Televisie
Niessen
Ajax-A.D.O. 1-0
Op de Volendamse valreep
Radio en Gramofoons
n.v. The Electric Gramophone
Zondag 16 september j.l. kregen we bezoek van A.D.O., dat
het zonder de zieke Donald Feldmann stellen moest.
A.D.O.isvoorons altijd een niet gemakkelijke tegenstander ge
weest. Dat weten we uit ervaring. Ook deze middag hebben de
Hagenaars blijk gegeven voor ons een lastige hindernis te vormen.
En laten het nu maar heel eerlijk zeggen. We mogen met deze
twee winstpuntjes onze beide handen dichtknijpen. Want on
danks het feit, dat onze ploeg een duidelijk veldoverwicht de
monstreerde, was het maken van doelpunten voor onze jongens
deze middag een uiterst lastige opgave, hetgeen eigenlijk
vreemd is, omdat onze voorhoede bij andere wedstrijden vaak
blijk geeft met een verbluffend gemak het net te kunnen vinden.
Deze middag ontbrak bij ons „the finishing touch" of, om het
nu maar in gewoon Nederlands te zeggen, de afwerking. Dat er
uiteindelijk toch nog één doelpunt op het scorebord gekomen
is, is toe te schrijven aan onze Sjaak, die enige minuten voor de
rust de A.D.O.-linksback Kleindijk met een paar simpele bewe
gingen van zich afschudde en Cees Groot in staat stelde de bal
als het ware in het doel te lopen. Een niet te missen kans voor
Cees (1—0).
Na de rust hebben we tevergeefs op meer Ajax-doelpunten
zitten wachten, ondanks veel ijverige pogingen van onze voor
hoedespelers, die maar niet de gewenste richting naar het doel
van Van Oostrum vinden konden, waarbij opgemerkt dient te
worden, dat het spel vaak te peuterig werd gehouden.
Evenals voor de rust noteerden wij een serie gevaarlijke
schoten en kopballen, maar de A.D.O.-doelman Van Oostrum
verdedigde deze middag zijn heiligdom met veel verve.
Vrijwel de gehele wedstrijd hebben wij een sterk aanvallend
Ajax in actie gezien, ofscihoon de fris opgezette aanvallen van
A.D.O. nu bepaald niet van gevaar ontbloot waren.
In de tweede helft zijn wij éénmaal door het oog van de be
kende naald gekropen toen een kopbal van één der A.D.O.-
voorwaartsen Hoogerman kansloos geslagen had, maar één
van onze achterspelers, staande op de doellijn, redding bracht.
Vrouwe Fortuna stond op dit ogenblik beslist aan onze zijde.
AjaxA.D.O. was geen wedstrijd, die lang in onze herinne
ring zal blijven hangen. Dat neemt niet weg, dat we door deze
overwinning nu met Fortuna '54 op de bovenste plaats prijken.
Dit schrijven we, let wel, op 16 september. De uitwedstrijd tegen
N.A.C. ligt als een onbeschreven bladzijde voor ons.
Ofschoon de weg nog lang is wie weet
J. H. H.
Wanneer Ajax bij Volendam op bezoek moetkunnen de
Volendammers steevast op onze aanwezigheid rekenen. Weer
of geen weer, wij zijn van de partij. Want Volendam heeft ons
altijd onweerstaanbaar geboeid en zal ons wel altijd blijven
boeien.
Zondag 9 september jl. betekende voor ons dan ook weer
eens een uitstapje naar Volendam. En waar kon men ons, een
uur voor de wedstrijd, anders aantreffen dan op de „dijk", waar
de frisse zeewind dartel door onze hoofdstedelijke haren speel
de en de in hun fraaie klederdracht gestoken Volendamse
meisjes steelse blikken wierpen naar de jongens uit het dorp.
Dit is Volendam met zijn kleine huisjes en zijn goedlachse
bevolkingbemind door vele duizenden toeristen over de ge
hele wereld. Een stukje folklore aan de goede, oude Zuiderzee,
die helaas tot verdwijnen gedoemd is.
