MELCHERS OLIFANT JENEVER
De borrel voor AjacietienF
Voetbaltourisme
menhoven als consul is aangesteld. Genoemde heer dus
voortaan bij regen en wind midden in de winter 's morgens
vroeg naar De Meer, om te kijken, of de velden bespeel
baar zijn. Brr.! Actieve voetballers allemaal even de hoed
of pet (worden die nog gedragen?) af voor heer Warmen-
hoven, één van de stille helden uit de voetbal-armee.
Van K.N.V.B. Afd. Amsterdam exposé kosten wedstrijd
Amsterdams ElftalManchester United. Na aftrek van alle
kosten, een tekort waarvan een gedeelte 2602.door
vier Amsterdamse clubs te dragen.
Zoals bekend, toog het bestuur reeds eind maart op het
trainerspad.
Van Duitse Voetbal Bond bericht geen mannetje los te
peuteren. Van de F.A. één sollicitant (30 jaar) opgekregen.
De heer Buckingham, die ons alle medewerking had toege
zegd, kon „the right man" niet vinden. Uiteraard weet Vic,
dat we hoge eisen stellen. Tussen de bedrijven door ver
namen we, dat de heer Gruber beschikbaar kwam en gin
gen onmiddellijk de voelhorens uit. Het resultaat is u be
kend en. u weet nu precies van de pet en de klep.
Jack Reynolds, die het heel moeilijk heeft gehad (zijn
hart was weer van slag en een euvel aan één van zijn voe
ten bezorgde hem veel pijn) knapt gelukkig iets op. In een
lange brief zegde hij het bestuur dank voor de betoonde
belangstelling. Jack, good old chap, houd je taai! De groe
ten van alle vrienden!
Tijdens halftime (eerste elftal) kunt u weer luisteren
naar „heerlijk Heinekens Bier". Met de heer Benny Vreden
hebben we het contract verlengd.
Standard Luik wilde een uit- en een thuiswedstrijd
waren we al eerder mee in zee gegaan en alhoewel het
een aardig zaakje was, konden we helaas niet tot elkander
komen. Tussen drie vette competitiewedstrijden door, twee
matches tegen deze potige Belgen was ons te geleerd, het
risico van kneusjes te groot. Met een „jammer" het af laten
weten. Als de voetbal-zee kalmer is, gooien we beslist weer
een visje uit.
Daar de Elftal Commissie-amateurs i.v.m. bedanken van
de heer Feldman een nieuw lid nodig had, bestuur naarstig
op zoek. De heer R. Been, reeds vele jaren lid van onze
club, bereid gevonden vacante plaats te bezetten en deze
heer ter bestuursvergadering uitgenodigd. Voorzitter hem
welkom geheten en met enige toepasselijke woorden ge-
installeerd. Wensen nieuwe functionaris veel succes.
BROWN
De fraai gestroomlijnde touring-car stopte voor het deftige
café-restaurant in het stille Zuid-Belgische provinciestadje.
Het portier van de bus zwaaide open en de bus stroomde leeg.
Luidruchtige vrouwen en mannen, die de kleine, maar trouwe
aanhang vormden van een Amsterdamse voetbalvereniging.
Voorop de vrouwen, luid giechelend met feestmutsen op, ge
volgd door de mannen, wier al te spontaan vreugdebetoon was toe
te schrijven aan een aantal in het bagagenet, als stilzwijgende be
wijslast, bengelende lege jeneverflessen.
De reisleider, een in bretels gestoken man met een fel gekleurd
overhemd aan, liep naast de chauffeur, een ietwat bedachtzame
Zaankanter.
,,'t Lijkt mij wel een beetje deftige business om te eten," sprak
hij in onvervalst Mokums tegen de chauffeur.
„Och, weet u, het is pas de eerste maal, dat ik deze route rijd,
maar aangezien een paar vrouwen wilde dat ik even stopte, dacht
ik, dat 't hier wellicht een geschikte gelegenheid zou zijn om te
gaan eten, vooral omdat het toch langzamerhand etenstijd wordt,"
repliceerde de chauffeur nu op zijn beurt.
„Ik zie 't er niet in," vond de reisleider, terwijl hij zijn broek
wat hoger opsjorde.
Gelijk een zwerm sprinkhanen had het gezelschap na een korte,
doch volstrekt vruchteloze conversatie in de Franse taal bezit ge
nomen van de toiletten, terwijl de gerant in een oogwenk een aan
tal obers mobiliseerde, die zich nu, beroepsmatig glimlachend,
met het servet op de arm, bij de nog lege tafeltjes posteerden.
Hun pogingen bleken echter van elke zin ontbloot te zijn.
Toen een paar vrouwen zich weer naar buiten begaven, duurde
het niet lang of het gehele gezelschap drentelde door de draaideur
weer de straat op.
De reisleider die ook inmiddels naar buiten gekomen was,
schreeuwde met veel stemverheffing: „We gaan weer rijden,"
waarna iedereen weer gewillig in de bus plaats nam.
Het toilet-intermezzo had niet meer dan vijf minuten geduurd.
De chauffeur startte zijn wagen, produceerde een enorme stof
wolk en liet het op dit middaguur verstilde Belgische restaurant
achter zich.
De verbaasde gerant stond voor de deur, schudde meewarig zijn
hoofd en mompelde zacht voor zich heen: „lis étaient des Hol
landais."
J. H.
N.V. DISTILLEERDERIJ VAN J. J. MELCHERS Wz. - SCHIEDAM
15
