(jimerican Qorner Bouwmeester Gerrand Bij de start van ons maandelijks voetbalverhaal eerst even het Ajax-petje af voor de „ijs-kanonnen", die daar in het hoge noorden een rechte schaats reden, waarvan de gehele „gladde- ijzers-wereld" onderuit ging. Tjonge, dat deed de Nederlandse sportgemeenschap even goed toen via de radio bekend werd, dat twee landgenoten het ere-schavotje gingen beklimmen. Van der Grift en Liebrechts, twee nog jeugdige knapen, misschien ijzig kalm, misschien dood-zenuwachtig, hebben met gouden letters hun namen gekrast in de imitatie-ijstaart van Opa-Winter 1961. Heel diep. Zo diep, dat hun prestaties tot in lengte van jaren zullen blijven voortleven in de harten van alle lieden in deze lage landen, die iets met sport van doen hebben. Al hebben we dan als voetballers iets tegen sneeuw en ijs, toch willen we deze rappe sportkerels gaarne onze hulde brengen. Onze hulde èn voor de prestatie èn voor het ijzeren doorzettingsvermogen, want dat er „doorzetten" bij te pas is gekomen, staat als de be kende paal boven de kabbelende golven. Wat een training en opoffering moet er nodig zijn geweest om temidden van zo'n uitgelezen schare cracks naar de top te klauwen. Daar moet je „iets" voor doen, om de sappige taal van de wegrenners te ge bruiken, „iets voor afzien" endaar kunnen vele sportbedrij- vers een voorbeeld aan nemen. Vooral de broeders, die in het domein van Sire Soccer ronddolen. Want, eerlijk vrienden, daar lopen er ook wel eens dertien in een dozijn rond, die hun pet niet alleen als hoofddeksel gebruiken. Zo, dat moest er even uit en gaan we nog een lekker partijtje voetballen. Nou lekker! Da's niet helemaal juist, want die nuléén tegen Feijenoord O la la, als we ooit de kans hebben gehad de Rotterdammers naar een dikke nederlaag te drijvenMaar, soit, zand er over en de volgende keer beter. Onze clubmakkers hebben zich na die nederlaag kranig her steld. P.S.V., N.A.C. en Elinkwijk moesten het onderspit delven en de amateurclub uit Weesp, Rapiditas, werd in een stoei partijtje op delicate wijze duidelijk gemaakt, dat er toch wel veel JUWELIERS Heiligeweg 12, Amsterdam-C Telefoon 36541 verschil bestaat tussen amateur- en betaald voetbal. Maar, het moet gezegd, de jongens uit Weesp bleven ondanks hun narig heid in alle opzichten prettig. Hun club vaarde er, financieel be keken, nog tamelijk wel bij, want er waren vele liefhebbers, die het de moeite waard vonden de trappen van onze tribunes te be klimmen. En bij ons de trap beklimmen kost geld. Wat doelpun ten betreft zijn ze wel aan hun trek gekomen. Twaalf maal lag de bal op de middenstip. Elf maal mocht de Rap-middenvoor de knikker aan het rollen brengen. Voor de beker, daar ging het om, mogen we dus nog meedoen. Boffen we even! De altijd moeilijke uitwedstrijd tegen P.S.V. leverde ons zo waar twee punten op. Piet Keyzer gaf de Eindhovenaren kort na de aftrap meteen maar een morele klap door doodleuk de bal in het net te jagen. Toen even later Van der Kuil geblesseerd het veld verliet, was het met de P.S.V.-ers helemaal mis. Henk Groot profiteerde ervan en liet nummer twee aantekenen. Dit werd de in het wit gestoken tegenstanders toch te gortig en zij slaagden erin middels een penalty de achterstand te reduceren. Na de rust heeft onze verdediging het lange tijd moeilijk ge had, maar Hoogerman, Ouderland, Smit, Schaaphok, Pronk en Muller hielden stand en toen Henk Groot er via een strafschop 13 van gemaakt had, was de zege binnen. Wat verder de voorhoede betreft; Prins verzette weer bergen werk, maar vriend Sjaak heeft betere wedstrijden gespeeld. Hard strijdge woel en de strijd was hard ligt hem niet zo best. De match tegen N.A.C.de club die rustig de ene overwinning op de andere stapelde en langzaam maar zeker naar de derde plaats op de ranglijst klom, eindigde in een 41 victorie voor Henk Groot en zijn mannen. De eerste helft speelde ons team zeer sterk. Keizer, Prins, Westra, Groot en Swart sneden door de Bredase verdediging als het mes door de koelhuisboter, maar de schoonste kansen werden gemist. Slechts tweemaal was het raak. Henk Groot pikte een al heel slechte terugspeelbal op, hetgeen 10 betekende en Westra stelde Keizer in staat num mer twee op het scorebord te brengen. Na de thee kregen we een heel ander spelbeeld voorgeschoteld. N.A.C. zette alles op haren en snaren om de achterstand weg te werken. Het gelukte. Na 25 minuten trof Van Gastel de roos en het begon er donker voor ons elftal uit te zien. Steeds trokken de N.A.C.-ers naar ons doel, waar Pronk en zijn makkers alle zeilen moesten bijzetten om onheil te voorkomen. In uiterste nood bracht Ko Prins echter redding. Bij een solo-actie van hem werd hij op grove wijze tegen de vlakte gewerkt en de heer Martens kon niets anders doen dan een penalty uitdelen. Henk Groot voltrok het vonnis en voor N.A.C. was de pret er af. Westra benutte nog een pass van Swart, zodat het toch nog een ruime overwinning werd. Piet Ouderland, die op weg is een van de beste backs van de Nederlandse voetbalvelden te worden, een extra pluim. Tegen Elinkwijk zien we altijd een beetje op. De mannen uit Zuilen pikken zo nu en dan klontjes uit onze pap. Twee seizoenen terug deden ze dat al heel erg. Als we ons goed herinneren lieten ze ons toen met 15 aan de kant staan en verleden jaar zorgden zij er voor, dat Feijenoord een beslissingswedstrijd kon spelen. Neen, we waren er niet erg gerust op. Gelukkig is het deze reis Waar gaat het over De wedstrijd van Ajax Ja, maar ook over de gezellige sfeer, de prettige bediening ende voortreffelijke keuken in de Kalverstraat 1 6-1 8, Amsterdam 2

AJAX ARCHIEF

Clubnieuws Ajax (vanaf 1916) | 1961 | | pagina 2