(jimerican Qorner
Bouwmeester
Gerrand
Bij de start van ons maandelijks voetbalverhaal eerst even het
Ajax-petje af voor de „ijs-kanonnen", die daar in het hoge
noorden een rechte schaats reden, waarvan de gehele „gladde-
ijzers-wereld" onderuit ging. Tjonge, dat deed de Nederlandse
sportgemeenschap even goed toen via de radio bekend werd, dat
twee landgenoten het ere-schavotje gingen beklimmen. Van der
Grift en Liebrechts, twee nog jeugdige knapen, misschien ijzig
kalm, misschien dood-zenuwachtig, hebben met gouden letters
hun namen gekrast in de imitatie-ijstaart van Opa-Winter 1961.
Heel diep. Zo diep, dat hun prestaties tot in lengte van jaren
zullen blijven voortleven in de harten van alle lieden in deze
lage landen, die iets met sport van doen hebben. Al hebben we
dan als voetballers iets tegen sneeuw en ijs, toch willen we deze
rappe sportkerels gaarne onze hulde brengen. Onze hulde èn
voor de prestatie èn voor het ijzeren doorzettingsvermogen,
want dat er „doorzetten" bij te pas is gekomen, staat als de be
kende paal boven de kabbelende golven. Wat een training en
opoffering moet er nodig zijn geweest om temidden van zo'n
uitgelezen schare cracks naar de top te klauwen. Daar moet je
„iets" voor doen, om de sappige taal van de wegrenners te ge
bruiken, „iets voor afzien" endaar kunnen vele sportbedrij-
vers een voorbeeld aan nemen. Vooral de broeders, die in het
domein van Sire Soccer ronddolen. Want, eerlijk vrienden, daar
lopen er ook wel eens dertien in een dozijn rond, die hun pet niet
alleen als hoofddeksel gebruiken. Zo, dat moest er even uit en
gaan we nog een lekker partijtje voetballen. Nou lekker! Da's
niet helemaal juist, want die nuléén tegen Feijenoord
O la la, als we ooit de kans hebben gehad de Rotterdammers
naar een dikke nederlaag te drijvenMaar, soit, zand er over
en de volgende keer beter.
Onze clubmakkers hebben zich na die nederlaag kranig her
steld. P.S.V., N.A.C. en Elinkwijk moesten het onderspit delven
en de amateurclub uit Weesp, Rapiditas, werd in een stoei
partijtje op delicate wijze duidelijk gemaakt, dat er toch wel veel
JUWELIERS
Heiligeweg 12, Amsterdam-C
Telefoon 36541
verschil bestaat tussen amateur- en betaald voetbal. Maar, het
moet gezegd, de jongens uit Weesp bleven ondanks hun narig
heid in alle opzichten prettig. Hun club vaarde er, financieel be
keken, nog tamelijk wel bij, want er waren vele liefhebbers, die
het de moeite waard vonden de trappen van onze tribunes te be
klimmen. En bij ons de trap beklimmen kost geld. Wat doelpun
ten betreft zijn ze wel aan hun trek gekomen. Twaalf maal lag de
bal op de middenstip. Elf maal mocht de Rap-middenvoor de
knikker aan het rollen brengen. Voor de beker, daar ging het
om, mogen we dus nog meedoen. Boffen we even!
De altijd moeilijke uitwedstrijd tegen P.S.V. leverde ons zo
waar twee punten op. Piet Keyzer gaf de Eindhovenaren kort na
de aftrap meteen maar een morele klap door doodleuk de bal in
het net te jagen. Toen even later Van der Kuil geblesseerd het
veld verliet, was het met de P.S.V.-ers helemaal mis. Henk
Groot profiteerde ervan en liet nummer twee aantekenen. Dit
werd de in het wit gestoken tegenstanders toch te gortig en zij
slaagden erin middels een penalty de achterstand te reduceren.
Na de rust heeft onze verdediging het lange tijd moeilijk ge
had, maar Hoogerman, Ouderland, Smit, Schaaphok, Pronk en
Muller hielden stand en toen Henk Groot er via een strafschop
13 van gemaakt had, was de zege binnen. Wat verder de
voorhoede betreft; Prins verzette weer bergen werk, maar
vriend Sjaak heeft betere wedstrijden gespeeld. Hard strijdge
woel en de strijd was hard ligt hem niet zo best.
De match tegen N.A.C.de club die rustig de ene overwinning
op de andere stapelde en langzaam maar zeker naar de derde
plaats op de ranglijst klom, eindigde in een 41 victorie voor
Henk Groot en zijn mannen. De eerste helft speelde ons team
zeer sterk. Keizer, Prins, Westra, Groot en Swart sneden door de
Bredase verdediging als het mes door de koelhuisboter, maar de
schoonste kansen werden gemist. Slechts tweemaal was het
raak. Henk Groot pikte een al heel slechte terugspeelbal op,
hetgeen 10 betekende en Westra stelde Keizer in staat num
mer twee op het scorebord te brengen. Na de thee kregen we een
heel ander spelbeeld voorgeschoteld. N.A.C. zette alles op haren
en snaren om de achterstand weg te werken. Het gelukte. Na
25 minuten trof Van Gastel de roos en het begon er donker voor
ons elftal uit te zien. Steeds trokken de N.A.C.-ers naar ons
doel, waar Pronk en zijn makkers alle zeilen moesten bijzetten
om onheil te voorkomen. In uiterste nood bracht Ko Prins echter
redding. Bij een solo-actie van hem werd hij op grove wijze
tegen de vlakte gewerkt en de heer Martens kon niets anders
doen dan een penalty uitdelen. Henk Groot voltrok het vonnis
en voor N.A.C. was de pret er af. Westra benutte nog een pass
van Swart, zodat het toch nog een ruime overwinning werd.
Piet Ouderland, die op weg is een van de beste backs van de
Nederlandse voetbalvelden te worden, een extra pluim.
Tegen Elinkwijk zien we altijd een beetje op. De mannen uit
Zuilen pikken zo nu en dan klontjes uit onze pap. Twee seizoenen
terug deden ze dat al heel erg. Als we ons goed herinneren lieten
ze ons toen met 15 aan de kant staan en verleden jaar zorgden
zij er voor, dat Feijenoord een beslissingswedstrijd kon spelen.
Neen, we waren er niet erg gerust op. Gelukkig is het deze reis
Waar gaat het over
De wedstrijd van Ajax
Ja, maar ook over de gezellige sfeer,
de prettige bediening ende
voortreffelijke keuken in de
Kalverstraat 1 6-1 8, Amsterdam
2