Fens werd
ingeschoten.
De tweede helft van 20 minuten gaf wel een aanvallend
Brackwede te zien, maar met de wetenschap van een twee
de ontmoeting binnen een half uur, bepaalden wij ons uit
sluitend tot het consolideren van de voorsprong.
Met vertrouwen begonnen wij aan de volgende wedstrijd.
Die ging tegen Fortuna, finalist van het vorig jaar. Een
herboren Fortuna, mag ik wel zeggen.
Het vertoonde spel in haar eerste wedstrijd wekte het
vertrouwen dat wij niet veel moeite zouden hebben, maar
op het schitterende hoofdveld kwamen wij er in het begin
niet aan te pas. De physiek sterkere tegenstanders gaven
vooral onze lilliputter-voorhoede geen kans hun combinaties
uit te voeren. Een grof misverstand in onze achterhoede
hielp Fortuna aan een 10 voorsprong; na circa 8 minuten
werd een vrije schop ons noodlottig. Zonder dat de bal door
iemand van ons beroerd werd, verdween die in ons doel.
En Fortuna ging dóór. Maar juist op het moment dat
iedereen dacht dat de achterstand vergroot zou worden,
moest het spel worden onderbroken voor een blessure van
Peter Heyens. Bep Anclin verving hem, maar daarbij on
derging de gehele achterhoede enige verschuivingen.
Het spel was nog maar nauwelijks hervat of een gladde
combinatie tussen Ton Fens en Johan Cruyff werd door de
laatste keurig afgerond (11). Vanaf dat moment hebben
wij het heft in handen genomen, maar hoewel er kansen
kwamen, vooral in de tweede helft, bleef de stand 11.
Hiermede was de eerste wedstrijddag afgelopen en had
den wij in onze poule de leiding met drie punten.
In de andere poule waren de Denen inmiddels op 4 pun
ten gekomen en wij droomden reeds van een finale Ajax
Oeile. Slechts een overwinning op Eintracht zou ons zover
kunnen brengen.
Zondagmorgen om 10.00 uur was het dan zover; en wat
een wedstrijd is het geworden. Met grandioos voetbal wer
den de Duitsers volkomen overspeeld. Gesteund door onze
voortreffelijke half spelers Hennie Meyer en Ernst Bouman
leidden wij bij de rust reeds met 30. De eindstand was
50, zodat wij zeker waren van een finale-plaats.
De Denen waren ondanks een nederlaag tegen Borussia
door een beter doelgemiddelde dan Werder-Bremen ook in
de finale gekomen. Onze droom werd werkelijkheid
Kantoorartikelen
Doorschrijfsystemen
Schrijfmachines
Tel- en Rekenmachines
Kantoor- en Bedrijfsmeubelen
Weteringschans 185- 223 - Telefoon 249859-249250-249250-249259 - Amsterdam
Kantoormeubelen - Kantoorartikelen Middenweg 97-99 - Telefoon 946097
10