jeugdboek
Uit de
Eindelijk
Ja, inderdaad, eindelijk, na vele voetballoze zondagen, kon
op 18 december j.l. weer eens gespeeld worden en nog wel een
volledig programma!
De juniores Al hadden geen prettige dag. Op een der velden
naast het Olympisch Stadion werd tegen Blauw-Wit met 31
verloren. En volkomen verdiend. Had doelman Boomgaard
niet zo goed van zich afgebeten, de score was zeker nog on
voordeliger geweest. De zebra's speelden veel pittiger, directer,
hielden een zeer goede dekking en daar het bij ons nu juist
nét andersom was, is de nederlaag al spoedig verklaard.
Zeker, ons aanvalsquintet had invallers (drie man straf)
maar dat mag geen excuus zijn voor slap optreden, slecht spel
Na de rust ging het voornamelijk door het goede voorbeeld
van onze half spelers beter. Er werd toen ook harder gewerkt.
Maar toch moest het eerst 30 worden, alvorens de eer gered
kon worden.
Dan deden de juniores BI, ook tegen Blauw-Wit (op Voor
land), het beter. Na een spannende 11-stand, kwam plotseling
de schotvaardigheid waarop reeds zolang werd gewacht. Rust
41. In de tweede helft kwamen er nog 3 goals bij, derhalve de
eindstand op 71 brengend.
Moge het goede spel zo blijven, vrienden
Zowel de juniores A2 als B2 moesten aan de James Rosskade
aantreden tegen de resp. teams van D.W.S.-A. Beide ploegen
bereikten hetzelfde resultaat n.l. 2!2, hetgeen we van de B2
meer kunnen waarderen dan van ons A-team. Het valt inder
daad niet mee van de Blauw-Zwarten-thuis te winnen. Vraag
het maar aan het Eerste Elftal
De juniores A3 verpletterden Neerlandia 1 met 101. Een
zwak elftal, dat van onze gasten. Gezien de meerderheid der
onzen geeft zelfs bovenstaande uitslag de krachtsverhouding
niet juist weer.
De juniores B3 speelden ook al gelijk (22) en wel tegen de
Volewijckers B2. Wat 'n knapen bij de Groen-Witten Gezien
het grote physieke verschil derhalve een heel goed resultaat
van onze jongens! Bravo!
De juniores B4, ons „super-team" had er ook weer echt zin in.
Slachtoffer: Rap 2 thuis. Uitslag: 110 voor Ajax. Com
mentaar: overbodig.
De juniores B5 tenslotte deden het bijna nét zo goed tegen
N.F.C. 6. Hier werd door de gasten echter de eer nog gered, der
halve uitslag: 111. Hier zagen we een prima elftal aan de
gang met een voorhoede die voor haar spel het cijfer 8 ruim
schoot^) verdiende.
Ondanks de elf doelpunten toch een pluim voor de dappere
N.F.C.-keeper, die door zijn uitlopen nog heel wat redde.
Ja, dat is het voor deze keer!
Een prettige Oudejaarsavond en een Gelukkig Nieuwjaar voor
alle juniores en hun familieleden!
T. M.
BEZOEK ST. NICOLAAS.
Zaterdag, 3 december j.l. hadden de B-juniores, Welpen,
alsmede andere dermate jeugdige Ajacieden dat de aanwezig
heid der ouders resp. grootouders nodig was, zich verzameld
in de bovenzaal van ons Stadion, teneinde aldaar de oude Spaan
se Gast, St. Nicolaas, vergezeld van zijn trouwe knecht Zwarte
Piet, te ontvangen.
Het feest werd, traditie-getrouw, omlijst door het vertonen
van voor de jeugd (en ook de ouderen) boeiende films, terwijl
verder luister werd bijgezet door diverse tractaties.
St. Nicolaas, wiens leeftijd zo om en nabij de 1325 jaar moet
liggen (derhalve wel oud is doch, naar men fluistert, nog iedere
week z'n rondjes loopt, „steigerungen" en sprintjes maakt),
verklaarde na afloop aan de heer Martens voortaan zijn ver
jaardagsfeest op andere wijze te willen vieren. Hij stelt zich
voor hierover het volgend jaar tijdig met Bestuur en Jeugd
commissie overleg te plegen.
