Klinkenberg v. d. Velde's
Met het jjVÊGrtle" naar U.D.
WARMTE- TECHNIEK
Om de vele beweringen met betrekking tot het slechter
worden van de clubgeest te logenstraffen organiseerden de
spelers van het vierde elftal, met als grote animator: Rob
Dukker, een wedstrijd tegen U.D., Deventer, één van de
oudste voetbalclubs van ons land. Het voetballen op-zich
was niet primair, het doel was om tezamen met onze dames
de onderlinge vriendschapsbanden te verstevigen.
Bijeenkomst was op het Beursplein, des ochtends 9.30
uur, waar al spoedig bleek, dat de stemming meer dan
100 was. Aangezien de diverse spelers auto's berijden
met verschillende snelheden, werd als eerste ravitaillerings-
plaats de Gelderse Boer vastgesteld. Het bleek echter, dat
o.a. Cor v. d. Wal hiermede beslist niet accoord kon gaan
en, middels een vlugschrift aan de achterzijde van de wagen
van de koploper, werd aan de meute bekend gemaakt, dat
de „Witte Bergen" te Laren het eerst zou worden aange
daan. Het bericht was kennelijk aan de aandacht van André
Kraan en Rob Dukker ontsnapt, zodat deze heren met hun
dames zeer ongerust in de Gelderse Boer bivakkeerden,
terwijl de overigen zich in de Witte Bergen te goed deden
aan heerlijke koffie met slagroom. Ik heb horen verluiden,
dat Rob Dukker zich nog steeds de haren uit zijn hoofd
trekt van spijt, dat hij het vlugschrift niet gelezen heeft.
De wedstrijd, welke in een zeer prettige sfeer werd ge
speeld, eindigde in een 33 gelijkspel. Tijdens de wedstrijd
bleek, dat onze middenvoor van „stap" af was en dit heeft
ons wel de overwinningspremie gekost.
De dames hadden zich reeds vóór de wedstrijd in de
cantine van U.D. geïnstalleerd, waar zij zich bezighielden
met breipatronen, kookboeken etc. en af en toe een goed
glas sherry verorberden.
Na afloop van de wedstrijd een gezellig samenzijn met
de U.D.-ers en ervaren, dat de geest in deze oude club voor
treffelijk is. U.D.-ers, namens spelers en dames onze op
rechte dank voor uw gastvrijheid.
Vervolgens werd aangelegd aan een restaurant tussen
Deventer en Apeldoorn, waar al spoedig bleek, dat men
niet gerekend had op de verfijnde smaak van Ajacieden.
Diverse long- en shortdrinks had men niet voorradig doch
e.e.a. werd op soepele wijze geregeld. Het was prettig en
dit in velerlei opzichten, dat de in dit restaurant gebruikte
consumpties voor rekening van Ajax waren hetgeen dan
ook wel in de uitgebrachte toast tot uitdrukking gebracht
werd.
Hierna begaven wij ons naar restaurant „Radio Koot
wijk" met als „gang-leader" Hans Dukker. Het was zeer
opvallend, hoe goed hij de weg wist langs smalle en
lugubere bospaadjes). Hij schijnt in deze contreien veel
relaties te hebben (schoenen-relaties, wel te verstaan). Na
een uitgebreid aperatief gingen wij ter tafel.
Het diner, bestaande uit 4 gangen, verdween spoedig in
de hongerige magen. Tijdens het diner werden enkele ver
standige woorden gesproken door André Kraan en Rob
Dukker, welke laatste zeer opviel door zijn ingetogenheid;
waarschijnlijk was hij zeer onder de indruk van de uit
bundigheid van het gezelschap. Namens alle aanwezigen
dankte Rudy Hulshof de initiatiefnemer voor het schitte
rende plan.
Wat daarna kwam was het „topic of the day". Ajax 4 op
voor
Centrale Verwarming - Oliestookinrichtingen
Pijpleidingwerk - Sanitaire installaties
AMSTERDAM, Baarsjesweg 148-149, Tel. 83477-88654
AJAX A.D.O. Ton Pronk en Wim v. d. Werff gaan de lucht
in vol bewondering gadegeslagen door een A.D.O.-er. Nummer 10
van de Hagenaars gaat met Wim mee
de kegelbaan!! Dit was zo fantastisch dat er van heinde en
ver managers van kegelbanen kwamen en kwistig met
contracten strooiden. Niemand liet zich hierdoor echter van
de wijs brengen en de „ALLE NEGENS" waren niet van
de lucht. Uiteindelijk bracht Ap Post het tot winnaar na
een spannende nek-aan-nek race met Louk Goudsmit. Alle
kegel-sterren waren zo uitgelaten, dat unaniem werd be
sloten, Appie Post uit te nodigen, om het gehele gezelschap
een rondje te geven. Onbevestigde berichten luiden, dat
dit rondje zeer binnenkort in zijn kelder gegeven zal wor
den. Na een half uurtje dansen, al dan niet met eigen ega,
werd tot retireren besloten. Ook in het donker wist Hans
ons uitstekend uit de Veluwe te loodsen en onafhankelijk
van elkaar werd de terugreis aanvaard.
Dit was in kort het wel-en-wee van een dagje uit. Het
doel hiervan was: het bewijs te leveren, dat er nog leven
is in onze club. Daarom was het nog des te verheugender,
dat André Kraan met echtgenote dit festijn niet wilden
missen. M.i. een aanwijzing, dat er ook in het betaalde
gedeelte van onze vereniging mensen zijn, welke clubgeest
op haar juiste waarde weten te schatten. Ook het aanwezig
zijn van onze penningmeester bij het vertrek des ochtends
viel te loven.
Namens het gehele gezelschap spreek ik de hoop uit, dat
nog vele van deze genoegelijke dagen (al dan niet door ons
zelf gefinancierd) zullen volgen.
WHITE
18
