Vami Lunchroom
middelmatig en liet vele steken vallen. Echter een jonge
ploeg, die het nog ver kan brengen.
N'u we deze regels schrijven staan we aan de vooravond
van de finale. Tegen N.A.C
Ajax 2 heeft eveneens de nationale kampioenstrui uit
getrokken. De reserves van P.S.V. zijn er mee schoot ge
gaan. Op ons veld eindigde de strijd onbeslist (11), doch
in Eindhoven werd het een 2—1 overwinning voor de
lampenfabrikanten. Onze felicitaties!
Het voetbalverhaal 1960/61 is hiermede uit. Wel zijn er
nog toernooien aan de orde Ajax 3 sleepte bij D.O.S. de
eerste prijs weg en gaan we nog Intertoto-matches ple
gen, maar voor de rest is de zaak rond.
Van Vic Buckingham hebben we afscheid genomen. Hij
heeft in de twee jaren, dat hij bij ons werkzaam was, de
Ajax-zaak uitstekend gediend. We zijn hem er dankbaar
voor en wensen hem bij zijn nieuwe club veel succes.
Onze nieuwe trainer, de heer Keith Spurgeon, is in
middels gearriveerd en reeds met zijn werkzaamheden be
gonnen. Uiteraard heeft het bestuur de heer Spurgeon wel
kom geheten wat wij bij deze ook doen en de hoop
uitgesproken, dat hij de voetsporen van zijn voorganger op
dezelfde succesvolle wijze zal drukken. Een moeilijke op
gave, die naar wat wij van Keith hebben gezien wel
goed opgelost zal worden. In ieder geval wensen wij onze
nieuwe man veel succes.
De heer A. de Wit sectie amateur-voetbal is
helaas ernstig ziek. Arie ligt in het C.I.Z. en heeft een heel
slechte week gehad. Gelukkig luiden de laatste berichten
gunstig. Arie, houd je taai en de beste wensen van alle
vrienden en bekenden.
De K.N.V.B.-beker hebben we laten verzekeren en naar
de kluis gebracht. Zo'n knots in je prijzenkast zetten is geen
doen. Ingepakt in zijn kist hebben twee man er een aardige
sjouw aan. En dan te bedenken, dat het ding als een min
derwaardig geval wordt beschouwd. Een ding, dat nooit
geen levensvatbaarheid heeft gehad en het ook nooit zal
krijgen. Vooral in de ogen van de pers, als we zo de ver
slagen van de finale, gespeeld door N.A.C. en onze club,
lezen. De meneer, die via de radio over de eindstrijd het
woord voerde, bakte ze helemaal bruin. Geen goed woord.
We beluisterden zijn verhaal in de bus tijdens de terugreis.
Het commentaar van de „slachtoffers" zullen we maar
achterwege lafen, maar deze „voetbalkenner" kon het er
mee doen.
Toegegeven, het was geen match om er een ode aan te
wijden, maar twee ploegen, die er op gebrand zijn een prijs
binnen te halen waaraan het een en ander vastzit, zullen
nooit voor een „schoonheidsprijs" in aanmerking komen.
Kijk naar de cupmatches in Engeland! N.A.C. hield het
achter potdicht, probeerde met uitvallen tot succes te komen
en onze ploeg speelde met vier man achter, twee man in de
middenlinie en vier man voor, om dan ineens met zes
man naar het Bredase doel op te rukken. Voor de rust werd
het accent op de verdediging gelegd, na de thee, toen N.A.C.