Aan de heer Paternotte namens Bestuur J.C. en alle juniores
nog hartelijk dank voor de filmvoorstelling.
M.
WELPENVOETBAL.
De wedstrijden voor de eerste speelhelft seizoen 1960/1961
zouden op woensdag 7 december jl. worden afgesloten. Maar het
programma moest op deze dag wegens de natte terreinen wor
den afgelast. In totaal werd viermaal het „hatelijke" bordje
„alle welpenwedstrijden afgelast" bij de diverse winkeliers op-
gehangent nogmaals: denk er aan, nooit deze winkeliers mon
deling of telefonisch lastig vallen met vragen over eventuele
af gelastingen
Resultaten: Het eerste elftal behaalde uit 9 wedstrijden de
volle winst; het tweede elftal behaalde 8 overwinningen en 1
gelijk spel (tegen R.A.P. 2). Over het vertoonde spel kunnen we
tevreden zijn. De zeer goede training onder leiding van de heer
Van Mourik is hieraan natuurlijk niet vreemd. Een woord van
hartelijke dank aan hem is hier zeker op zijn plaats, te meer
omdat hij zijn eigen training op de zaterdagmiddag ervoor
opoffert.
In overleg met Bestuur en oefenmeester is de training voor
de welpen gedurende de maanden december, januari en febru
ari stopgezet. De eerstvolgende oefeningen zullen weer gehou
den worden op zaterdag 4 maart 1961.
Dit overzicht wil ik besluiten met jullie allemaal, inclusief
alle familieleden, een goed 1961 toe te wensen.
M. VAN ENS.
Uit het clubnieuws van het Larense K.M.D. (Klein maar
Dapper).
Met plezier denk ik vaak terug aan de tijd, dat ik met een
fluit 22 voetballers mocht regeren. Regeren is eigenlijk niet het
goede woord, want veelal werd ik geregeerd, soms wel gecom
mandeerd. Nu behoef je daarop niet te reageren; je kunt het
wel doen, doch dan als je als scheidsrechter over het veld loopt
tussen de z.g. „kleine voetballers" zoals adspiranten of welpen.
Van de grapjes, die de jongens met een scheidsrechter uithalen,
herinner ik me er nog enige en die wil ik nu eens vertellen.
Een jochie van enige turven hoog, voor het eerst voetballend
in een echt elftal en in de competitie, evenwel met een mondje
dat veel groter was dan zijn lengte, kwam met een paar nieuwe
voetbalschoenen, een nieuw shirtje en broekje (hij was zelfs
voorzien van scheenbeschermers) het veld op en zag me kritisch
aan. Het was regenachtig, een beetje koud en dat was wel aan
mij te zien. Bemoedigend komt hij naar me toe en zegt:
„Scheidsrechter, ik heb nog een hoofdkapje in de kleedka
mer."
En om mij helemaal op mijn nummer te zetten:
„En ook nog een paar handschoenen als u eens moet fluiten".
Tijdens een wedstrijd van de Ajax adspiranten, floot ik eens
voor buitenspel van een jonge, wat enthousiaste Ajaxspeler.
Hij had een mooie kans om een doelpunt te maken en was heel
erg kwaad op mij, dat ik hem zo plaagde
„Och, man, je kan niet eens fluiten,laat staan dat je iets
van voetballen afweet." Nu kan je als scheidsrechter een standje
geven of zelfs een waarschuwing. Ik was eigenlijk sprakeloos
over zoveel brutaliteit. Rustig liep ik weg en liet een vrije trap
nemen.
Een poosje later miste deze zelfde jongen een kans voor het
doel, nu om te dromen, zo ééntje, die je niet mag en kan missen.
Maar radicaal miste hij deze mooie kans. Ik was dicht bij hem
in de buurt en grinnikte
„Nu jij kan er anders helemaal niets van."
Hij draaide zich om, zag mij staan en zei: „stik
Tijdens een juniores-wedstrijd van één van de Amsterdamse
voetbalclubs, kwam een jongen van een jaar of zestien met
sigaret en al het veld op. Toen ik zei, dat die sigaret uit de mond
moest, zei hij
„Ach, man, van mijn móeder mag ik roken, wat wil jij nu
zeggen
12
