't Wordt dit seizoen wel weer begin juni eer we de voetbal
zaken aan kant hebben. Daar helpen 2e Paas-, 2e Pinkster- en
Hemelvaartsdag geen zier aan. Zoals u vermoedelijk wel weet
gaan we op genoemde dagen competitie-wedstrijden spelen.
Enige weken geleden hoopte men er iets mede te bereiken,
maar zoals de kaarten nu liggen we schrijven begin februari
zal bij het opmaken van de balans wel blijken, dat die hoop
ijdel is geweest. Jammer, doch vermoedelijk maar al te waar!
Ons eerste elftal heeft per heden zeventien matches achter
de rug, volgens de heer Bartjens resteren er dus nóg zeventien.
Dat is dan alleen wat de competitie betreft. Als de voetbalgoden
ons gunstig gezind zijn, valt er nog een tijdje te „bekeren", en
verder is er nog een zondag „gepland" voor een Interland. Neen,
beste vrienden, uw zondagse strandstoel of „visstekkie" in de
mooiste maand van het jaar u weet toch, dat het weer een
sof-zomer wordt (zie de Almanak) kunt u wel gedag zeggen,
't Spijt ons echt voor u!
De vaandeldragers van onze club eten nog steeds mee uit de
kampioensruif. Wel is de spoeling niet dikker geworden, maar
ze paraderen aan het hoofd van de tafel. Tussen Feijenoord en
G.V.A.V. Op de volgende rij zitten ook nog een paar jongens,
die door de kampioenswereld willen. Dat kan de buidel van
de penningmeester slecht spekken. Daar zal niemand iets
op tegen hebben. Vooral als we de recettes zoals V.V.V.
graag wil onderling gaan verdelen. Hier geloven we echter
niet zo sterk in, alhoewel we niet uit het oog mogen verliezen,
dat we elkaar een beetje nodig hebben. Behalve dan, als we een
internationale competitie gaan beleven, of als volledig beroeps
voetbal een voldongen feit is geworden. Aan dat laatste zullen
nog wel weinig lieden twijfelen. Maar goed, dat is van later
zorg.
Om op de prestaties van ihet' eerste elftal terug te vallen; in
Tilburg bij N.O.A.D., werd het 14 voor ons team, een resul
taat, dat weliswaar in de lijn der verwachtingen lag, maar toch
de nodige hoofdbrekens heeft gekost. De mannen uit Tilburg,
die „nooit opgeven, altijd doorgaan", streden verwoed voor een
betere uitslag, maakten het onze verdediging verdraaid lastig,
doch vriend Hoogerman en zijn secondanten wisten de schade
tot één doelpunt te beperken, waarmede zij het hunne bijdroe
gen tot een ruime zege.
M.V.V., geschraagd door het goede resultaat tegen Feije
noord, was met snode plannen naar de Meer gekomen. Het
systeem dubbele spil en vier man in de voorhoede -moest
het ook tegen onze ploeg goed kunnen doen. Vooral als er rap
een Maastrichter doelpunt zou vallen. Er kwam niets van te
recht. Geen rappe goal in ons nadeel, maar wel een paar aan
de andere kant, waarmede hét systeem in diggelen viel. Met een
4O-nederlaag konden de sterdragers op de trein stappen. En
vriend en vijand moest het erkennen, de score was aan de lage
kant gebleven, drukte beslist niet de meerderheid van ons elftal
uit. Hoogerman kreeg slechts één behoorlijk schot te stoppen,
n.b. in de laatste minuut van de match en ons aanvalsquintet
liet een serie kansen liggen, waarvan zelfs de mollen geen wor
men lusten.
In Venlo, tegen een bruisend V.V.V., kostte ons „het laten
liggen van kansen" de zege. Kort na het begin van de strijd
gingen twee „dotjes", die de match een heel ander aanzien
hadden kunnen geven, de mist in, waarmede onze kans vrijwel
geheel verkeken was. V.V.V. putte zoveel moed uit deze voor
deeltjes, kwam met zo'n brio voor de dag, dat 12.000 enthou
siastelingen -voor Venlo een record hun favorieten naar
een verdiende zege zagen groeien. Spijtig voor ons, te meer,
omdat A.D.O. en P.S.V. zo vriendelijk waren onze naaste con
currenten een beentje te lichten. Aan de andere kant waren
deze nederlagen balsem op de wonde.
Voor de beker trokken we naar Volendam, om daar de kous
op de kop te krijgen. Met 43 bleven de oranje-hemden baas
op eigen schuit, zodat het 's avonds aan de haven wel een ge
zellige boel geweest moet zijn. Voor onze makkers beslist geen
wapenfeit om trots op te zijn.
Wie voor de hierboven genoemde brokken Ajax-geschiedenis
verantwoordelijk waren? U krijgt ze van ons. Daar gaan we
dan: Hoogerman (v. d. Weyde), Ouderland, Smit, Schaaphok,
Pronk, Muller, Feldmann, Prins, Westra, H. Groot en Swart.
Ajax 2 staat stevig aan de kop van de ranglijst. Drie over
winningen in successie consolideerden de toch al fraaie positie
en in feite is alleen Sportclub-Enschede 2 de grote concurrent.
Zes punten achter, maar twee wedstrijden minder gespeeld. In
hoofdzaak gaat het echter om de bovenste helft van de compe
titieladder en we kunnen wel veilig aannemen, dat ons elftal
het volgend seizoen in de nieuw te vormen afdeling zal uit
komen. Wat de gepasseerde wedstrijdzondagen betreft: van
Go-Ahead 2 werd met 43 gewonnen over het vertoonde spel
viel niet te roemen), in Utrecht moesten de reserves van
D.O.S. er met 35 aan geloven en het zwakke Enschedese
Boys 2 legde Cees Groot en zijn mede-aanvallers zo weinig
moeilijkheden in de weg, dat de score tot 70 opliep.
In de amateur-sectie was het de afgelopen maand „vorst
verlet".
Ajax 3 kwam slechts eenmaal in het veld en wel tegen de sp or t-
broeders uit het gezellige stadje aan het IJselmeer, Enkhuizen
(als u er nooit bent geweest); 't is de moeite waard daar eens
rond te neuzen). Veel voetbalkunde legden de Westfriezen niet
op de grasmat. Zeven nul voor onze eerste amateurs. Voor de
goede orde, de tegenstander was West-Frisia 2. H.R.C. 2, dat
zijn reeks zegepralen na tien overwinningen onderbroken zag,
heeft nu nog met drie punten voorsprong de leiding, zodat de
kans van onze olubmakkers iets gestegen is. Niet versagen,
vrienden!
Tussen 6 en 9 grijpt doelman Pieters Graafland in
2
