Voorzitter Jan was in de loop van de maand maart wederom
een paar maal in het „nieuws". In „De Zakenwereld", het
gerenommeerde weekblad voor handel, industrie en financiën,
troffen wij een interview aan, waarin onze president op open
hartige wijze de zakenwereld een blik gunde in de „potten en
pannen van de Ajaxkeuken". Interviewer opende zijn verhaal
met: „Hoe werken nu eigenlijk de „financiële voorhoede, midden
linie, backs en doelverdediger" van een grote Nederlandse voet
balclub? Van zo'n club die van klein verenigingetje is gegroeid
tot een machtig lichaam met eigen terreinen, met een eigen
stadion, met betaalde functionarissen en betaalde semi-profes-
sionals Weet ge wel, zakenlieden, dat de leiding van zulk een
club een aantal zorgen met zich meebrengt, die leiders van
grote ondernemingen niet hebben te dragen?"
We zullen de scribent niet op de voet gaan volgen, daar is
het artikel te lang voor en bovendien weet u, als insider, heus
wel wat er in ons Ajax-wereldje te koop is, maar dat Jan met
dit vraaggesprek de Ajax-zaak weer uitstekend heeft gediend,
staat voor ons vast. De zakenwereld als zij het nog niet wist
weet nu of kan nu weten, wat er in de Meer te koop is, mis
schien, als we avond of morgen ons stadion gaan verbouwen,
heeft die zelfde zakenwereld financiële belangstelling voor
Ajax. Die belangstelling is o.i. dan wel nodig, want verbouwen
kost geld, veel geld zelfs en al kunnen we op het terrein van
de pecunia weer een broos potje breken er zal toch op het
Damrak aangeklopt moeten worden. Maakt u zich daar echter
geen zorgen over, dat doet t.z.t. het bestuur wel.
In „Algemeen Dagblad" enige meningen over de Inter-
to tocompetitie. Alle in aanmerking komende clubs enthousiast
en bereid deel te nemen. Drie thuis- en drie uitwedstrijden. Voor
uitwedstrijden een vergoeding van om en nabij negen mille.
De thuisrecette in eigen knip. Over Ajax lezen we in genoemd
blad: „De heer J. L. Melchers, de voorzitter van de landskam
pioen „Ajax" ziet door het instellen van de Intertotocompetitie
nog andere voordelen, namelijk met betrekking tot de compe
titie in Nederland. Blijkt de Intertotocompetitie een succes
te worden, dan zal de strijd om de bovenste vier plaatsen voor
iedere voetballiefhebber, passief of actief, enorm in waarde
stijgen. Bovendien kan de aandacht voor het Nederlandse voet
bal in het buitenland sterk toenemen en kan het spel van de
clubelftallen op hoger peil gebracht worden. Het streven van
de E.V.U. zal er echter op gericht moeten blijven, de machtige
voetballanden als Spanje, Italië en Engeland bij de deelnemers
te krijgen. Dan pas is volledig succes verzekerd".
Zoals u bekend, gaat de heer Vic Buckingham weer terug
naar Albion. Dinsdagavond 14 maart 1.1. viel in de bestuurs
vergadering het hoe en waarom te beluisteren. Moeilijkheden
op het privé-vlak, waar onze club uiteraard buiten staat, deden
de heer Buckingham besluiten één van de vele aantrekkelijke
aanbiedingen in eigen land te accepteren. Vic gaat per 1 juni
a.s. naar Plymouth-Argyle om te trachten deze club, die het
niet meer naar den vleze gaat als manager op hoger
niveau te brengen. Jammer voor onze club! De heer Bucking
ham heeft in de bijna twee jaren die hij bij ons in dienst was
zich doen kennen als een prima trainer. Hij heeft van ons elftal,
van een verdedigend team een aanvallende ploeg gemaakt en er
voor gezorgd, dat het Amsterdamse publiek weer aantrekkelijk
voetbal voorgeschoteld krijgt. Hij was een man van weinig
woorden, maar van veel daden. Persoonlijke roem interesseerde
hem niet. Hij voelde zich alleen verantwoordelijk voor een
goede gang van zaken. Hij eiste van het personeel goed werk,
zorgde ervoor dat de kleedkamers een lust voor het oog werden,
het spelmateriaal dik in orde was en stond èn naast het be
stuur èn naast de spelers. Nooit viel hij het bestuur lastig met
zaken, die hij zelf kon opknappen in een club komen altijd
van die futiliteiten voor waarover men zo ongezellig kan zagen
en altijd kwam hij op voor de belangen van „zijn" jongens.
Het bestuur en de commissie Betaald-voetbal hebben met Vic
zeer prettig samengewerkt. Gaarne willen we dit hier dan ook
verklaren. Het afscheid nemen van deze eminente trainer valt
niet mee. Niet voor ons, niet voor Vic. Hij voelde zich bij Ajax
thuis, noemde ons zijn vrienden en als we ooit in Engeland
komen zullen we bij hem altijd welkom zijn.
Prettig, maar een schrale troost. Maar, come on, de feiten
liggen er nu eenmaal en de voetbal rolt verder. We zullen naar
een nieuwe trainer moeten uitzien en dat doen we natuurlijk.
U moogt het, of beter, u moet het weten, we hebben de koe maar
meteen bij de horens gepakt. We zijn alweer in zee. Richting.
u slaat de spijker op zijn kop, Engeland! We hebben nu eenmaal
een zwak voor de overkant van het zoute water enwe zijn
er over het algemeen wél bij gevaren.
Binnenkort hopen wij u onze nieuwe „championmaker" voor
te stellen. Dus even geduld, vrienden!
Onze Honkbalafdeling bestaat dit jaar vier decennia. Dezelf
de afdeling van onze zustervereniging Blauw-Wit ook. Zoals u
in het vorig clubblad heeft kunnen lezen wordt deze mijlpaal
gevierd met een receptie (in de benedenzaal) in ons stadion.
Dat gebeurt in samenwerking met Blauw-Wit en ook het toer
nooi, dat t.z.t. wordt gehouden vindt in volledige harmonie met
onze Stadionvrienden plaats, 't Is vroeger wel eens anders ge
weest, maar het verstand komt met de jaren, nietwaar
Voor ons ere-lid, de heer Rodenburgh, oprichter van de Ajax-
honkbalafdeling, zal het zaterdag 15 april a.s. een grote dag
zijn. Vanaf deze plaats alvast „proficiat" Daan!
Elders in dit blad vindt u van de hand van de heer E. van
Tuyll, 40 jaar Ajax-honkbal lief en leed. Wij verwijzen er gaarne
naar. Aan Evert onze dank voor het vele, dat hij, zowel tussen
de honken als op het papier, voor het Ajax- en het Nederlandse
honkbal heeft gedaan.
Het feest van de „Bordjesclub" slaagde uitstekend. Ruim
zeventig „bordemannen" van de honderdvijftig (dat is te
weinig) wisten de weg naar Rest. „Atlantic" te vinden. Zelfs
enige leden „van buten" hadden de gelegenheid om weer eens
een avondje temidden van de oude strijdmakkers te vertoeven,
met beide handen aangegrepen. Ze hebben er geen spijt van
gehad, want de lach en de (soms puntige) speeches waren niet
Ajax—Fortuna '54 (7-4) Henk Groot, ook in deze competitie weer goalgetter
par excellence, passeert in de strijd tegen de mannen uit Geleen doelman Gysel
voor de eerste maal
2