hoe langer hoe meer afzakte, het uithoudingsvermogen een
woord meesprak, zagen we geregeld vijf a zes man in onze
aanvalslinie en kwam het Bredase doel onder hoge druk
te staan. N.A.C. verdedigde hardnekkig tot eindelijk Henk
Groot een vlijmscherpe pass van Co Prins benutte en 10
op het scorebord bracht. Dit doelpunt betekende het einde
van de N.A.C.-illusies en had het voor de Bredanaars geen
doel meer met hèt systeem door te gaan. Men liet het „tot
alle prijs een doelpunt voorkomen" varen en probeerde het
verloren terrein te veroveren, met gevolg een open defensie
waarvan onze aanvallers rap profiteerden. Over links en
over rechts golfden de aanvallen op doelman De Rijk af,
die veel keerde, doch een door Petersen ingeschoten bal,
die van een N.A.C.-been terugsprong naar Henk Groot, die
onmiddellijk vuurde, onmogelijk kon keren. Twee tegen nul
en de beker was ons. Henk maakte er in samenwerking met
Sjaak nog drie-nul van en toen mocht onze captain het
„kleinood" in ontvangst komen nemen. De bondsvoorzitter
sprak vriendelijke woorden, zou het prettig gevonden heb
ben als iemand anders de cup had uitgereikt en hoopte, dat
de strijd om de beker in volgende jaren meer belangstel
ling zal genieten. Vervolgens ontving onze aanvoerder uit
handen van de heer Schroder de bokaal en de spelers van
beide partijen een herinneringsmedaille. Henk ging (met
cup) op de schouders van zijn ploeggenoten, maar dat
tafereel hebt u natuurlijk in een of ander dagblad gezien.
In „Atlantic" hebben we de zege nog even gevierd. De ge
vulde beker ging van mond tot mond en er zijn nog een
paar flessen open geknald. Al zijn we dit jaar dan geen
kampioen we hadden graag de „doublé" gehaald we
doen mee aan de strijd om de cup voor cup-winnaars. Real
Madrid is ook van de partij en onze jongens zijn vastbe
sloten dit jaar er lekker voor te knokken. Daar rekenen we
dan op.
Nu nog even hoe er werd gespeeld; Bertus Hoogerman,
speelde prima, redde bij de stand nul-nul met een fantas
tische save voor ons de match. Van Mourik en Ouderland
gaven de N.A.C.-aanvallers heel weinig kans en vormden
met Bertus een niet te nemen hindernis. In de halflinie
speelde Schaaphok vastberaden een zeer goede match, was
Pronk de rust en kalmte in hoogst eigen persoon, die het
trio Schrijvers, Canjels (heel zwak), Geraers, maar heel
weinig toestond. Ben Muller, verdedigend zeer goed, was
niet altijd even gelukkig bij het afgeven van de bal. Zijn
passes waren vaak te hard of niet zuiver geplaatst, maar ook
een raspaard galoppeert wel eens. In de voorhoede liep het
niet. Sjaak verliet veel te vaak zijn plaats, kon moeilijk
langs zijn toegewezen schaduw komen met het gevolg voor
N.A.C. van deze kant weinig gevaar. Prins zwoegde weer
als altijd, de op maat gesneden pass waarmede hij Henk
in staat stelde de score te openen was een juweel. Henk
scoorde driemaal, maar toch was onze captain niet de ge
vaarlijke man, die hij kan zijn. Hij liet fraaie staaltjes voet
bal zien om dan te besluiten met een verkeerd geplaatste
bal, waardoor al het goede werk teloor ging. Eenmaal joeg
hij na prachtig solo-werk de knikker naar de bovenhoek,
doch doelman De Rijk redde fenomenaal. Keizer, juist acht
tien jaar geworden, had vele malen de bal „aan een touw
tje", gaf shownummertjes weg om te besluiten met een
„fluwelen" pass of met een bal, waarvan je je afvraagt:
„man, hoe kan je dat nu doen?" Een wonderlijke voetballer,
die alles of niets doet met het opgeblazen varkensleer. Peet
Petersen, die links- of rechtsbuiten kan spelen 't maakt
hem niet veel uit komt er hoe langer hoe beter in. Wel
had hij het tegen Van Hoogenhuizen erg moeilijk, maar
Peet deed heel goede dingen en naar onze mening kunnen
we van de kleine man nog veel plezier beleven.
Zo, dat was dan de K.N.V.B.-beker. Vrijdag gaan onze
clubgenoten naar Permasens, een team, dat volgens N.A.C.
(de Bredanaars speelden daar indertijd gelijk, 33) erg
hard speelt en over een keihard veld beschikt. Als dit blad
verschijnt weet u de uitslag. Hopelijk is het resultaat voor
onze club gunstig. Een goed resultaat kan de publieke be
langstelling voor de komende matches stimuleren.
BROWN.
Waar gaat het over
De wedstrijd van Ajax
Ja, maar ook over de gezellige sfeer,
de prettige bediening ende
voortreffelijke keuken in de
Kalverstraat 171, Amsterdam
3
