IN MEMORIAM MEINE VAN ENS H.R.C. 2-Ajax 3 (0-2) Donderdag, 11 januari j.l., bereikte ons 's avonds op het Ajax-Stadion de droeve tijding van het plotse ling overlijden van in de leeftijd van bijna 50 jaar. Een ontstellend bericht Onvoorstelbaar. De nodige voorzichtigheid, die bij een deel van zijn werkzaamheden geboden was en die hij ook talloze malen in acht had genomen, heeft hij waarschijnlijk éénmaal een onderdeel van een seconde vergeten. Helaas, met noodlottig gevolg. Uiteraard gaan onze gedachten bij dit ernstig verlies in de eerste plaats uit naar zijn gezin. Dat Ajax slechts woorden van grote dank heeft voor het vele goede en vooral nuttige werk dat Meine lange jaren voor zijn Rood-Wit verrichtte, dat wij hem als een uitzonderlijk prettige clubmakker, ja als een oprechte sportvriend gedenken. het zijn woorden die, naar wij hopen, zijn vrouw en kinderen tot troost zullen zijn bij het verdriet dat over hen gekomen is. Wij wensen hun de nodige kracht daartoe. En in onze club wij zullen hem ook erg missen. Vooral de leden van de Jeugd-Commissie, waarmede hij zolang samenwerkte en op een wijze, die hem stempelde als een man waarop men altijd kon re kenen. Missen zal hem de JEUGDals hun Leider bij de verschillende wedstrijden, in welke functie men hem ook buiten onze vereniging kon waarderen; om zijn correctheid, zijn vriendelijkheid. En. het ver lies treft bovenal de Benjamin-Ajacieden, met name de Welpenafdeling, wier geestelijke Vader hij was. Jaar-in, jaar-uit leidde hij elke woensdag- en zater dagmiddag de training en wedstrijden van deze jeugdteams; verzorgde hij, om zo te zeggen de jonge „aanplant" waaruit later vele „bomen" voor de se niores c.q. semi-profs groeiden. Eén van de meest belangrijke taken in onze ver eniging Helaas, het heeft niet verder mogen zijn. Meine is niet meer Zijne Majesteit, de Dood is onverbiddelijk. Daar heeft de kleine mens zich bij neer te leggen al is het ontzettend moeilijk. Het Leven gaat verder. verder. opdat wij ook weer zullen vergeten. vergeten? NIET vergeten zullen wijkunnen wij Meine, door het werk dat hij deed voort te zetten. In zijn geest.... met overgave.... ja met oprechte liefde en vriendschap. Beste Meine, namens al je Ajax-Vrienden en in het bijzonder van je Ajax-Vriendjes, dank dank voor alles. Rust in vrede T. M. Cees Smit, ais starter, bij een sprint tussen de gebroeders Groot. Valse start van Henk? Na de lange gedwongen rustperiode was het zondag 14 dezer dan eindelijk weer zo ver. Voetballen!! Het eerste amateurelftal moest naar de kop van Noord-Holland om de reserves van H.R.C. altijd lastige maar sportieve te genstanders partij te geven! 't Zou heus niet de eerste keer zijn als we aan het Marsdiep de punten kwijt raakten en vooral, nu ons team ongeslagen aan het hoofd van de ranglijst prijkt, konden we op een warme ontvangst re kenen. De ontvangst was prettig en inderdaad warm. De rood jakken hebben alles gegeven om de punten in eigen huis te houden. Eerlijk en sportief, maar het is de kust bewoners niet gelukt. Na een aantrekkelijke strijd konden onze jongens de zege mee naar huis nemen. Het was ver heugend te zien, hoe onze clubmakkers qua conditie en techniek boven de Racers uitstaken. Voor de rust moest ons team tegen de felle wind optornen en was H.R.C., ste vig op de bal zittend waarbij de harde lange trap niet werd vergeten, steeds op onze helft te vinden. Door prima ver dedigen, waarbij Vlietman en Meester sterk op de voor grond traden, bleef succes voor de Noordelingen uit en daar ons aanvalsquintet door te kort spel en onnauwkeu rig schieten eveneens het doel niet kon vinden, kwam half time met een bril. Toen na de thee (enige tactische aanwijzingen van trai ner Van der Veen hadden als een injectie gewerkt) snelle combinaties over de vleugels H.R.C. in de verdediging drukten, was het slechts wachten op de Ajacied, die de 10

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1962 | | pagina 10