kampioen" levert een klaar bewijs. Dit jaar zitten we er
naast. Met een straatlengte. Is meer voorgekomen.
Twee vette prijswinnaars hebben we u dus al genoemd:
Tottenham en Benfica. De derdeU raadt het precies:
Ajax.
De Intertoto-trofee is ons. Heel de internationale voetbal
wereld weet het. We ontvingen felicitaties uit binnen- en
buitenland. De stroom verzoeken om toezending van „Club-
abzeichen", „Badges", foto's etc. steeg schrikbarend. We
zijn het echter gewend. Beginnen er niet aan, deze ver
zoeken in te willigen. Alleen is het weer een bewijs, dat
nummer twee practisch niet in tel is.
't Is me anders wel een voetbalfeestje geweest. In 't begin
een hoop narigheid. Niet voor ons, maar voor de Rotter
dammers. U kent het verhaal. Alhoewel we er niets mee
te maken hadden, kreeg onze club ook een portie Feijenoord-
leed toebedeeld. In de vorm van doodsberichten, versierde
rouwkaarten en nog meer van dat fraais. Triest maar waar!
Dat we de wedstrijd, Rotterdam of Amsterdam niet wilden
onthouden, maar wensten door loting uitgemaakt te zien,
waar gespeeld zou worden, werd ons schijnbaar hoogst
kwalijk genomen. Het „waarom" zien we beslist niet in.
Eerlijker kon het onzes inziens niet. Hoe de loting, ge
organiseerd door de K.N.V.B. (de heer L. Brunt), uitge
voerd door Burgemeester Van Hall en bijgewoond door
directie Stadion Amsterdam en Rotterdam, vijf bestuurs
leden van Feijenoord en vijf bestuursleden van Ajax, uit
viel, is u bekend. Amsterdams Burgervader dacht schijn
baar aan de opmerking van voorzitter Melchers: „Burge
meester, het is met het oog op de vermakelijkheidsbelas
ting ook voor Amsterdam belangrijk", en trok het voor ons
gelukkige lot. Een kaartje waarop stond: „Olympisch
Stadion 26 april 1962.
DE internationale vette voetbalkluiven zijn bij de recht
matige eigenaars terecht gekomen. Tottenham Hotspur ver
wees Burnley naar het tweede plan en mocht de fel be
geerde Cup, de gouden medailles en een vorstelijke hand
druk in ontvangst nemen. Dat laatste komen we hier toch
écht tekort. Onze burgervader wil wel, daar niet van; de
loting voor de finale Intertoto heeft de heer Van Hall ver
richt. En hoe! Amsterdam was er dankbaar voor en onze
club legde die dankbaarheid op de grasmat. Nogmaals: èn
hoe! Maar toch vrienden, die Engelse Queen op de tribune
is iets anders, geeft sfeer. Dat missen we hier. Een beetje
belangstelling is er wel voor ons voetbalwereldje. Us Abe
kreeg een lintje en de heer D. J. Bessem werd ridder in de
Orde van Oranje Nassau, waarvoor onze hartelijke felici
taties. Waarmede het feest wel over .is. De stukken voor
gezien getekend zijn. Misschien mogen we de hoge eer nog
eens beleven. Tottenham won dus de cup in een strijd, die
de beste sinds vele jaren werd genoemd. Via de T.V. waren
we aanwezig en konden voor de zoveelste maal constate
ren, dat Engels voetbal toch „iets anders" is. Hard, snel
en fel. Zonder pardon en zonder rancune. Geven en ne
men, met een pijnlijke poot en een lachend gezicht. Geen
komedie, geen onsympathieke geintjes. De Mideuropese en
Zuidamerikaanse kwaal die, als men er lang naar kijkt,
zo irriterend werkt. De heer Bob Smith van Tottenham,
een jongen die van wanten weet en er beslist niet vies van
is „uitdeling" te houden, kreeg nu zelf een portie thuis.
Geen klacht en geen gebaar. Alleen maar de match, zo goed
en zo kwaad als 't ging, uitstrompelen. Dat is de keiharde
Engelse mentaliteit. We zien het veel en veel liever dan de
„quasi-overlijdingstruc" van het warmbloedige volkje.
Prima voetballers, dat is waar, maar voor ons, nuchtere
laaglanders, soms bar vervelende jongens.
