Ajax Feijenoord 1 - 3 om de manier waarop hij het feest leidde. Voorzitter Jan Melchers reikte op zijn zo langzamerhand bekende manier aan vier noviten de borden uit, waardoor onze club weer enige leden rijker geworden is. Moge het trouwe leden worden! Verder had Jan tot taak drie leden naar de Afde ling Oer-Ajacieden (40 jaar lid) over te hevelen en mocht hij vriend Levendig (50 jaar lid) met de gouden speld vereren. Altijd een plechtig moment, want veertig of vijf tig jaar lid van een vereniging zijn is toch echt geen peule- schil. Jan volbracht zijn taak in stijl en bekwaam. Waar voor onze hulde en aan de nieuwe „Oer-Ajacieden" onze felicitaties. Zoals reeds gezegd, is het een buitengewoon gezellige avond geworden. De gecharterde band zorgde voor een goed stukje muziek, de koksbrigade van „Atlantic" had haar best gedaan en de wijn was op temperatuur. Wat wil een oude Ajacied, temidden van zijn clubmakkers, nog meer? Van het ene feest naar het andere is slechts een stap. Die stap eindigde in „Krasnapolsky". Het comité, gehard in de feestslagen, had het aangedurfd, de drie en zestigste verjaardag van onze club met een soirée dansante te vie ren. Een acht-man-sterk orkest was gecontracteerd en een eerste klas programma samengesteld. Speciale reclame was niet gemaakt, om de doodeenvoudige reden, dat „het pu bliek toch niet te vangen is". Een goed Ajacied weet, dat het zo om en nabij 18 maart feest voor hem is. En dus „Vergeet het maar" luidt de slagzin. Kijk, als u me nu per auto komt halen, een soupétje voor me klaar zet en me weer netjes per auto thuis brengt, ach, dan zal ik er eens over denken! Vierhonderd feestgangers schaarden zich om de dansvloer. Vierhonderd en beslist niet allemaal Ajacie- den. Geven we daar nu ons geld voor uit? Stoppen dan maar en voortaan een avondje voor de amateurs, zult u misschien zeggen. Prachtig, maardie komen dan ook niet. Wat ons betreft kunnen we het comité wel met pen sioen sturen. Als u een betere oplossing weet; het comité houdt zich aanbevolen. Voor de rest: het was een beste avond! Dank u voor de medewerking! De voetbal rolt eindelijk ook weer. We kunnen het sei zoen vol maken. Geen sneeuw, geen ijs en geen geen gras meer. De sprieten zijn geel en dood. De terreinknechts kij ken sip. Kop op, vrienden, vadertje Tijd en moeder Natuur zorgen overal voor. Alleen de banknootjes, dat is een ander vertelsel, maar daar heeft het bestuur, met de penning meester als opperhoofd, kopzorgen over. Als nou dat eer ste elftal van ons. Tja, dat eerste elftal In Almelo werd voor onze club het seizoen voortgezet. We wonnen met 20. Piet Keizer trof tweemaal de roos. De Pers vertelde, dat Ajax het op sloffen had kunnen doen. Heracles was te zwak. Ons selectie-comité had het anders gezien. Zelfs heel anders. Hoogerman en Schaaphok waren prima, maar de rest, vooral voor halftime, zeer zwak. Na de thee was de verdediging gelukkig beter op dreef, maar had toch alle moeite met de „zwakke" Heracles-aanval. Die aanval kreeg vele kansen; wist tot ons geluk er geen raad mee. De nul bleef dus onaangetast, doch voor het zelfde geld had dat cijfer uitgeveegd kunnen worden. Het oude spreekwoord „zonder geluk vaart niemand wel", mochten we echt wel een beetje oppoetsen. Vraag het aan ons selectie-comité en voorzitter Jan. Het hart klopte vaak in de keel, m.a.w. ze hebben zitten knijpen. Bij het einde van de voorstelling waren we echter twee punten rijker. Collegae broeders in de voetbalkunst zal het niet gemakke lijk vallen in Almelo twee punten weg te halen. Een pret tige gedachte. In het Olympisch Stadion bent u natuurlijk geweest. Het Voorlopig Ned. Elftal moest u zien. Alle „grote man nen" van ons aller K.N.V.B. waren er ook. Duur spul. Oom Eleck zat er zo op het oog achteloos bij. Op het bankje voor de reserves. Met welgevallen moet hij gekeken heb ben naar onze ploeg. Sodemeklap, wat draaiden onze boys lekker. Peet Petersen snorde langs de lijn en dreunde de 3

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1963 | | pagina 3