smartegeld voor amateurclubs (van drie mille naar vijf,
omdat we amateurs zijn) en over een club in het Zuiden,
die niet gepromoveerd was en er toch recht op had. Het
slot van het liedje: niemand kreeg zijn zin en had in feite
iedereen wel thuis kunnen blijven. U weet het misschien
nog wel: „Engeland verliest alle slagen, maar wint de laat
ste", een bestuur, en nu we het meegemaakt hebben, zeer
zeker, een bondsbestuur wint altijd de pot. Ook al zit er
geen barst in. U mag uitzoeken wat we met die barst be
doelen.
We zijn naar Sheffield geweest. Dat wil zeggen: het eerste
elftal met trainer, voorzitter, penningmeester, plus de heren
Van Deyck en Kraan. Red Froggatt, de voormalige ster van
Sheffield Wednesday, ging middels een benefit-match af
scheid nemen. Sheffield, dat half augustus in ons home met
31 op de voetbalpantalon had gehad, vond het een schone
gelegenheid het ex-team van manager Buckingham naar
Albion te laten komen. We hadden het al min of meer af
gesproken, want we willen over de grens ook wel iets ver
dienen. Goed, 17 oktober waren we er dan. Een prima ont
vangst, een prima hotel, een prima banket en een buiten
gewoon goede wedstrijd. Daar vertelt u de heer Kraan van.
O ja, er was nog iets prima in orde: n.l. een Engelsman, die
drie dagen met onze mensen optrok. Deze heer spreekt
vele talen, ook Nederlands; leest u het briefje, dat hij voor
ons clubblad meegaf: „Al het beste lieve vrienden van
„Ajax" en ook aan alle lieve vrienden in Holland!! Good
health! Op uw gezondheid". Als u soms in Sheffield komt,
hier is dan zijn adres: Ralph William Marson, 166 Mansfield
Road, Sheffield 12.
Die meneer Froggatt schijnt een best voeballertje geweest
te zijn. Voor ons ligt het Engelse „The Star", een blad, dat
een hele pagina aan genoemde heer wijdt. We lezen onder
het hoofd „Spanning a career", dat Froggatt altijd klaar
stond een halve kans te benutten en dat hij een krachtig
schot in beide voeten had. Eerlijk vrienden, van dat soort
knapen lopen er op onze velden niet veel rond. Meestal
is het anderhalve voet of nog minder. Die „Star" is bepaald
niet zuinig met papier. Ook voor onze club een hele pagina.
Negen heel grote Ajax-hoofden en een heel vriendelijk
stuk over de „part-timers from Holland". Sheffield weet nu
beslist, wie Ajax uit Amsterdam is en ook weten de inwo
ners van de staalstad nu heel zeker, dat datzelfde Ajax geen
„houthakkers-ploeg" is, maar tracht goed voetbal te spelen.
Men heeft er van opgekeken en we mogen terugkomen.
Voor de competitie gaat het niet zo leuk. Tijdens onze
vakantie zijn er heel wat punten verspeeld. Van A.D.O.
werd nog gewonnen. Heel bescheiden (10). In Breda
leden we de eerste nederlag (20) en G.V.A.V. pikte uit
de Meerse dreven een puntje mee. In Maastricht belan-
ceerden we op de rand van een nederlaag, maar wisten toch
nog aan een gelijkspel te komen (22). De match tegen
Sparta hebben we gezien. Met ons een dikke 24.000 liefheb
bers. We verloren. Dat weet u en hoe we verloren weet u
ook. Sparta maakte door levensgrote misstappen van onze
defensie twee doelpunten. Wij slechts één. Een solonummer
van Piet Keizer. Niet voldoende om aan een draw of over
winning te komen. Sparta, dat een zeer hard spelletje speelt
en echt niet op een overtreding van de spelregels kijkt,
dankt de zege voornamelijk aan haar doelman. Die knaap
heeft patent op onmogelijke ballen. Met gewone schoten
behoeft men niet bij hem aan te komen. Op verbluffende
wijze hield hij schoten van Petersen, Prins, Groot en Keizer
uit zijn doel en de manier waarop hij een daverende kopbal
van Henk Groot uit zijn heiligdom dook was fenomenaal.
Dat neemt niet weg, dat enige geheide kansen benut hadden
moeten worden. En nu zijn we dan weer aangeland op het
punt, dat van ons team net geen buitenbeentje maakt. Er
wordt bij tijd en wijle fantastisch goed gespeeld, maar dat
ene tikje, dat precies getimede centert je, dat op de centi
meter zuiver geplaatste balletje om de tegenpartij te „kil
len" ontbreekt. Dat is verduveld jammer, want het zit er
beslist in. Dat ene facet, dat mogelijk maakt van een „hout-
hakkersploeg", die maling aan de bede tot beter voetbal
heeft, een uit de hand etend lam te maken, komen we
precies te kort. Als we dat bezitten, behoeven we ons van
scheidsrechters, die het verschil tussen een direkte- en een
indirekte vrije schot niet weten er lopen er velen op
Werner Schaaphok in aanbidding voor zijne Majesteit de Bal
5