Benfica heeft door de naam Real Madrid een diepe kras
gehaald. Het noodlot van de héél groten. Tijd van komen,
tijd van gaan! Voor de heer Bernabeu, de big boss van
Real, een heel dure grap. Vraag en aanbod beheersen nog
steeds de markt. Niet alleen voor A.K.U. of Kon. Olie, maar
ook voor een voetbalclub, die met geld, véél geld te maken
heeft. De heer Arq. Croft de Mouria, directeur van Benfica,
lacht in de vuist. Naast de prima Portugese sardines (niet
de eerste vangst) wij kunnen het weten brengt nu ook
zijn club veel geld in de schatkist. Die dure dollars, waar
voor de voormalige president van Real zijn best betaalde
jongens wel de voetbalweide wilde insturen, gaan nu een
andere kant uitrollen. Real is door die ene nederlaag ge
devalueerd. Gewoon uit de abnormale belangstelling weg
geblazen. Men heeft nu eenmaal alleen maar interesse voor
de allergrootsten. Nummer twee is zo vergeten. Het publiek
ziet slechts nummer één. Wreed maar waar! Natuurlijk,
men zal Real niet vergeten, net zo min als men Sjoukje
Dijkstra, Piet Moeskops, Arie van Vliet, Anton Geesink,
Gerrit Schulte, Reg Harris of welke kampioen dan ook,
vergeet. Maar, men warmt zich aan de vlam van het
moment. De kaars die nog flikkert wordt gedoofd. Punt.
Uit! Zo is 't leven. Real zal proberen terug te komen. Dat
lukt niet iedereen. De heer Herrera zal het heel moeilijk
krijgen. Puskas, de ster uit de match EngelandHongarije,
kwam al heel lang geleden voor het Hongaarse „Honved"
uit. Die zal bij tijd en wijle tegen zijn spiegelbeeld, onder
het nuttigen van gefarceerde pimentos, zeggen: „Ferenc,
ouwe-jongen, je word ook al grijs aan de slapen." Alfredo
Di Stefano moet de klop op de deur reeds hebben gehoord.
In de tuin van zijn heel dure villa staat onder de olijfbomen
de luie stoel al klaarDe directie der Madrilenen staat
voor een hoge muur. Of zij er over komtDe tijd zal het
leren. Het kan! Onze club heeft het vele malen bewezen.
In de loop van zestig lange jaren hebben we „ups and
downs" gekend. Zelfs veel „ups", omdat we altijd weer
terugkwamen en terugkomen. Het „eens in de drie jaren
2
De verkoop van de entree-kaarten was het volgende punt
van het feest, dat stof van de vloer bracht. Feijenoord had
genoeg aan 7000 kaarten. Het stadion voorzag zijn vaste
voorverkopers plus aandeelhouders. De Ajax-voorverkopers
kregen hun portie en verder dacht het bestuur er goed
aan te doen, leden en donateurs in de gelegenheid te stellen
in eigen huis een paar kaarten te kopen. Dat was fout.
Er waren slechts 200 stuks Ere-tribune, 200 Marathon en
ongelimiteerd open tribune beschikbaar. Nummer één, die
binnen kwam, begon met zes Marathon te vragen en was
stom verbaasd, dat ze niet werden gegeven. Er kwamen
clubmakkers met vijf tot tien diploma's en één presteerde
het zelfs om met een heel pak te komen. Zijn zoon heeft
een sigarenzaak. Na dertig meer of minder vriendelijke
gegadigden geholpen te hebben, lieten we bekend maken,
dat er geen overdekte- of marathonplaatsen meer beschik
baar waren en toen was het natuurlijk helemaal mis. Het
zal u duidelijk zijn, dat we aan kaartverkoop in eigen huis
geen behoefte meer hebben en het lijkt ons het beste een
commissie te benoemen, die in het vervolg deze onprettige
aangelegenheid voor haar rekening neemt. Het ontlast
administratie en bestuur en neemt iedere twijfel aan een
rechtvaardige verdeling weg. Mopperaars enz.: U weet de
weg!
Feijenoord had de keus wat betreft het tenue, 't Liet
ons koud. De Rotterdammers gaven de voorkeur aan rood-
wit-zwart. Hun clubtenue. Wij kozen lelieblanc. Een teint,
die het in het licht van de schijnwerpers uitstekend doet.
Co Prins bleek tot aanvoerder gepromoveerd. Een ziel
kundige zet van trainer Spurgeon. Co ging dus voorop, ge
volgd door Hoogerman, Cees Smit, Ouderland, Schaaphok,
Pronk, Muller, Swart, Henk Groot, Kees Groot en Keizer.
Van Mourik had zijn plaats moeten afstaan, was reserve
met Feldmann, Peeters en Van der Werf. Uiteraard een
teleurstelling voor de reservisten. Maar daar wordt nu een
maal niet naar gevraagd. De heer J. Martens hanteerde
de fluit.
We gaan hier de match beslist niet verslaan. U was aan
wezig of spelde de krant. Maar schoon is het geweest. We
hebben in vijftig jaar voetbal heel wat beleefd en gezien.
Vele „topics" meegemaakt. Deze AjaxFeijenoord is door
ons bij geboekt, bij geboekt bij de „topics". De vleugel Swart-
Henk Groot was groots. Kees Groot scoorde een juweel,
Henk Groot, in directe samenwerking met Swart, een parel
van een doelpunt. Een razendsnelle combinatie, besloten
met een vuurstraal uit de heup. Graafland kon èn de kop
bal van Kees èn de kanonskogel van Henk slechts naar-
(zie verder pagina 6)
