'ome /s^en^
Toen ik mijn eerste wankele schreden op het ingewikkelde
Voorzitterspad plaatste, zei mijn grote vriend Jan Elzenga,
,,als je het nu maar flink moeilijk krijgt met de gereserveerde
tribune en met de kaartverkoop, mag je niet mopperen, want
dan gaat het Ajax goed". Hoe juist deze woorden waren, heb
ik vorig jaar kunnen bemerken, en wat dit seizoen betreft, tot
voor kort heb ik dikwijls gedacht: „was het maar vast weer
zover, stond mijn telefoon maar weer „roodgloeiend", en had
ik maar weer slapenloze nachten over controle maatregelen
voor een uitverkocht huis."
Bij het schrijven van mijn laatste artikel (vóór Enschede) zat
het er echt nog niet in. Twee zondagen later (na Alkmaar) nog
veel minder. Maar nu, een paar dagen voor G.V.A.V., is het er
toch nog plotseling van gekomen; het „gezeur" om kaartjes
klinkt weer als zoete muziek in onze rood-witte oren en als we
zondag winnen, zal dat beslist niet voor de laatste keer geweest
zijn. Maar zover zijn we nog niet. Als u dit leest, weet u alles
precies. Maar op dit moment zit ik nog met „angst-en-beven"
(maar met groot vertrouwen) achter mijn schrijfmachine. In
ieder geval wijst alles op een nieuw Ajax-record, nl. de grootste
recette ooit op ons terrein gemaakt (dit door verhoogde prijzen
en grotere capaciteit) en alleen reeds hierdoor zullen wij later
nog wel eens aan 27 november 1960 en aan G.V.A.V. terug
denken. Hopelijk zullen het door de uitslag géén gemengde ge
voelens worden.
Interessant is het te zien, hoe sommige bladen zich beijveren
voor volledig beroepsvoetbal. Opmerkelijk daarbij vooral is, hoe
eenvoudig men dit probleem stelt. Persoonlijk begrijp ik, dat
over dit ontwerp t.z.t. nog veel en serieus, gesproken zal worden.
In mijn hart ben ik er beslist niet tegen, waarmede ik zeggen wil,
dat ik mij nooit zal verzetten tegen iets wat verantwoord is.
Maar ik moet toch wel ernstig waarschuwen tegen de simpele
wijze van voorstelling der zaken door sommige journalisten.
Natuurlijk mag men als zakenman profijt trekken van de
huidige conjuctuur, maar hierop vooruitlopen is levensgevaar
lijk. Met „grote" wedstrijden, met het aanschaffen van licht
installaties etc., kan men natuurlijk iets bereiken, maar zonder
twijfel zal dat dan ten koste gaan van de Competitie-wedstrij
den. Vergeet niet, mijne heren, het levenspeil ligt hoog en men
kan het geld maar éénmaal uitgeven, zéker waar dit amuse
ment betreft. Kijkt u nu eerst naar het aantal betalende be--
zoekers bij de diverse wedstrijden en vraagt u daarnaast maar
eens naar de vaste lasten waaraan men gebonden is, lasten
die door verre reizen, managers en ander personeel alleen maar
hoger kunnen worden.
Neen, zo eenvoudig is dit alles niet. Waar we nu als amateur
bestuurders nog weieens over heen kunnen stappen, is straks
voor een organisatie met een grote groep werknemers niet zo
eenvoudig meer. Op deze zal dan de zware verantwoording
komen te rusten, die grote groep jonge mensen óf een verant
woorde toekomst, óf een wankel bestaan voor een korte periode
aan te bieden. Daar er voor de betreffende spelers later geen
„weg-terug" meer bestaat, zal het voor éérlijke voetballeiders
t.z.t. een moeilijke beslissing worden.
Sinterklaas was een paar dagen eerder in Rotterdam dan in
de hoofdstad. Een knappe prestatie van de Rotterdammers,
waarmede onze gelukwensen. Jammer genoeg verkeerde de
goede Sint in een blijkbaar overmoedige stemming, waarbij hij
het minder grappige „geintje" uithaalde, een leeg boek open
te slaan, om toen tot zijn schrik te constateren, dat dit het ver
keerde boek was, nl. het boek met prestaties over Amsterdam.
Het was niet eens leuk. Het moet mij wel van het hart, waarom
wij hier ook niet eens meer ophef maken van die vele dingen
waarin Amsterdam toch werkelijk groot is. Het verschil is
alleen, als wij iets in Den Haag gedaan moeten krijgen, er
evenals Rotterdam er ook voor gebedeld moet worden, maar dat
met een bordje „oorlogsslachtoffer" natuurlijk vlugger iets op
levert dan zonder deze overigens bepaald onaangename aan
beveling. Overigens wensen wij onze Rotterdamse vrienden niets
dan goeds (hetgeen wij in het verleden toch wel hebben laten
zien), maar laten we het gezellig houden.
Een raadsel is het mij anders wel waarom wij aan het Stadhuis
een afd. Pers en Propaganda hebben. Maar dat is dan een
kwestie waarover wij ons zelf hebben te beraden.
Waarom ik dit in ons Clubblad schrijf? Nu eigenlijk alleen
maar omdat de voetballers die Rotterdamse Sinterklaas zondag
1.1. toch eigenlijk wel heel lelijk in zijn geborduurde hemd gezet
hebben: 5 van de 6 punten voor Amsterdam. Goed gedaan jon
gens en bedankt, Blauw-Wit en D.W.S. Dit alles echter met de
volste achting en het hoogste respect voor onze Rotterdamse
voetbal-tegenstanders.
Gelezen, dat in Rusland bij een voetbalwedstrijd iemand ter
plaatste tot tien jaar dwang arbeid veroordeeld is voor het
slaan met een limonadeflesje. Inderdaad een niet goed te praten
vergrijp. Wij verachten ze ook die onbekookte voetbal-ver
dwaasden. Maar toch, een flinke straf is het wel en een reclame
voor een billijke rechtspraak kan ik het ook weer niet vinden.
Hopelijk is het wel een vingerwijzing voor diegenen hier ter
lande, die zich steeds minder kunnen bedwingen. Heus, scheids
rechters zijn nog steeds niet vogelvrij verklaard en flesjes
kosten statiegeld, terwijl de kussentjes er nu ook niet bepaald
zijn om door het luchtruim geslingerd te worden. Uiteindelijk
zitten we toch voor ons genoegen bij een voetbalwedstrijd.
JAMES.
distilleerderij
likeurstokerij
wijn-
importhandel
AMSTERDAM
EINDHOVEN
Weteringschans 185-223 -Telefoon 31842-39596-36231-36890 Amsterdam
Kantoorartikelen
Doorschrijfsystemen
Schrijfmachines
Tel- en Rekenmachines
Kantoor- en Bedrijfsmeubelen
Showroom kantoormeubelen Middenweg 97-99 Telefoon 746097
7
