Eindelijk weer eens een brokje gezellige kritiek in een
dagblad gelezen. Het dagblad „De Telegraaf" wist het weer.
„Donkere wolken boven het Ajax-bestuur". We hebben
naar de lucht gekeken, maar alléén donkere wolken, die
voor Jan en alleman bestemd zijn, gezien. Als het een an
der dagblad was geweest, hadden we misschien van die
donkere wolken opgekeken. Nu niet, zelfs nü beslist niet
Waarom? 't Laat zich gemakkelijk raden. Voorzitter Mel-
chers heeft de moeite genomen van repliek te dienen. El
ders in dit blad kunt u lezen, hoe Jan over 't een en ander
denkt. U mag het weten; we delen zijn mening!
Als u dit blad ontvangt, zijn „de laatste vier" voor de
Intertoto-cup bekend. Twee clubs van achter het ijzeren
gordijn (en wij) hebben het gehaald. Misschien wordt
Feijenoord „de vierde man" en anders komt er nog een
elftal uit het Oosten bij. Hopen nu maar, dat de Rotter
dammers het halen, anders wordt het zo'n oostelijk onder
onsje. Voor de goede orde: mochten we een thuiswedstrijd
loten, dan hebben leden en donateurs geen vrije toegang.
Toto-reglement!
Voor de cup voor „Cup-winnaars" doen we nog mee.
Ujpest, de gerenommeerde club uit Hongarije een staat
van dienst om van te duizelen kon het in de burcht van
Dick Bessem niet redden. Ger van Mourik en zijn mannen
legden voor de rust van deze kamp een partijtje op de
grasmat, dat de Hongaren erg zwaar op de maag lag. Peet
Petersen, begon met een serie rushes weg te geven, waar
van de inhoud van het stadion zo'n twintigduizend man
beslist niet had gedroomd. Als een schicht ging Peet
langs de lijn en toen een droom voorzet van zijn voet het
blonde hoofd van Henk Groot bereikte, was de doelman uit
Budapest geslagen en had Peet de harten van de toeschou
wers gewonnen. Zodra onze kleine linksbuiten in het bezit
van de bruine knikker kwam juichten de voetbal-fans,
sloeg de schrik in de gelederen der Ujpesti. En toen een
tweede zuiver geplaatste voorzet van zijn rappe voet de
kuif van Henk Groot vond, wist een reporter van het Han
delsblad, dat „alleen een dubbele beenbreuk of een acute
blindendarmontsteking, Petersen nog uit het eerste elftal
van Ajax kan houden." Eerlijk, we zijn niet zo heel erg
gesteld op voetbal-reporters neem nu b.v. de Sportkro
niek maar deze scribent (we kennen hem persoonlijk
niet, dus geen vriendje van ons) had die avond volkomen
gelijk. We hadden dus een niet gedroomde voorsprong van
twee-nul en toen Cees Groot, met een juweel van een doel
punt voor de derde maal de Ajax-schare deed opspringen,
dachten we op fluweel te zitten. Helaas, kende de ref de
goal wegens buitenspel de meningen van de experts
over de juistheid van deze beslissing waren verdeeld
niet toe en het betekende, door de teleurstelling van deze
tegenslag, verandering van het spelbeeld. Ineens viel de
frisheid uit het spel van ons team weg en ging de strijd
tot aan de rust vrijwel gelijk op. Na de thee waren we
praktisch nergens meer. 't Was verdedigen al wat de klok
sloeg en Pronk, de grote man die avond, Muller, Schaap
hok, Van Mourik en Ouderland moesten alles geven, om
zich de razend snelle en zeer artistiek voetballende Hon
garen van het lijf te houden. Eenmaal wisten zij langs onze
verdediging te komen en was Hoogerman, die het niet
moeilijk heeft gehad vrijwel geen schot kwam uit de
voeten van de Ujpesti een geslagen man.
Tot aan het eindsignaal is het „knijpen" gebleven. Wel
kregen onze aanvallers enkele kansen venijnige schoten
van de Gebr. Groot, Prins en Swart (de laatste is geen
schijn of schaduw meer van de Swart van het vorige sei
zoen komt wel weer!), maar die waren te tellen op de
Ger van Mourik (en ega) in de bloemen. Driehonderd wedstrijden voor het eerste elftal is wel een bloemetje (plus) waard
