Ajax Juniores B4
konden wij na de thee proberen de achterstand in te lopen.
Het tegenspel van D.C.G. was er intussen niet sympathieker
op geworden. Hard en onbeheerst werd hun spel, hetgeen
resulteerde in het uit-het-veld sturen van een hunner spe
lers, toen deze, zonder enige kans om de bal 'te spelen, Jo
Ravensteyn volledig „onderuit" maaide. Inmiddels had Jo
Bollen een zeer dubieuze penalty benut. Hierna werd de
wedstrijd minder vriendelijk. Het moet ons van het hart,
dat de D.C.G.-ers regelmatig de regels van sportiviteit
meenden te moeten overtreden. Wij eindigden de wedstrijd
met een 54 overwinning en met 10 spelers; Jo Ravensteyn
moest n.l. uiteindelijk toch het veld ruimen Tijdens deze
ontmoeting dachten wij steeds aan: „Sport verbroedert
Juniores A3. De heer Wijting zag de spelers van dit team
een 72 zege behalen op de Germaan. Ger Uittenbosch
gelukte het vanaf de kanthalf-plaats 3 voltreffers te plaat
sen, maar voor de rest was het geen beste vertoning.
Juniores BI. Hier werd een slappe wedstrijd gespeeld
tegen het elftal van Watergraafsmeer, dat heel weinig te
genstand bood. (80). Maar jongens, dit zijn juist de wed
strijden om goed voetbal te tonen. Tracht met goede com
binaties deze zwakkere tegenstanders te overspelen en niet
met individuele acties. Want „lekker pingelen" gaat hierbij
altijd goed en dan krijg je al gauw het gevoel dat je dat
altijd kan gaan doen. Krijg je echter de volgende keren een
betere tegenpartij, dan gaan al die „pingel-acties" grandioos
mislukken. Het gehele tempo is weg, waardoor het doel
punten maken erg moeilijk wordt. Onthoud dit vrienden en
laat bij een volgende gelegenheid eens zien dat jullie het
begrepen hebt.
Juniores B2. Deze ploeg kon het ook tegen De Spartaan
niet redden. Met 21 moesten zij de eer laten. Maar ge
werkt hebben zij wel. Vooral Fredy Witte en Harry Hick
man, onze beide halfspelers, hebben „bergen" verzet. Alleen
in de voorhoede wilde het maar niet lukken. Kansen ge
noeg, maar er ontbrak een „afmaker".
De „B4" moest A.S.V.A. BI ontmoeten. Ja, bij een ver
schil tussen 4 en 1 waren de A.S.V.A.-ers stuk voor stuk
een kop groter. Het eerste kwartier leek het er ook wel op
dat dit doorslaggevend zou zijn. De betere techniek won
het echter toch; na 10 achter werd het voor de thee nog
11 en in de tweede helft zelfs 61 voor Ajax.
Dit alles gebeurde op ZONDAG 7 oktober 1962.
Wij gaan nu eens kijken hoe de zaken een week later
verliepen.
Juniores A2 tegen Zaanlandia 21
Ook deze wedstrijd van de A2 was uitgesproken slecht.
In het bijzonder de voorhoede bracht er hoegenaamd niets
van terecht. Mochten wij voor de rust noteren dat Anton
Wuurman en Eddy Fokke goed speelden, na de thee zakten
ook deze spelers af tot een zeer bedenkelijke middelmaat.
Het meest teleurstellend was wel dat de twee routiniers,
Tom Fens en Han Meyer, er totaal niets van terecht brach
ten. Gezien de prestaties die zij het vorig seizoen op de gras
mat legden, moeten wij thans constateren, dat zij op dit
moment helaas de mentale instelling missen om deze wed
strijden te spelen. Het is spijtig, maar dit is iets, dat zij zelf
moeten oplossen. Wij van onze kant hebben getracht hun
complex weg te nemen. Zij alleen echter zullen moeten be
seffen, dat wij niet in het verleden kijken, maar slechts
zien wat nu op het veld wordt getoond. Over het geheel
genomen speelde onze verdediging met Adri van Eyden
als spil, Peet Heyen linksback en Bert als rechtsback, zeer
behoorlijk. Peter Jansen in het doel kreeg weinig moeilijk
werk, maar trad toch enigszins weifelend op; vooral de
tegen-goal ontstond door zeer zwak ingrijpen. Óp het mid
denveld deed Bas Veerhuis keurig werk, terwijl wij Co
Meyer wel eens beter hebben gezien (veel beter zelfs).
Hiermede is wel zo'n beetje alles verteld, alleen dat Zaan
landia een zeer sportieve tegenstander was endat de
scheidsrechter voor deze wedstrijd niet was komen opdagen,
10