Het wemelde van Ajacieden, die huis en haard verlaten had
den om deze wedstrijd toch vooral maar niet te missen.
Men doet er goed aan deze Volendamse voetbalploeg op eigen
veld nooit te onderschatten, want dan komt men bedrogen uit.
Het ontembaar enthousiasme en de schier ongebreidelde wils
kracht van dit Volendamse elftal wordt bij thuiswedstrijden
geschraagd door de geestdrift van een duizendvoudig publiek,
dat deze Volendamse voetballers tot de laatste minuut aan
vuurt.
Aan spanning en sensatie heeft het deze middag langs het
lJselmeer dan ook niet ontbroken. Onze Ajax-harten hebben
hoorbaar geklopt en de tijdens de rust opgestoken sigaar heb
ben wij van louter zenuwen zitten opkauwen, omdat wij aan
roken niet meer toekwamen.
Het was anders het wedstrijdje wel.
Toch verliep de eerste helft zonder schokkende gebeurte
nissen en de met de rust bereikte stand (11) kon voor beide
partijen aanvaardbaar genoemd worden.
Na de rust begon het lieve leven pas goed. Na een kwartier
spelen keken we al tegen een (13) achterstand aan. Dat
werd onze jongens toch blijkbaar te gortig. Vooral Cees Groot
en Sjaak Swart. Zij waren het, die de balans weer in evenwicht
brachten (33). Met name het doelpunt van Sjaak was een
juweeltje.
De gehele Ajax-famïlie, knus bijeengepakt op de overdekte
tribune, leefde weer op. Alles was nu immers weer mogelijk.
Dat zou weinige minuten later blijken, want toen het Volen
damse kanon, Dick Tol, de bal voor de vierde maal achter Ber-
tus Hogerman in het net plaatste, was het hek van de dam.
Heel Volendam stond bijkans op zijn kop en het gejuich, dat uit
duizenden kelen opklonk, moet tot ver over het lJselmeer te
horen zijn geweest (43).
Bange vermoedens maakten zich van ons meester. Zou Ajax
deze wedstrijd dan tóch nog gaan verliezenHenk Groot,
altijd op zijn kans loerende, zou het ons spoedig duidelijk ma
ken. Tijdens een onoverzichtelijke situatie voor het Volendam-
doel plaatste hij de bal door een warwinkel van benen en
hoofden achter de Volendam-doelman (JfJf).
Wij omhelsden elkaar en pinkten vreugdetranen weg. Zou
het dan toch nog mogelijk zijn? En het wasmogelijk. Daar
zorgde Piet Keizer voor. Want enige minuten voor het einde
van de wedstrijd was het Co Prins, die de linksachter van Volen
dam met een aantal speelse bewegingen van zich afschudde
en een droom van een voorzet gaf. Een haast achteloze hoofd
knik van Pieteren de Volendam-doelman was kansloos ge
slagen (45).
Wat zich hierna bij de kleine Ajax-familie aan vreugde
tonelen afspeelde, was enorm. Een haast dolzinnige vreugde
maakte zich van ons meester. En toen de scheidsrechter enige
minuten later voor het einde floot, bleven we elkaar langdurig
handenschudden en op de schouders kloppen.
Deze zondag van de negende september 1962 zullen we niet
gauw vergeten. Hulde aan onze jongens, die zijn blijven door
vechten voor de overwinning, maar ook hulde aan Dick Tol en
zijn mannen voor dit spannende en ridderlijke voetbalgevecht.
J. H.
(directie: Jaap van Praag)
Spui 6 - Telefoon 245105 - Amsterdam-C.
Grafische Kunstinrichting
Prinsengracht 486/88, Amsterdam
Telefoon 39550-242696
Privé 36510
Fabrikant van: CLUBVLAGGEN, HERINNERINGS
VAANTJES, EMBLEMEN, RUGNUMMERS, enz.
